آمار سریال‌های تلویزیون تک رقمی شده اما صداوسیما در قبال این کم کاری به هیچ جا پاسخگو نیست

محمدمهدی عسگرپور به اعتماد می‌گوید: رسانه‌ها به چه کسی پاسخگو هستند؟ یعنی من یک رسانه‌ای دارم باید چه کسی را راضی نگه دارم؟ کدام جریان را باید راضی نگه دارم؟ شما نگاه می‌کنید این مانیفست به شکل جدی وجود دارد که من باید چه کسی را راضی نگه دارم؟ برای راضی نگه داشتن مردم- اگر مردم مساله‌شان باشد- یعنی بگویند من شبکه فلان‌کشور هستم مخاطبم مردم کشورم هستند و هر چه بیشتر بهتر، بنابراین تمام تصورات و برنامه‌شان و تبلیغاتشان می‌رود به آن سمت که روز به روز مخاطب خود را بیشتر یا حفظ کنند، کمترش نکنند. از یک حدی اگر کمتر بشود مدیران استعفا می‌دهند، خود رسانه ورشکست می‌شود.

وی تاکید کرد: شما الان نگاه کنید بعضی از شبکه‌های اروپا- که تقریباً همه‌شان به استثنای چند تایی خصوصی هستند- یک اتفاق برایشان افتاده که بعد از یک مدتی نتوانند خودشان را در ارتباط با مردم نگه دارند و آمارشان و درآمدشان بیاید پایین، اینها می‌روند یا ادغام می‌شوند یا حذف می‌شوند، بعضی‌هایشان که دولتی بودند تبدیل به خصوصی می‌شوند. اما نکته ای که وجوددارد صداوسیما باید به چه کسی پاسخ بدهد؟ اگر آمارش فردا بشود دو نفر باید پاسخ بدهد؟ باید به چه کسی پاسخ بدهد؟ حالا فرض کنید مخاطبش از ۳۰ میلیون بشود ۲۰ میلیون نفر، بشود ۱۰ میلیون نفر، بشود پنج میلیون نفر؛ صداوسیما به یک جای خاص باید جواب بدهد، به مردم قرار نیست جواب بدهد.

عسگرپور معتقد است: فکر می‌کنم صداوسیما جزو معدود تلویزیون‌ها در دنیاست که دولتی است  و این  باعث شده صداوسیما فقط پاسخگو به نهادهای حاکمیتی باشد، تازه به همه‌شان هم نه به بعضی‌ها، به مردم که اصلاً قرار نیست پاسخ بدهند. شما الان ناراضی باش چه اهمیتی دارد؟ برای تلویزیون بخش زیادی از مردم ناراضی باشند اهمیت ندارد. به همین دلیل این زیست‌بوم مدل خودش را هم به وجود می‌آورد؛ یعنی قرار نیست مدیر یا مدیرانی حضور داشته باشند که پاسخگو به مردم باشند باید مدیر و مدیرانی باشند که فقط پاسخگو به حاکمیت باشند. قرار نیست مدیرانی باشند که ۵۰ درصد مخاطب را به ۵۱ درصد مخاطب برسانند. اصلاً اهمیت ندارد آن بخش. الان آمار واقعی سریال‌های نمایش‌داده‌شده تک‌رقمی شده. خب این  آمار واقعی این رسانه را چه کسی باید بدهد؟  بازرسی را چه کسی باید بکند؟  خودش در درون خودش بازرسی دارد، رسیدگی به کارهایش را خودش باید انجام بدهد. می‌گویند یک شورای نظارت بر صداوسیما وجود دارد که نمی‌دانم خودشان جدی گرفتند خودشان را، ولی جایی قرار نیست پاسخ بدهند. الان شما اینجا یک رسانه هستید اگر مخاطب‌تان بیاید پایین چه اتفاقی می‌افتد باید بروید دیگر. ولی صداوسیما اصلاً آن وضعیت را ندارد، این وضعیت را که متوجه بشویم تازه متوجه می‌شویم که چرا مدیرانش این طور انتخاب می‌شوند. تازه می‌فهمیم که ساخت و سازش چرا این شکلی است؟ چرا این‌جوری با مردم حرف می‌زنند؟ چرا این‌طور با بخش خصوصی حرف می‌زنند؟