شکست سکوت یک مدیرعامل
احمد سعادتمند، مدیرعامل استقلال که تقریبا یک ماه و در اوج داستان بازگشت استراماچونی روزه سکوت گرفته بود، به یکباره سکوتش را شکست و هر چه در دل تنگش بود بیرون ریخت.
اعتمادآنلاین| در همه جای دنیا و مخصوصا در باشگاههای حرفهای حفظ اسرار باشگاه بسیار مهم است. صرفا به عنوان نمونه میتوانیم به باشگاه اینتر در سه فصل قبل اشاره کنیم. هنگامی که لوچیانو اسپالتی سرمربی نراتزوری بود او در کنفرانسهای خبری از اینکه اخبار داخلی باشگاه به بیرون درز میکرد و در رسانهها منتشر میشد گلایه میکرد. اخباری نظیر درگیری بازیکنان با هم، ناراحتیهای توی رختکن، اختلافات مدیرعامل با مدیران و سرمربی و خلاصه هر چه که به عنوان مسائل درون خانوادگی شناخته میشود. اسپالتی سال گذشته از جمع افعیها جدا شد و آنتونیو کونته که دسیپلین به مراتب سختگیرانهتری نسبت به اسپالتی دارد سرمربی اینتر شد اما در میانه فصل دن آنتونیو هم از آنچه اسپالتی شکایت داشت، شاکی شد. کونته معتقد بود چند نفر از داخل باشگاه اسرار و اتفاقات درونی تیم را به بیرون منتقل میکنند. این ناراحتی تا مرز جدایی و قطع همکاری بین کونته و اینتر هم پیش رفت. حالا ما در ایران و در نحوه مدیریت باشگاه با پدیدهای جدید مواجه شدیم که نیاز به تحلیل ویژهای دارد.
احمد سعادتمند، مدیرعامل استقلال که تقریبا یک ماه و در اوج داستان بازگشت استراماچونی روزه سکوت گرفته بود، به یکباره سکوتش را شکست و هر چه در دل تنگش بود بیرون ریخت. مدیرعامل آبیها در گفتوگویی طولانی با رسانه باشگاه ریزترین اتفاقات از جمله پروسه مذاکره با استراماچونی، پرداختیهای باشگاه به صورت جزیی، بیدار ماندن بازیکنان در دوحه و هنگام برگزاری لیگ قهرمانان آسیا تا صبح، قلیان کشیدن بازیکنان در اردوی تیم، افزایش وحشتناک دستمزد بازیکنان، آوردههای خودش برای باشگاه، آینده مالی و بدهیها و ترنسفر شدن مهدی قائدی و... را برملا کرد. هواداران استقلال در واکنش به انتشار این گفتوگو نوشتند: آنقدری که سعادتمند یک تنه برای باشگاه حاشیه درست کرد تمام رسانهها در این چند سال نکردند. حالا جزییترین اتفاقات باشگاه استقلال تبدیل به نقل محافل شده و البته هنوز بازیکنان و سایر افرادی که در این اظهارات مورد سوءظن قرار گرفتند واکنشی نشان ندادند و اگر آنها هم بخواهند حرفی بزنند به نظر دیگر نمیتوان ماجرا را جمع کرد.
استرا؛ داستانی با پایان باز
یکی از فرمهای فیلمسازی پراستفاده، پایان باز است. در ایران هم اصغر فرهادی زیاد از این فرم استفاده میکند، آنقدر که یک عالمه برایش جوک ساخته شده. اما امروز فرهادی دیگر تنها نیست و باید گفت مدیرعامل استقلال هم به او پیوسته. البته میتوان گفت تفاوت فرهادی با سعادتمند این است که کارگردان جدایی نادر از سیمین فیلم میسازد و مدیرعامل استقلال فیلم میکند! تمام اظهارات سعادتمند در مورد پروسه مذاکره با استراماچونی به علامت سوالهای بزرگی منتهی میشود. اول اینکه ایشان میگوید موقعی که به ایتالیا رفته بحث بازی با سپاهان و دربی در جام حذفی مطرح نبوده است. بازی استقلال با سپاهان در جام حذفی 20 مرداد و قرعهکشی نیمه نهایی جام حذفی که در آن مشخص شد یک دربی پیش رو داریم 21 مرداد بود و سعادتمند اواخر این ماه به ایتالیا سفر کرد. در ضمن با این فرض که حرف ایشان درست بوده باز این سوال پیش میآید که بالاخره شما که میدانستید تیم بازی دارد و آرامش برایش از هر چیزی مهمتر است. حالا سپاهان نه نفت مسجدسلیمان. پرسپولیس نه تراکتور. مساله بعدی اینکه سعادتمند میگوید درخواستهای سنگین استرا باعث شد همکاری با او منتفی شود. سعادتمند
