ساعد سهیلی بازیگر سینمایی شهرک:
از نقشهای بدون چالش فراریا م
ساعد سهیلی: همه کسانی که مرا میشناسند، میدانند که من به سمت نقشهای سخت حمله میکنم و برعکس از نقشهای بدون چالش فراری هستم اما در این مورد خاص تردید داشتم که در کلیت این اثر چقدر امکان موفقیت دارد، چون حس میکردم فیلمنامه بهشدت وابسته به اجراست.
ساعد سهیلی بازیگر سینما و سینمایی شهرک گفت و گویی را به مناسبت اکران این فیلم در چهلمین جشنواره فجر با روزنامه اعتماد انجام داده اند.
متن گفت و گو به شرح زیر است:
*درست مثل دیالوگ مندرج در فیلم شهرک که دستیار کارگردان با تاکید به شما میگوید: «نقش مهمی را قراره بازی کنی! باید عاشق بازیگری باشی» خود واقعی شما در این فیلم شخصیت دشوار و متفاوتی را بر عهده گرفتید؛ فیلم پیچیدهای که لایههای عمیقی داشت. موافقید؟ وقتی فیلمنامه را خواندید مواجهه اولیه شما با نقش نوید فلاحتی چه بود؟
حقیقتا متعجب و دچار تردید شدم. نه به خاطر ترس از نقش؛ همه کسانی که مرا میشناسند، میدانند که من به سمت نقشهای سخت حمله میکنم و برعکس از نقشهای بدون چالش فراری هستم اما در این مورد خاص تردید داشتم که در کلیت این اثر چقدر امکان موفقیت دارد، چون حس میکردم فیلمنامه بهشدت وابسته به اجراست. کاراکتری درونی و با کمترین میزان واکنش.
*شخصیت نوید فلاحتی جوان عاشق بازیگری است که به نوعی بیانگر احوالات بعضی جوانان عاشق سینماست که برای رسیدن به دنیای بازیگری حاضرند هر کاری انجام بدهند. قبول این نقش بکراندی برای شما داشت؟ همان زمان که بازیگری را تازه شروع کرده بودید.
پارت اول فیلم و قسمتی که نوید برای تست به دفتر کارگردان میرود یادآور خاطرات خودم بود. در ذهن دارم که قبل از ورود حرفهای به دنیای بازیگری به دفاتر متعددی رفته و برای کارگردانهای معروف تست داده بودم. اما پارت دوم و اینکه دو ماه در مکانی برای فیلم حضور داشته باشم دور از خانه و خانواده خیر، هیچگاه تجربه نکرده بودم و امیدوارم هیچکس تجربه نکند. (میخندد)
* روحیه نوید فلاحتی در این فیلم که باید عاشق بازیگری باشد به درستی درآمده و همچنین دوگانگیای که این شخصیت در فیلم دارد. توانستید نقش را مال خود کنید. از تلاشتان و تمرین و ممارست برای رسیدن به این حالات روحی و روانی و چالشهایی که با نقش نوید فلاحتی و فرهاد مدبر داشتید برایمان بگویید؟ به عبارتی چقدر طول کشید در این قالب قرار بگیرید؟
نهتنها این نقش که برای همه نقشهایم تمرین زیاد میکنم، کلا عادت ندارم که سر صحنه یا شب قبل ضبط سراغ متن بروم و کاراکتر نوید هم از این قاعده مستثنی نبود و تقریبا تمام تعطیلات نوروز را درگیرش بودم، چیزی از نوروز هزار و چهارصد جز فیلمنامه شهرک به یاد نمیآورم.
*نوید فلاحتی آدم برونگرا و فرهاد مدبر یکجور درونگرایی خاصی داشت. تمرکز همزمان بر دو بخش از دشواریهای خاص این نقش بود. موافقید؟
کاملا به نکته درستی اشاره کردید و شک نداشته باشید که این تفاوتها و چالشها انگیزه حضورم در این فیلم شد.
* از تعامل با کارگردان در هدایت این دشواریهای نقش برایمان بگویید؟
من با کارگردانهای زیادی کار کردهام، علی حضرتی یکی از کارگردانهایی بود که بهشدت روی متنش تسلط داشت و این کمک شایانی به من کرد. عمده سوالاتی که فرای فیلمنامه در مورد شخصیت فرهاد داشتم را پاسخ میداد، کاملا آدمها و فضای فیلم را میشناخت و انگار فیلم را پیشتر در ذهنش ساخته بود و این کمک شایانی در طول فیلمبرداری به من کرد.
* آنهایی که فیلم را دیدند نظرشان بر این بود که فیلم جهان فلسفی خاصی دارد. به عبارتی تماشای دنیا از زاویه دیگر. نظر شما چیست؟
بله در ابتدای صحبت هم عرض کردم. دنیای شهرک متفاوت است. به نظرم زمان آن رسیده که سینمای ایران فضاهای جدید را تجربه کند و این کار جسارت میخواهد، ما توانایی انجام این کار را داریم، نیروهای جوان سینما میتوانند قدم در مسیر جدید بگذارند و شک ندارم با کمی صبر و حوصله و زمان درهای موفقیت باز خواهد شد.
* به جوانان علاقهمند به بازیگری چه توصیهای میکنید؟ چون پدرتان از فیلمسازان شناختهشده هستند، احتمالا با این افراد زیاد سرو کار دارید.
دست تکتکشان را به گرمی میفشارم، کوچکتر از آن هستم که بخواهم نصیحت یا توصیهای داشته باشم، فقط کمی از تجربه خودم میگویم، همهچیز جدی است، کاملا جدی، ما وظیفه داریم خودمان را قوی کنیم، تمرین... تمرین و باز هم تمرین و در پایان همه اینها صبور باشیم، موفقیت در نتیجه صبر حاصل میشود.
دیدگاه تان را بنویسید