موفقیت‌های تیمی همیشه برای من لذت‌بخش‌تر است

اعتمادآنلاین| منیژه موذن: شهرزاد مظفر نام‌آشنای فوتسال ایران است. با قهرمانی دوباره تیم ملی فوتسال زنان ایران نام او بازهم سر زبان‌ها افتاد. مظفر تیمی ساخته بود که در آسیا حریف نداشت. با قهرمانی تیم فوتسال ایران زحمات شهرزاد و تلاش تیم همراهش حالا در مرکز توجه رسانه‌ها بود. شهرزاد مظفر پس از قهرمانی در آسیا تصمیم گرفت چالش جدیدی را انتخاب کند و برای هدایت تیم ملی کویت به این کشور رفت. حالا و پس از موفقیت‌های بسیار نام شهرزاد مظفر در بین نامزدهای بهترین مربی‌های جهان در سایت فوتسال پلنت قرارگرفته است.

مظفر در گفت‌وگو با اعتمادآنلاین از احساسش در رابطه با حضور در بین بهترین‌های فوتسال و چالش جدیدش در فوتسال کویت می‌‌گوید.

*شما در جمع بهترین مربی‌های جهان حضور دارید. تا چه اندازه شانس برای خود قائل هستید که بتوانید عنوان بهترین مربی جهان را از آن خود کنید؟

به دلیل حضور مربیان مرد که در رقابت‌های جهانی موفقیت‌های بزرگ به دست آورده‌اند رقابت بسیار سخت است اما به‌عنوان یک زن، حضور در این لیست افتخار بزرگی است.

*نام تیم فوتسال زنان ایران هم در بین بهترین‌های جهان قرار دارد، نظرتان در مورد این اتفاق چیست؟

حضور تیم ملی در لیست بهترین‌ها برای من حلاوت و شیرینی دیگری دارد. موفقیت‌های تیمی همیشه برای من لذت‌بخش‌تر است. حضور فاطمه و فرزانه هم در بین بهترین بازیکنان مایه افتخار است. به گلاره ناظمی و دیگر نامزدها هم تبریک میگویم.

*شما حالا سرمربی تیم کویت هستید، شرایط چه تفاوتی با زمان حضور در ایران دارد؟ آیا مربیگری در ایران چالش بزرگ‌تری بود؟

دو چالش بسیار متفاوت است، وقتی شما سرمربی تیم ملی ایران هستید انتظارات در حد قهرمانی آسیاست اما کویت تازه در آغاز راه است. درواقع اینجا چیزی به‌عنوان فوتسال زنان وجود نداشته، ما در تلاش هستیم تا این راه را تازه آغاز کنیم. درواقع اینجا من هم سرمربی هستم و هم مدیر فنی. ما سعی می‌کنیم نگاهمان وسیع‌تر باشد. نگاه ما در کویت صرفاً تقویت تیم فوتسال نیست، ما سعی در تربیت مربی، بازیکن و راه‌اندازی فرمت لیگ داریم. ما سعی داریم تا برنامه‌های توسعه‌ای را همه‌جانبه پیش ببریم.

*فکر می‌کنید امکان بازگشت به ایران و سرمربیگری تیم فوتسال ایران در آینده وجود دارد؟

هیچ‌چیز غیرممکن نیست. سرمربیگری تیم ایران برای من همیشه مایه افتخار بوده و اگر روزی دوباره شرایط مهیا باشد قطعاً برمی‌گردم. برای من هیچ‌چیز بالاتر و لذت‌بخش‌تر از خدمت به کشورم وجود ندارد. چه سرمربی باشم چه نباشم همیشه آرزوی موفقیت تیم ملی ایران را دارم.