هنوز از فوتبال خداحافظی نکرده‌ام/ برای تعهدی که به پدیده داده‌ام ارزش قائل هستم/ از ورود به دنیای مربیگری پشیمان نیستم

اعتمادآنلاین| سید مهدی رحمتی سال 99 را با حضور درون دروازه شروع کرد اما در اتفاقی کاملا غیر قابل پیش بینی سال را روی نیمکت سرمربیگری به پایان رساند. رحمتی که 20 سالی می شود در سطح اول فوتبال ایران حضور دارد و افتخارات زیادی به دست آورده، امسال وارد عرصه مربیگری شد. او در حالی پیشنهاد سرمربیگری باشگاه پدیده را پذیرفت که هنوز هم می توانست یکی از برترین گلرهای فوتبال ایران باشد اما تجربه سرمربیگری برای او آنقدر وسوسه کننده بود که قید دروازه بانی را زد و وارد دنیای مربیان شد. رحمتی در شرایطی سرمربیگری پدیده را قبول کرد که این تیم بازیکنان موثر و با تجربه خود را از دست داد و با نفرات جوان و کم تجربه پا به لیگ بیستم گذاشت. پدیده در لیگ بیستم نوسانات زیادی داشت اما تا به اینجای کار هم تیم سرمربی جوان نتایج بدی نگرفته است خصوصا این که نماینده خراسان با چالش های مدیریتی و مالی زیادی مواجه شده و هیچ چیز در این باشگاه روی روال نبود.

به بهانه پایان سال 99 سالی که برای رحمتی متفاوت از بقیه سال های دوران فوتبالش بود، با او گفت و گویی داشته ایم که در ادامه می خوانید.

سال 99 چطور گذشت؟

سال خوبی نبود. درگیر کرونا بودیم و همه چیز تحت تاثیر این ویروس منحوس قرار گرفت. کرونا بسیاری از هموطنان و خانواده ها را دچار گرفتاری کرد از نظر اقتصادی خیلی به جامعه لطمه زد و موج بیکاری زیادی به وجود آورد و تقریبا همه اصناف با مشکل مواجه شدند. مشکلات اقتصادی هم رابطه مستقیم با معیشت مردم دارد و همه چیز تحت تاثیر قرار گرفت. حتی مشکلات روحی برای مردم پیش آمد و همه ما روزهای سخت و پر از استرسی را سپری کردیم.

امسال از نظر فوتبالی برایت چطور بود؟

سال مهمی هرچند سخت برایم بود. تقدیر و خواست خدا این بود که وارد عرصه مربیگری شوم. زمانی که بازیکن بودم کار سخت مربیان را درک می کردم اما تا روزی که خودم این مسئولیت را برعهده نگرفته بودم نمی دانستم چقدر مسئولیت سنگین و کار دشواری است. به همین دلیل قید دروازه بانی را زدم تا تمام تمرکزم روی مربیگری باشد. اتفاقات غیرقابل پیش بینی رخ داد و نیازی نیست شرح دهم چون همه در جریان هستند که من با چه مشکلات و بحران هایی مواجه شدم.

از بین مربیان جوان خودت و نویدکیا عملکرد بهتری نسبه به دیگران داشتید.

البته من جوان نیستم چون جوان به مربیان زیر 30 سال می گویند. به هر حال من همه تلاشم را کردم تا در عرصه مربیگری موفق باشم اما همانطور که گفتم به مشکلات غیر قابل پیش بینی برخوردم و تا حدوی همه چیز تحت تاثیر قرار گرفت.

فکر می‌کنی کرونا روی کیفیت لیگ برتر چه تاثیر داشته است؟

وقتی کرونا همه چیز را تحت الشعاع قرار می دهد فوتبال هم از این قاعده مستثنی نیست. مدت زمان زیادی طول کشید تا ما زندگی با کرونا را یاد بگیریم و با آن کنار بیاییم. کرونا روی فوتبال هم تاثیرات منفی گذاشت و بازیکنانی که کرونا گرفتند دچار افت جسمی و حتی روحی شدند. از طرف دیگر نبودن تماشاگران در ورزشگاه هم روی هیجان و شور و شوق فوتبال تاثیر منفی گذاشت. امیدوارم هرچه زودتر از شر این ویروس منحوس راحت شویم.

بیشتر از 20 سال در سطح اول فوتبال ایران بازی کردی. دوره مربیگری سخت‌تر است یا دروازه‌بانی؟

دنیای متفاوتی است و اصلا قابل مقایسه نیست.

برنامه‌ای برای بازگشت به درون دروازه نداری؟

هنوز به طور رسمی از فوتبال خداحافظی نکرده ام اما الان به اندازه ای دل مشغولی و دغدغه ذهنی دارم که فرصت ندارم به بازگشت به درون دروازه فکر کنم. به قدری با مشکلات متعدد مواجه شده ام که حتی نتوانسته ام 50 درصد روی کار مربیگری تمرکز کنم چون مشکلات زیادی پیش آمد و باید آنها را حل و فصل می کردم.

با وجود مشکلات زیادی که از سر گذراندی از ورود به عرصه مربیگری پشیمان نیستی؟

نه پشیمان نیستم. بالاخره این هم تجربه ای است که من باید از سر می گذراندم. من هنوز هم می توانم دروازه بانی کنم چون کیفیت ها مشخص است و هر کسی بهتر از دیگران از شرایط جسمانی و توانایی های خودش باخبر است. من در سال های اخیر با زانو درد شدیدی کار می کردم و پزشکان می گفتند باید به خاطر آینده ات به خودت استراحت دهی. تصمیم گرفته بودم استراحت کنم که این تصمیمم همزمان شد با پیشنهاد سرمربیگری پدیده اما اتفاقات غیرقابل پیش بینی رخ داد و پشیمانی دیگر سودی نداشت. من مسئولیتی را پذیرفته ام که باید پای آن بمانم. در طول فصل هم پیشنهاد سرمربیگری داشتم هم دروازه بانی و می توانستم این پیشنهادات را بپذیرم اما من به افراد زیادی در باشگاه پدیده دست داده بودم و برای تعهدم ارزش قائل هستم.

این بحث متعهد بودن و ماندن پای مسئولیت همواره درباره تو صادق بوده است.

بله من در نقش بازیکن هم همواره سعی کردم پای مسئولیتی که برعهده ام بوده باشم و حتی با وجود مصدومیت هم درون دروازه قرار گرفته ام اما نمی توانم از خودم تعریف کنم.

دغدغه دوران بازیگری بیشتر است یا مربیگری؟

اصلا قابل قیاس نیست. وقتی بازیکن تیمی باشی فقط دغدغه خودت را داری یا در نهایت به منافع تیم و برد و باخت فکر می کنی اما وقتی سرمربی تیمی باشی مسئولیت یک باشگاه را برعهده داری.

از عملکرد فنی تیم پدیده راضی هستی؟

با توجه به بضاعت موجود و جوان و کم تجربه بودن تیمم بله از عملکرد تیمم راضی هستم. ضمن این که ما امسال مدام درگیر مسائل غیر فنی بودیم وگرنه نتایج بهتری می گرفتیم.

مهم‌ترین خواسته‌ات برای سال 1400 چیست؟

بزرگترین آرزویی که برای مردم ایران و خانواده ام در سال جدید دارم شاد بودن و سلامتی مردم ایران و خانواده ام است. هیچ نعمتی بالاتر از سلامتی نیست اما سلامتی که در آن شادی نباشد هم شیرین نیست.