میگوید آخرین پیشنهاد استراماچونی پرداخت 900 هزار یورو پیشپرداخت به اضافه دستمزد سالیانه یک میلیون و 350 هزار دلار بوده است و چون این مبلغ از حجم جریمههای فیفا هم بالاتر میزد منصرف شدیم. او در ادامه افزود: محبوبیت روزافزون استرا در ایران و هشتگسازی برای او در طول دوران مذاکره به نرخ دستمزدش اضافه میکرد. اولین سوالی که باید پرسید این است که چرا سعادتمند این حرفها را موقعی که هشتگ استراماچونی را برگردانید ترند اول توییتر ایران شده بود نگفت؟ چرا آن موقعی که هواداران استقلال مقابل سازمان لیگ و فدراسیون و وزارت ورزش قرار گرفته بودند و داشتند از مدیرعامل تیمشان قهرمان میساختند نگفت مشکل ما با استرا بحث منابع مالی است؟ نکته مهم دیگر اینکه استراماچونی بعد از اظهارات سعادتمند روز سهشنبه در فضای مجازی تمام ادعاهای مدیرعامل استقلال را رد کرد! در این وضعیت ما با سه قطب مواجه هستیم؛ یکی استرا که آن سر دنیاست و دسترسی به او سخت، دو سعادتمند که از این فرصت استفاده میکند و روایت خودش را پیش میبرد و سوم هوادارانی که نمیدانند بالاخره داستان از چه قرار است. آیا مشکل مالی بود یا قانونی؟ آیا استرا میخواست برگردد
یا از اول قصدش گرفتن غرامت بود؟ آیا سعادتمند راست میگوید یا نه؟ شما بگویید آیا این استفاده هوشمندانه از «پایان باز» نیست؟
لیست شفاف مخارج؛ آفرین!
یکی از اصلیترین مشکلات مدیریتی در سرخابیهای پایتخت ناشفاف بودن صورت وضعیتهای مالی باشگاه بوده است. مدیران این دو تیم بر وزن «جانم را از من بخواه لیست دخل و خرج را نه» در چند سال گذشته تلاش زیادی برای مخفی نگه داشتن درآمدها و هزینههای باشگاه انجام دادند که البته به فسادهای زیادی هم منتهی شده. همیشه هم تاکیدشان بر این است که ما به مراجع بالاتر گزارش میدهیم. این وضعیت آنقدر پلیسی بوده که هنوز هواداران پرسپولیس میپرسند پاداش آسیایی ما بابت نایب قهرمانی در لیگ قهرمانان آسیا سال 2018 چه شد؟ در دو سال گذشته هیچ کدام از مدیران سرخها نخواستند به این سوال پاسخ بدهند. این در حالی است که مالک اصلی دو باشگاه سرخابی هوادارانشان هستند و باید از وضعیت مالی تیمشان آگاه باشند. اینکه پرداختها به چه صورتی است و قراردادها چه رقمی دارد؟ دانستن اینکه درآمدها از کجا میآیند و چطور خرج میشوند کمترین حق هوادار است. حال احمد سعادتمند به عنوان یک خطشکن خودش را در این مسیر معرفی و در اظهاراتش ریز هزینههای باشگاه را عنوان کرده است. هزینههایی از قبیل هتل و پرواز چارتر و پرداختی به بازیکنان و تسویه بدهیها و... سعادتمند
میگوید 62 میلیارد و 718 میلیون تومان پرداختی طی پنج ماه و نیم حضور در استقلال داشته است. مدیرعامل آبیها میگوید این پرداختیها در حالی انجام شده که نه ترنسفر داشتند نه پول تبلیغات محیطی را گرفتند. پس با این حساب گرچه او برای شفاف کردن هزینهها آفرین دارد همچنان یک علامت سوال دیگر باقی میماند و آن اینکه درآمد باشگاه از چه بوده و به چه مقدار؟ برخی هواداران استقلال از اینکه مدیر عامل تیم ریز پرداختیها را رسانهای کرده شاکی هستند و در مقابل رقیب احساس عریانی میکنند. با این وجود باید گفت این کاری است که همه مدیران باید انجام دهند و هواداران پرسپولیس هم باید اعلام درآمدها و هزینههای باشگاه از طرف مدیرعامل تیم را تبدیل به یک مطالبه عمومی کنند. صورتحسابهای شفاف خیلی از مشکلات فوتبال را حل خواهد کرد.
