تولد فیفا بدون انگلیسی‌ها

اعتمادآنلاین| ‌‌‌ اتحادیه فوتبال انگلیس در 23 اکتبر سال 1863 به صورت رسمی شروع به کار کرد. سپس کشورهای همسایه همچنین کاری کردند و برای خود فدراسیون فوتبال تشکیل دادند. اسکاتلند در سال 1873 تأسیس کرد، ولز در سال 1876 و ایرلند در سال 1880 این کار را انجام دادند. سپس هواداران فوتبال در قاره سبز بیشتر شدند و فدراسیون‌هایی در اطراف کانال مانش ساخته شدند. فرانسه، هلند، دانمارک، ایتالیا و سوئیس از جمله آنها بودند. این روند تا جایی پیش رفت که یک جنبش برای یکی کردن این فدراسیون‌ها و تأسیس یک سازمان واحد برای تعیین قوانین، برقراری روابط بین باشگاه‌ها یا تیم‌های ملی مختلف به وجود آمد.

پس از جلسه‌های مختلف در نهایت فدراسیون بین‌المللی فوتبال پایه گذاری شد. فرانسه، بلژیک، دانمارک، هلند، سوئد، سوئیس و اسپانیا در این سازمان نام نویسی کردند. یکی از قوانین فیفا این بود که از هر کشور تنها یک سازمان می‌تواند حضور داشته باشد. مقر این سازمان در پاریس قرار داشت و رابرت گوئرین ریاستش را بر عهده گرفت.

انگلیسی‌ها وارد آن سازمان نشدند اما در نهایت در سال 1906 تصمیم گرفتند جزئی از فیفا باشند چون این سازمان را مهم دانستند. بازی‌های المپیک 1908 قرار بود به میزبانی لندن برگزار شود. حضور انگلیس در فیفا به اهمیت فوتبال در بازی‌های المپیک افزود. گوئرین سمتش را به دنیل وولفال انگلیسی واگذار کرد. رئیس جدید اعلام کرد که چهار فدراسیون بریتانیایی جدا نام نویسی کنند و تنها با نام بریتانیا در این سازمان حضور نداشته باشند.

انگلیسی‌ها دو بار دیگر هم فیفا را ترک کردند. نخستین بار این اتفاق در سال 1920 افتاد چون خواستار حذف کشورهای شکست خورده جنگ جهانی اول از این سازمان بودند اما به هدف خود نرسیدند. آنها در سال 1926 بازگشتند اما باز هم فیفا را در سال 1928 ترک کردند چون تعریف حرفه‌ای‌گری را نپذیرفتند و برای آن دلیل داشتند. آنها زمین‌های بیشتری نسبت به دیگر کشورها داشتند. در نهایت در سال 1946 به فیفا برگشتند و پس از آن هرگز از این سازمان جدا نشدند.

نخستین جام جهانی که انگلیس در آن شرکت کرد، در سال 1950 بود و این تیم در آن رقابت‌ها موفق نبود. در آن زمان فوتبال انگلیس بهترین نبود و حتی در میان یکی از بهترین‌ها هم نبود آنها تنها یکی از ده‌ها کشور پیشرفته در زمینه فوتبال بودند.

منبع: ایسنا