همه توجهات به نیما و نوشاد نیست/پیشنهاد تغییر شیوه انتخابی را دادم اما عملی نشد

اعتمادآنلاین| اواخر بهمن ماه سال 98 بود که ویروس کرونا در کشورمان شیوع پیدا کرد. همین باعث شد بسیاری از فعالیت‌ها، اردوها و مسابقات ورزشی برای مدتی متوقف شود. در این میان برخی رشته‌ها مجوز فعالیت گرفتند و با رعایت پروتکل‌ها برنامه های خود را اجرا کردند اما تنیس روی میز از جمله فدراسیون‌هایی بود که بسیار کم کار شد و رو به روزمرگی آورد و اردوها و مسابقات تعطیل شد.

به گزارش فارس، همین موضوع انتقاد بسیاری از کارشناسان و جامعه تنیس روی میز را در پی داشت. آنها معتقد بودند فدراسیون کم کاری می‌کند و بازیکنان ملی و مستعد به حال خود رها شده‌اند.

جمیل لطف الله نسبی که سکاندار هدایت تیم ملی است، با دفاع از عملکرد فدراسیون معتقدست فدراسیون فعلی خیلی بهتر از قبلی‌ها کار کرده. وی تعطیلی اردو‌ها در یک سال گذشته را هم فقط به کرونا مربوط می‌داند.

مشروح گفت‌وگوی لطف‌الله نسبی را در زیر می‌خوانید:

* از وضعیت مصدومیت نیما عالمیان آغاز کنیم. وضعیت او چگونه است؟

مصدومیت دست او از مدت‌ها قبل است و در لیگ فرانسه هم روی آن فشار آمده بود. وقتی به ایران بازگشت، به فدراسیون پزشکی ورزشی مراجعه کرد و پس از بررسی تایید کردند که دست او مشکل دارد و نامه هم دادند که فعلا نباید تمرین کند. ما هم این موضع را با فدراسیون مطرح کردیم که المپیک در پیش است و به خاطر اینکه سلامتی او را حفظ کنیم، در انتخابی تیم ملی بازی نکند.

* تا چه زمانی نباید تمرین کند؟

وقتی در تمرینات محل ضربه زدن مشخص باشد و مجبور به عکس العمل سریع نشود، مشکلی وجود ندارد. اما در مسابقه چون توپ‌ها تصادفی می‌آید و باید واکنش سریع نشان دهد، به مشکل بر می‌خورد و درد دارد. البته مشکل حادی نیست و پس از چند روز استراحت و فیزیوتراپی برطرف می‌شود.

* در بازی‌های لیگ حضور نداشتید. ظاهرا در مسابقات انتخابی تیم ملی هم به بابل نرفتید. دلیل خاصی دارد؟

چرا باید حضور پیدا کنم. وقتی در کانال فدراسیون همه مسابقات به صورت زنده پخش می‌شود، چرا باید هزینه و وقت صرف کرد و از سنندج به تهران بیایم؟ تکنولوژی هم برای همین مواقع است. من درآمدی از تنیس روی میز ندارم، اما همه مسابقات را پیگیری می‌ کنم.

* مدیر تیم فراسنج قهرمان لیگ برتر به این موضوع اعتراض داشت که سرمربی تیم ملی اصلا بازی بازیکنان را نمی‌بیند.

برخلاف این صحبت‌ها من همه بازی‌ها را می‌بینم. در حال حاضر جلسات هیات رئیسه که خود احسانی مهر هم حضور دارد، به صورت وبیناری است. با این کار می‌توانیم از اتفاقات ناگواری مثل کرونا جلوگیری کنیم. من هم زندگی و خانواده دارم و باید مراقب خودم باشم. وقتی می‌توانم آنلاین بازی‌ ها را ببینم، چه ضرورتی دارد که حتما در سالن حضور داشته باشم و هزینه‌ای هم بابت رفت و آمد برای فدراسیون بتراشم.

* برخی اعتقاد دارند وقتی سرمربی در تیم ملی باشد، بازیکنان انگیزه بیشتری می‌گیرند.

این موضوع درست است، اما وقتی من هم در تیمی باشم و حقوقی بگیرم، خود به خود درگیر می‌شوم و نیازی نیست که بگوید بیایم یا نه. ضرروت این صحبت‌ها را نمی‌دانم. اگر من سرمربی رشته ای مانند فوتبال، والیبال یا بسکتبال باشم که حق انتخاب و انتصاب داشته باشم، این حرف درست که باید در سالن و زمین باشم اما وقتی همه چیز به مسابقات انتخابی تیم ملی باز می‌گردد، بود و نبود من فرقی ندارد.