از المپیک تا ACL
چندین سال پیش و در مقدماتی المپیک 2004 آتن و هنگامی که محمد مایلیکهن، سرمربی تیم ملی امید بود، بعد از شکست ایران مقابل کره و چین و کمرنگ شدن شانس صعودمان به برنامه نود دعوت شد و در آن برنامه اظهاراتی بر زبان آورد که مانند بمب در جامعه ترکید. مایلیکهن در توجیه شکستهای امیدها و وضعیت بد تیم گفت: «بازیکنان در هتل تا صبح بیدار میمانند و تختهنرد بازی میکنند.» این داستان از دو جنبه قابل بررسی است؛ یکی اینکه فوتبالیستهای ایرانی عادت دیرینهای در رعایت نکردن رفتار حرفهای دارند و دوم اینکه چنین افشاگریهایی آن هم به این شکل هیچوقت مثمرثمر نیست.
17 سال بعد از مقدماتی المپیک آتن و در مسابقات لیگ ملتهای اروپا انتشار یک تصویر ویدیویی اردوی تیم ملی انگلستان را بههم ریخت. داستان از این قرار بود که دو ستاره تیم ملی انگلیس که هر دو هم زیر 20 سال دارند یک مدل ایسلندی را بدون اطلاع مربی و سرپرست به اتاق هتلشان برده بودند. واکنش گرت ساوتگیت به چنین بیانضباطیای صریح و قاطع بود: اخراج دو بازیکن از اردو. غرض از ذکر مثال تیم ملی انگلستان این است که هنگام افشاگریهای اینچنینی باید برخورد قاطع هم صورت بگیرد وگرنه نه تنها تاثیری ندارد بلکه قبح ماجرا هم شکسته میشود. از تیم المپیک ایران در سال 2003 هیچ بازیکنی اخراج یا توبیخ نشد. حال باید دید آیا بازیکن قلیانی استقلال و بازیکنانی که به قول سعادتمند تا لنگ ظهر میخوابیدند و صبحانهشان را ساعت یک ظهر میخوردند مورد بازخواست قرار میگیرند یا این افشاگریها میرود در سیاهه موارد اینچنینی؟
مرزهای فرافکنی جابهجا میشوند
خیلی از پیشکسوتان استقلال معتقدند سعادتمند در حال اجرای «شو» است. البته مدیرعامل استقلال هم در اظهارات اخیرش پاسخ آنها را داد و گفت: «خیلیها در خانه و روی مبل نشستهاند و ادعا دارند چرا پنجره بسته است و چرا پولها پرداخت نمیشود؟ از این عزیزان خواهش میکنم نه از جیب خودشان که از توانی که دارند بیایند ظرف یک ماه آینده 10 میلیون تومان به باشگاه کمک کنند. فقط 10 میلیون تومان. اینکه فقط بیرون گود بنشینیم و بگوییم لنگش کن به این سادگی نیست.» اول از همه باید آن جمله همیشگیمان به مسوولان را به آقای سعادتمند هم بگوییم که اگر خیلی شرایط سخت است و تحت فشار هستید واقعا ما راضی نیستیم این همه خودتان را به دردسر بیندازید. شما که آخرش میخواهید بگویید خیلی سخت بود و نتوانستیم. اجازه بدهید یک نفر دیگر نتواند! جدا از این، شو اجرا کردن سعادتمند به نوعی مشخص است. نگاهی به رفتار دو ماه اخیر مدیرعامل استقلال نشان میدهد او هر کاری میکند تا از خودش رفع مسوولیت کند. در ماجرای فرهاد مجیدی و از دست رفتن جام حذفی و استراماچونی که پای عالم و آدم را به میان کشید تا بگوید خودش هیچ مشکلی ندارد و حالا بعد حذف تیم از آسیا که بخش
عمدهای از آن به مدیریت او باز میگردد، باز هم در حال فرافکنی است. در این فرافکنی آخرین دستاویزهای او بازیکنان هستند و هواداران. سعادتمند با باز کردن داستان دیر خوابیدن و قلیان کشیدن، ردپای بازیکنان را در ناکامی پررنگ جلوه میدهد و با پیش کشیدن فشار هواداران در فضای مجازی که باعث شده «استرا رقم درخواستیاش را بالا ببرد» و «بازیکنی که دو میلیارد میگرفته الان ده میلیارد بخواهد» ضعف خودش را در بازار نقلوانتقالات میپوشاند. وزارت ورزش، فدراسیون فوتبال، سازمان لیگ، فرهاد مجیدی، استراماچونی، بازیکنان و حتی هواداران در پازل ذهنی مدیرعامل استقلال هر کدام به نوعی مقصر وضعیت کنونی تیم هستند. آیا این به نوعی جابهجایی مرزهای فرافکنی نیست؟
منبع: روزنامه اعتماد
دیدگاه تان را بنویسید