رسانه ها در پایان دادن به پرخاشگری نقش مهمی دارند

اعتمادآنلاین| ‌ «محمد فنایی» پیشکسوت نام آشنای داوری فوتبال ایران در خصوص خشونت، پرخاشگری در فوتبال ایران و اعتراضات بی شمار به قضاوت داوران؛ گفت وگویی را انجام داده که شرح آن را در زیر می خوانید.

پرخاشگری و ناهنجاری در فوتبال ایران به اوج خود رسیده است، نظر شما در این باره چیست؟

در فوتبالی که اسم آن را حرفه ای گذاشته ایم و به آن افتخار می کنیم چه پیشرفت هایی از نظر اخلاقی داشته ایم؟

هنجار شکنی و ناهنجاری در این فوتبال زیاد شده است و به طور حتم این اتفاق تبعات نه چندان خوبی برای ما به همراه خواهد داشت. اگر بخواهیم به این دل خوش کنیم که در فوتبالمان پیشرفت داشته ایم و اقدامی برای بهبود شرایط فرهنگی این رشته نکنیم به شدت ضربه خواهیم خورد.

البته پرخاشگری در ورزش ایران وجود دارد اما در فوتبال بیشتر به چشم می خورد، دلیلش را در چه می دانید؟

به هر حال فوتبال ویترین ورزش ایران است و همه در فوتبال به دنبال نتیجه گرفتن و تصاحب جام هستند و برای رسیدن به خواسته و اهداف خود دست به پرخاشگری می زنند. من یک پرسش از شما دارم.

یک سال این جام را بالای سر نبریم چه اتفاقی می افتد؟

به جای این که بخواهیم ناهنجاری و پرخاشگری را رواج بدهیم فرهنگ سازی را در دستور کار قرار دهیم و به طور حتم در جهت پیشرفت فوتبال گام خواهیم برداشت.

ریشه این ناهنجاری ها در کجاست؟

این مشکلات را باید در جامعه جست و جو کرد. دباید قبول کنیم مردم حالشان خوب نیست، مشکلات اقتصادی، بیکاری و اوضاع نابسامان جوان ها، در این پرخاشگری تاثیر مستقیم دارد.

باید برای جوانی که برای تماشای یک مسابقه فوتبال به ورزشگاه می آید بستر مناسبی را فراهم کنیم تا به دور از مشکلات و موانعی که در زندگی اش وجود دارد چند ساعتی از آنها به دور باشد و بتواند در کمال آرامش از بازی تیم مورد علاقه اش لذت ببرد.

برخی از مدیران، مربیان و بازیکنان فقط دنبال نتیجه گرفتن هستند البته من به آن ها حق می دهم. در فوتبال هزینه های زیادی صورت می گیرد و مدیران و مربیان می خواهند با موفقیت به خواسته های خود دست پیدا کنند اما این به دست آوردن موفقیت نباید به هر قیمتی باشد و باعث نظام گسیختگی فوتبال شود و هیچ کس نتواند آن را مهار کند.

برخی ازبرنامه های تلویزیونی مدام اعلام می کنند ما بهترین تماشاگران جهان را داریم اما من با این جمله موافق نیستم.

همواره حضور ارزشمند تماشاگران را در میادین ورزشی مهم دانسته ام اما جدا از این تعارفات باید اعلام کنیم که علاقه مندان به فوتبال در ایران فرهنگ غنی دارند اما در جهت افزایش آن باید تلاش بیشتری کنند.

به طور مثال باید بگویم که مسائل فرهنگی در فوتبال جهان به طور کامل حل شده است. در گذشته و در فوتبال اروپا برای تماشاگران فنس می گذاشتند و خشونت بیداد می کرد. خودتان می دانید چقدر کشتار اتفاق افتاد اما با فرهنگ سازی درست و اصولی این مسائل از بین رفت و در خیلی از ورز شگاه های جهان فاصله تماشاگران با بازیکنان به 1 متر هم نمی رسد اما کوچک ترین اتفاقی رخ نمی دهد اما به نظر شما چنین مسائلی در ایران می تواند رخ دهد؟

به طور حتم پاسخ شما نیز مثل من منفی است اما اگر ما نیز آموزش را سرلوحه کارمان قرار دهیم این اتفاقات شدنی است.

فکر می کنید چه زمانی به این فرهنگ در فوتبال ایران برسیم؟

برای رسیدن به این مهم به زمان نیاز داریم اما این اتفاقات یک شبه شدنی نیست. متاسفانه برخی هستند که می خواهند هجمه ناسالم در فوتبال ایران وجود داشته باشد و از آن سواستفاده کنند.

تا زمانی که این تفکر ناسالم وجود داشته باشد به جلو حرکت نخواهیم کرد.

به طور حتم نقش مسولان فوتبال در این فرهنگ سازی مهم است؛ پیشنهادی برای آن ها دارید؟

باید نظم و انضباط تاثیرگذار داشته باشیم، با این نوع برخوردهایی که کمیته انضباطی و کمیته اخلاق فدراسیون فوتبال انجام می دهند به جایی نخواهیم رسید.

چه برخوردهایی باید انجام دهند؟

باید مقررات سنگینی وضع شود، همواره اتفاقات از داخل مستطیل سبز به سکوها کشیده می شود و مربیان و بازیکنان با رفتارهای خود در این راه نقش مهمی دارند.

فدراسیون فوتبال باید تعارف را کنار بگذارد و برخوردهای سنگین انضباطی برای افرادی در نظر بگیرد که در این پرخاشگری نقش دارند.

منظورتان محرومیت های طولانی مدت است؟

حرف من این است دیگر مماشات و تعارف کافی است و برخی مدیران باید بدون نگرانی به خاطر از دست دادن میزهای خود با قدرت وارد این مساله مهم شوند.

متاسفانه برخی مدیران فوتبال ایران توانایی انجام برخورد قوی را ندارند. برای درست کردن نظم این فوتبال باید تلاش زیادی کرد و حتی ممکن است برخی بازیکنان و مربیان با محرومیت های سنگین روبه رو شوند.

نقش داوران چیست؟ آیا قبول دارید برخی از اشتباهات آنها به این ناهنجاری ها کمک زیادی کرده است؟

من قصد دفاع از داوران را ندارم اما آیا با این همه ناهنجاری و پرخاشگری که در ورزشگاه ها وجود دارد آنها می توانند فراغ بال و آرامش قضاوت کرد؟

ما داوری داریم که در دنیا یکی از بهترین هاست و نامش در فیفا به نیکی یاد می شود اما وقتی قضاوت می کند با سنگین ترین فشارها روبه رو می شود.

آیا یک داور بعد از اشتباه سزاوار این همه توهین است؟ چرا انتظار داریم با این رفتارهای نادرستی که با فغانی داریم او با قدرت برای ما قضاوت کند.

البته در پایان باید بگویم که رسانه ها نیز در پایان دادن به پرخاشگری نقش مهمی دارند و همه باید دست به دست هم دهیم تا فرهنگ خشونت که رواج پیدا کرده است از بین برود.

منبع: ایرنا