* شما به عنوان سرمربی تیم ملی حق انتصاب ندارید؟

آیین نامه مسابقات انتخابی تیم ملی به شکلی است که من حقی برای انتصاب و انتخاب ندارم. در این صورت چه ضرورتی دارد که به بابل بروم. بازیکنان با هم بازی می‌کنند و در نهایت 4 نفر برای تیم ملی انتخاب می شوند. البته سیستم انتخابی ما به این خلاصه می‌شود که بازیکنان با هم بازی می‌کنند و چند نفر به تیم ملی می رسند، در حالی که باید فاکتورهای زیادی در نظر گرفته شود. آنجاست که نقش مربی تعیین کننده می‌شود.

* مثلا چه فاکتورهایی؟

آمادگی جسمانی، نظم و انضباط اردویی، سبک و شیوه یا سنِ بازیکن.

* پیشنهادی برای تغییر این شیوه انتخاب شدن بازیکنان برای تیم ملی داده اید؟

همان اوایل که آمدم این موضوع را گفتم، اما پذیرفته نشد. همه چیز خلاصه به انتخابی می‌شود و فاتحه مع الصلوات! شما باید به عنوان مربی بازیکنان را در یک پروسه بلند مدت زیر نظر داشته باشید و بعد از آن در موردشان نظر بدهید که چه کسی به درد تیم ملی می‌خورد یا نه. این نفرات فعلی آنقدر با هم بوده‌اند که چشم بسته مقابل هم بازی می‌کنند. برای اینکه ما یک تیم خوب ببندیم، ملاک فقط همین مسابقات انتخابی نباید باشد. از لحاظ جسمی و روحی همه چیز باید در نظر گرفته شود. در همین انتخابی اگر یک بازیکن جوانتر نوشاد را ببرد، اما آیا قدرت و توانایی آنها با نوشاد یکی است؟

من سال‌ها است با این بازیکنان بوده ام و این مسائل را درک می کنم و حرفم بدون پشتوانه و غیر منطقی نیست. مثلا وقتی می‌گویم نوشاد انتخاب شود و نیما انتصاب شود، حتما دلیلی دارم. نه با آنها فامیل هستم و نه حقوقی از آنها می‌گیرم. عملکرد آنها در مسابقات بین المللی و تجربه شان خوب بوده است. هر مربی دوست دارد که بهترین تیم را داشته باشد؛ چه نیما و نوشاد باشند، چه نوروزی و هدایی و احمدیان.

* اگر منطقی نکاه کنیم حضور نیما جدا از مصدومیت در انتخابی تیم ملی نیاز نبود.

این صحبت درست است، اما به هرحال فدراسیون هم معذوریت‌ هایی دارد و صحبت‌ هایی می شود که می‌گویند همه امکانات برای نیما و نوشاد است و به بقیه توجه نمی شود.

* خودتان این موضوع را قبول دارید؟

اصلا اینطور نیست. به نظر من وقتی امکاناتی دارید باید به عدالت بین شان تقسیم کنید. عدالت هم این نیست که همه چیز را مساوی تقسیم کنید. باید به هرکسی نسبت به حقی که دارد بدهید. نیما و نوشاد هم در طی سالیانی که در تیم ملی حضور داشتند این موضوع را ثابت کردند. دیگران هم به آن حد لازم برسند، من به عنوان مربی باید به آنها توجه کنم و بها بدهم. ساخت یک بازیکن در تنیس روی میز خیلی زمان می برد. اگر نیما و نوشاد به اینجا رسیده اند، 4، 5 فدراسیون برای آنها هزینه کرده اند. اگر شما بخواهید تمام تکنیک‌ها را یاد بگیرید 8 تا 12 سال زمان نیاز است. صبر زیادی می طلبد و همه باید صبورانه این پروسه را دنبال کنند. به هرحال یک جا این استعداد شکوفا می شود. هدایی چطور شد نفر اول زیر 21 سال دنیا؟ در سال 97 حدود 300 میلیون برای وی هزینه شد که به پول الان بیش از یک میلیارد می‌شود.

* هدایی در مورد اینکه در اردوی سوئد حضور ندارد، گلایه داشت. دلیل نرفتن او چه بود؟

سوئدی ها به ما اعلام کردند که فقط المپین‌ها خود را بیاورید. هنگامی که کارها را انجام می‌دادیم، نیما سهمیه را گرفته بود و نوشاد هم شانس داشت. همان زمان فدراسیون این لطف را در حق هدایی کرد و نام او را هم در لیست قرار داد، اما سوئدی‌ها قبول نکردند. اگر آنها فقط المپین‌ها را می‌خواستند، عاشق چشم و ابروی نیما و نوشاد نبودند، بلکه می‌خواستند فقط با اردوی مشترک بازیکنان خود را آماده کنند.

* در مورد المپیک این موضوع مطرح است که نحوه گرفتن سهمیه ها اوایل سال 98 و قبل از کرونا اعلام شده بود، اما فدراسیون هیچ توجهی به آن نکرد.

