معامله گری یا سرمایه گذاری در ارزهای دیجیتال؟
سرمایهگذاری و معاملهگری به عنوان دو استراتژی بسیار متفاوت برای کسب سود در بازارهای مالی به شما میآیند.
سرمایهگذاران به دنبال بازدهی بیشتر در یک دوره طولانی مدت از طریق خرید و نگهداری رمزارزها هستند. در مقابل، معاملهگران از هر دو بازارهای رو به رشد و نزولی برای ورود و خروج از موقعیتها در یک بازه زمانی کوتاه مدت بهره برده و سودهای کمتر و مکررتری به دست میآورند. سرمایهگذاری رویکردی بلندمدت به بازار دارد و معاملهگری شامل استراتژیهای کوتاه مدت برای به حداکثر رساندن بازدهی و انجام معاملاتی در راستای کسب سود از بازارهایی با نوسانهای متعدد است. افراد فعال در بازارهای سهام ممکن است با این سوال مواجه شوند که معامله گری یا سرمایه گذاری، کدام یک استراتژی بهتر و مناسبتری هستند. از این رو در این مطلب قصد داریم تا به توضیح، مزایا، معایب و تفاوتهای معاملهگری و سرمایهگذاری بپردازیم.
سرمایهگذاری چیست؟
هدف از سرمایهگذاری یا Investing، ایجاد سرمایه تدریجی در یک دوره زمانی طولانی از طریق خرید و نگهداری سبد سهام، صندوقهای سرمایه گذاری مشترک، اوراق قرضه و سایر ابزارهای سرمایهگذاری است. سرمایهگذاران اغلب سود خود را از طریق ترکیب یا سرمایهگذاری مجدد هر گونه سود سهام افزایش میدهند. سرمایهگذاریها اغلب برای یک دوره یک یا چند ساله نگهداری میشوند و از مزایایی مانند بهره، سود سهام و تقسیم سهام در طول زمان استفاده میکنند. سرمایه گذاران معمولاً بیشتر به عوامل اساسی بازار مانند نسبت قیمت به درآمد و پیش بینیهای نوسان توجه دارند. سرمایهگذاران بازار ارزهای دیجیتال به تحلیلهای تکنیکال هیچ توجهی نداشته و سرمایهگذاری خود را طبق تحلیلهای فاندامنتال پیش میبرند.
مزایای سرمایهگذاری
از مزایای سرمایهگذاری میتوان به امکان دستیابی به بازدهی بسیار بالا در صورت فعالیت با شناخت و دانش کامل، امکان سرمایهگذاری بر روی چند ارز دیجیتال مختلف با توجه به افزایش روزافزون تعداد رمزارزهای جدید و جلوگیری از از دست دادن سرمایه در ابعاد وسیع و برخورداری از استقلال کامل با توجه به متعلق بودن هر ارز دیجیتال خرید و فروش شده به سرمایهگذار اشاره کرد.
معایب سرمایهگذاری
از معایب سرمایهگذاری در ارزهای دیجیتال نیز میتوان به سرمایهگذاری همراه با ریسک در شرایطی که رمزارزی افزایش قیمت حبابی یا غیر واقعی داشته باشد، امکان تبدیل شدن به بازاری نامطمئن در پی وجود نوسانات زیاد و افزایش ریسک سرمایهگذاری به دلیل وجود مشکلات قانونی ارزهای دیجیتال در برخی از کشورها اشاره داشت.
معاملهگری چیست؟
معاملهگری یا Tranding شامل خرید و فروشهای مکرر مانند خرید و فروش سهام، کالاها، جفت ارز یا سایر ابزارها است که هدف آن تولید بازدهی است. در حالی که ممکن است سرمایه گذاران از بازدهی سالانهی 10 تا 15 درصدی برخوردار باشند، معاملهگران ممکن است به دنبال بازدهی 10 درصدی تنها در یک ماه باشند. سود معاملاتی با خرید با قیمت کمتر و فروش با قیمت بالاتر در مدت زمان نسبتاً کوتاهی ایجاد میشود. علاوه بر این، میتوان آن را با فروش با قیمت بالاتر و خرید برای پوشش با قیمت پایینتر یا همان فروش کوتاه مدت، برای سود در بازارهای در حال سقوط نیز به دست آورد. معاملهگران به دنبال کسب سود در یک بازه زمانی مشخص بوده و اغلب از ابزارهای تحلیل تکنیکال، مانند میانگین متحرک و نوسانگرهای تصادفی، برای یافتن بازارهای معاملاتی استفاده میکنند. معاملهگر یا Trader فردی است که شناخت کاملی از بازار ارزهای دیجیتال داشته و با استفاده از این شناخت و تحلیلهای تکنیکال، به خرید و فروش و معامله اقدام و کسب درآمد میکند. سبک معاملهگر به بازه زمانی یا دورهای اشاره دارد که در آن، سهام، کالاها یا سایر ابزارهای معاملاتی خرید و فروش میشوند.
