مربیانی که باختند و از استقلال رفتند

اعتمادآنلاین| از بهار سال 1394 تا شهریور 1399، شش سرمربی با نتایج متفاوت از هدایت این تیم دست کشیده و قید کار در این تیم را زدند و رفتند تا در نهایت استقلال که گویی در این سال‌ها بختش را با زلزله روی نیمکت مربیگری اش گره زده‌اند باز هم در آستانه ورود به لیگ قهرمانان آسیا سرمربی نداشته باشد که تیم را تمرین بدهد و آماده بازی با الوحده امارات کند. مروری به شکل و شمایل جدایی این 6 مربی مشخص می‌کند وضعیت در بخش کادر فنی استقلال در اکثر اوقات به نتایج سرمربیان بستگی داشته و کادر مدیریتی و بعضاً هواداران تیم، تحمل باخت‌های استقلال با یک سرمربی به مدت طولانی را نداشته‌اند.

بهار 1394؛ امیر قلعه‌نویی

در فصل چهاردهم لیگ برتر (93-94) استقلال با امیر قلعه‌نویی فصلی پرنوسان را طی می‌کرد و نتایجش با تیم‌هایی که قبلاً امیر قلعه‌نویی در این باشگاه در دست داشت شباهتی نداشت. تیمی که در پایان فصل با ایستادن در رده ششم جدول به کار خود پایان داد در نهایت سرمربی اش را هم جداشده دید. این تیم در آخرین بازی فصل اتفاقاً باید روبه‌روی پرسپولیسی به میدان می‌رفت که دیدار رفت را هم برنده از زمین بیرون رفته بود، اما در مصاف برگشت هم یک بر صفر برنده شد تا امیر قلعه‌نویی از استقلال کنار برود.

فصل پانزدهم؛ پرویز مظلومی

پرویز مظلومی که پس از امیر قلعه‌نویی آمده بود هم نتوانست این تیم را در لیگ برتر به عنوان قهرمانی برساند. او تیمش را در پایان فصل به رده سوم رساند و پشت سر رقیب سنتی اش پرسپولیس ایستاد و استقلال خوزستان قهرمان شد ولی سوبله چوبله امیدوار بود تا در فینال جام حذفی یک جام بیاورد. در دیدار پایانی استقلال در ضربات پنالتی به ذوب‌آهن باخت و مظلومی پس از فینال از سمت خود کناره گیری کرد و رفت!

تابستان 1396؛ علیرضا منصوریان

فصل شانزدهم علیرضا منصوریان هدایت استقلال را در دست گرفت و در حالی که نیم‌فصل اول بدی را پشت سر گذاشت با اعتباری که نزد تماشاگران داشت در دور برگشت تیمش را به نایب قهرمانی رساند و یک فصل دیگر هم ماندگار شد، اما در ابتدای فصل هفدهم استقلال را برای اولین بار در تاریخ لیگ برتر به قعر جدول برد و پس از نتیجه یک- یک روبه‌روی ذوب‌آهن و سنگ خوردن از تماشاگران، در نشست خبری یک ساعت و نیمه حرف‌هایش را زد و از مربیگری در این تیم کنار رفت. البته او چندی پیش از آن در لیگ قهرمانان هم 6 بر یک به العین باخته بود و از همان تاریخ مغضوب هواداران شده بود.

بهار 1397؛ وینفرد شفر

سرمربی آلمانی استقلال کسی بود که ابتدای لیگ هفدهم جایگزین منصوریان شد و تیم را در پایان فصل به رده سوم رساند ولی قهرمان جام حذفی کرد و سهمیه آسیایی مستقیم گرفت. وینفرد شفر لیگ هجدهم را هم بد استارت نزد ولی از اواسط فصل با اطلاع از برخی تحرکات در پشت پرده اتاق مدیریت باشگاه دوست داشت به هوادار بگوید که او را نمی‌خواهند ولی مدیریت اجازه حرف زدن به او را نداد تا در نهایت و با وجودی که استقلال با باخت یک بر صفر در مشهد روبه‌روی شهرخودرو (پدیده آن زمان) بخت قهرمانی در لیگ را تا حد زیادی از دست داده بود بلافاصله پس از بازی بدون آنکه مطلع باشد از سمت خود کنار گذاشته شد و فرهاد مجیدی را جایگزینش کردند. آن فصلِ استقلال با مجیدی به پایان رسید.

پاییز 1398؛ آندره‌آ استراماچونی

پیرو آنچه مشخص بود کادر مدیریتی استقلال آندره‌آ استراماچونی را برای هدایت تیم در فصل هجدهم برگزید و این مربی با کلی دعوا و قهر و ناز‌های مخصوص به خودش کار را در دست گرفت و تیمی ساخت که تحسین علی پروین را هم برانگیخته بود و در هفته چهاردهم لیگ برتر در صدر جدول ایستاد ولی به دلیل عدم پرداخت به موقع حق و حقوقش با فعال شدن بند فسخ یک طرفه، زیر قراردادش زد و قید بودن در تهران را زد و به رم برگشت! آخرین بازی او با استقلال پیروزی در مشهد روبه‌روی شهرخودرو بود که یک بر صفر این تیم را شکست داد. او در آذرماه 1398 از تهران رفت.

شهریور 1399؛ فرهاد مجیدی

درباره اتفاقاتی که برای فرهاد مجیدی و تیمش رخ داد همه آگاهی دارند. او از هفته‌های آغازین دور برگشت لیگ نوزدهم جایگزین استراماچونی شد و تیمش را در رده پنجم جدول تحویل گرفت و در رده دوم با سهمیه آسیایی تحویل داد. در لیگ قهرمانان دو پلی آف را برنده شد تا سهمیه لیگ 2020 قهرمانان آسیا را هم زنده کند و در جام حذفی هم با عبور از سپاهان و پرسپولیس به فینال رسید ولی با اتفاقاتی که درباره سفر مدیرعامل باشگاه به ایتالیا رخ داد پس از شکست در فینال جام حذفی از سمت خود استعفا کرد!

منبع: ایسنا