هنر پرتاب دارت

اعتمادآنلاین| ‌‌ «دارت» را باید یکی از شاخه‌های ورزش و حتی آمادگی نظامی دانست که برخی آن را یک هنر می‌دانند.

نخستین بار این ورزش در سده‌های میانه در انگلیس آغاز شد.

در قرن 18 افرادی که در جنگ‌ها حضور داشتند در زمان استراحت تلاش می‌کردند تا چوب‌کبریت را داخل بطری بیندازند.

بعدها بطری جای خودش را به تخته‌هایی صاف داد.

این صفحه چوبی از تعدادی حلقه‌های رنگین با فاصله‌هایی معین تشکیل‌شده و هر پرتاب در داخل این حلقه‌ها امتیاز مخصوص دارد.

ورزش دارت در طول سال‌ها تغییر و تحول زیادی به خود دید و حالا 1900 قانون مجزا برای آن تعیین‌شده است.

مهم‌ترین قوانین بازی دارت به‌این‌ترتیب است:

1_ هر بازیکن یک دارت را در شروع بازی برای مشخص شدن نفر آغازکننده بازی پرتاب می‌کند.

2_ هر بازیکن در یک نوبت گردشی با انداختن سه دارت بازی می‌کند.

3_ امتیازات به‌دست‌آمده بر مبنای امتیازی است که برای هر ناحیه در نظر گرفته‌شده است.

4_ در صورت افتادن دارت از تخته امتیازی برای آن پرتاب در نظر گرفته نمی‌شود.

5_ فاصله فرد بازی‌کننده تا تخته دارت باید 237 سانتی‌متر باشد.