مزایای معاملهگری
از مزایای معاملهگری میتوان به کسب سود زیاد، انجام معاملات بدون محدودیت زمانی، عدم وجود محدودیت سرمایه برای آغاز، امکان انجام معاملات در تایم فریمهای پایین و … اشاره کرد.
معایب معاملهگری
معایب معاملهگری در ارزهای دیجیتال نیز عبارتند از؛ امکان از دست رفتن کل یا بخشی از سرمایه، نیاز به مهارت، دانش و همچنین صرف مدت زمان زیاد براب معامله و غیر قابل پیشبینی بودن روند صعودی و نزولی بازار معاملاتی.
برای خرید ارزهای دیجیتال مختلف مانند خرید تتر و همچنین اطلاع از قیمت رمزارزهای مختلف مانند قیمت تتر میتوانید به صرافی تتر مراجعه کنید.
|
|
|
|
تفاوت میان معاملهگری و سرمایهگذاری
اگرچه زمان اصلیترین تفاوت میان این دو استراتژی است، اما تنها تفاوت آنها نیست و موارد دیگری نیز وجود دارند که آنها را از یکدیگر متمایز میکند. برخی از این موارد عبارتند از؛
ریسک و احتمال از دست دادن؛ هر سرمایهگذاری ریسک از دست رفتن سرمایه را به همراه دارد. اما هر چه سرمایهگذاری زمانبندی کوتاهتری داشته باشد و سرمایهگذار بر تعداد داراییهای بیشتری تمرکز کند، احتمال ریسکپذیری پایین میآید. بازار سهام از لحاظ تاریخی پس از هر رکودی که تجربه کرده، بهبود یافته است. اما این بازیابی ممکن است سالها طول بکشد. خرید سهام جداگانه برای معاملهگران، این ریسک را افزایش میدهد که سرمایه خود را از دست بدهند. این در حالی است که سرمایهگذاریهای متنوع و متعدد، سرمایه را در صدها شرکت مختلف پخش و از هر گونه رکودی که ممکن است شرکتهای فردی تجربه کنند، جلوگیری میکند.
تنوع بازارها؛ معاملهگران میتوانند سوای ترید در بازار ارزهای دیجیتال، از دیگر بازارها مانند بازار بورس، بازار اوراق بدهی و بازار سکه و طلا نیز سود کسب کنند، این در حالی است که این امکان برای سرمایهگذاران وجود ندارد.
کسب سود از روند بازارها؛ امکان کسب سود از هر دو بازار صعودی و نزولی رمزارزها برای معاملهگران وجود دارد، اما سرمایهگذاران تنها میتوانند از روند صعودی بازار برای کسب سود استفاده کنند.
بهرهگیری از تحلیلها؛ تحلیلهای مورد استفاده معاملهگران برای فعالیت در بازارها، تحلیلهای تکنیکال و تحلیلهای مورد استفاده سرمایه گذاران، تحلیلهای فاندامنتال است.
معاملهگری یا یا سرمایهگذاری؟
ممکن است افراد تازه وارد و مبتدی در حوزه سهام و ارزهای دیجیتال با این سوال مواجه شوند که معاملهگری یا سرمایهگذاری در ارزهای دیجیتال کدام یک بهتر و سودآورتر است.
اگرچه هر دو این استراتژیها، بازارها و داراییهای مالی را شامل میشوند، اما معاملهگری و سرمایهگذاری در واقع دو فعالیت متفاوت با اهداف متفاوت هستند. سرمایهگذاری و معاملهگری هر دو شامل خرید داراییهای مالی مانند صندوقهای سرمایهگذاری مشترک، ETF و سهام فردی با هدف رشد سرمایه است و تفاوت اصلی آنها در زمان است. سرمایهگذاری معمولاً شامل نگه داشتن یک دارایی برای سالها است. از سوی دیگر، معامله میتواند به معنای خرید و فروش انواع مختلفی از داراییها در بازه زمانی یک روزه، یک یا چند هفتهای و یا چند ماهه باشد. معاملهگری و سرمایه گذاری ممکن است همچون اصطلاحات قابل تعویض برای تلاش جهت رشد سرمایه در بازارهای سهام به نظر برسد، اما معنای آنها متفاوت بوده و دو استراتژی مختلف هستند که با مجموعهای از مزایا و معایب همراه هستند. دانستن تفاوت آنها میتواند به شما کمک کند تا تعیین کنید کدام یک از آنها استراتژی مالی بهتری برای شما است. به طور کلی، معاملهگری به دو دلیل ریسکپذیرتر از سرمایهگذاری است، چرا که شامل حدس و گمانهای بسیاری است، به این معنا که تصمیم گیریهای سریع و حدسهای شتاب زده و نادرست ممکن است در آن اتفاق بیافتد. سرمایهگذاران ممکن است امیدوار باشند که سالانه 8 تا 10 درصد از پرتفوی خود درآمد کسب کنند. اما یک معاملهگر ممکن است بیشتر از این مقدار سود را فقط در یک ماه کسب کند. به این دلایل، تعیین هر یک از این استراتژیها به عنوان بهترین استراژی و ترفند فعالیت در بازارهای سهام دشوار است.
دیدگاه تان را بنویسید