درست است یکی از ملاک‌های کسب سهمیه رنکینگ بود، اما بگویید ما چه مسابقه ای بود که آنها را اعزام نکردیم؟ همه مسابقات به خاطر کرونا لغو شده بود. البته این مشکل نه تنها برای نوشاد بلکه برای همه بازیکنان دنیا که شانس داشتند، به وجود آمد. همه رقابت‌ها و تورها لغو شد. از سوی دیگر نوشاد بدشانسی هم آورد. برای اولین بار است که در المپیک میکس دوبل برگزار می‌شود و سهمیه آقایان یا خانم‌ها برابر نبوده و 5 نفر کمتر است.

* نوشاد بعد از دو دوره نتوانست راهی المپیک شود، این موضوع روی کار او تاثیر نخواهد گذاشت؟

المپیک تیغ دو لبه است و هم می‌تواند سکوی پرش باشد و هم باعث افت شود. در همه رشته ها همین اتفاق ممکن است بیفتد و بازیکن نتواند عملکرد خوبی داشته باشد و افت کند و یا برعکس نمایش خوبی داشته باشد و در دنیا دیده شود. همین نوشاد در المپیک 2012 خوب بود در 2016 ریو نه. شکست هم باعث می‌شود که بازیکن هوشیار شود. با نوشاد هم که صحبت کردم او خیلی انگیزه دارد که در دوره بعد از طریق رنکینگ سهمیه را بگیرد.

* با این شرایط نوشاد می‌تواند در بازی های آسیایی دوره بعد مدالش را تکرار کند؟

ما برای بازی‌های آسیایی 15 اردو و مسابقه را در نظر گرفتیم که در مجموع 185 روز می‌شود. تلاشمان را می‌کنیم که این اتفاق تکرار شود. خیلی سخت است اما دور از دسترس نیست.

* بازیکنانی مانند هدایی، احمدیان یا آریا امیری و ... می‌توانند راه نوشاد را ادامه دهند و جایگزینی برای او در آینده باشند؟

متاسفانه شیوع کرونا در دو سال گذشته همه چیز را تحت تاثیر قرار داده و همه مسابقات و اردوها را تعطیل و یک رکودی را در کل دنیا ایجاد کرد. این بازیکنانی هم که گفتید لطمه خوردند. ما برنامه داده بودیم و ارد و مسابقه هم داشتیم، اما به خاطر کرونا محقق نشد. یکی از اهدافی فدراسیون دنبال می‌کند، همین پشتوانه سازی است که بتوانند در آینده رقیب خوبی برای نوشاد و نیما باشند. البته ما در زمینه بودجه ای هم مشکل داریم. ببینید می‌خواهم یک مقایسه انجام دهم.

* بفرمایید.

هند که یکی از رقیبان ما است، 2 میلیون دلار سالانه فقط برای تیم ملی اش بودجه دارد. این غیر از هزینه برای برگزاری لیگ و حقوق کارمندانشان است. هر مسابقه بین المللی که بروید، هندی‌ها با 7، 8 بازیکن حضور دارند. این را با بودجه فدراسیون ما مقایسه کنید که در سال 100 هزار دلار است. این 100 هزار دلار باید برای هیات‌ها، تیم ملی، لیگ و حقوق کارمندان است.

* به هرحال فدراسیون باید اسپانسر هم پیدا کند.

درست است. فدراسیون طی تعهدی که داشت 900 میلیون باید درآمدزایی می‌کرد که یک میلیارد و 700 هزار تومان کسب کرد. حتما بهتر از من می‌دانید که در کل کشور رکود اقتصادی وجود دارد و همه شرکت‌ها و کارخانه‌ها با مشکل مواجه هستند و کمتر سمت ورزش می‌آیند. با این شرایط نمی‌توان توقع داشت که بیایند در رشته ای که کمتر محبوبیت دارد، سرمایه گذاری کنند. به هرحال فدراسیون هر طوری که رفتار کند دوستان منتقد ما یک راهی برای انتقاد پیدا می‌کنند، اما بخواهیم با انصاف نگاه کنیم این فدراسیون خیلی بهتر از دوره های دیگر کار کرده است. از نتایج رده های پایه تا بزرگسالان و داوری. قبلا یک داور بلوبج داشتیم و الان به 5، 6 مورد رسیده است و به المپیک دعوت می‌کنند. اینها هم پیشرفت هستند دیگر.

* بیشتر انتقادات به یک سال اخیر است که کاری نشده است.

زدن این حرف ها راحت است. اگر اردویی برگزار می‌شد و یک نفر کرونا می‌گرفت، چه اتفاقی می‌افتاد. آن زمان نمی‌شد، اما رفته رفته بهتر شده و کارها انجام می‌شود.

* رشته های دیگر انفرادی و تیمی فعالیتشان بیشتر بود.

همه همین شرایط را داشتند؛ حالا یک مقدار کمتر و یک مقدار بیشتر.

* به عنوان سوال پایانی پیش بینی تان از عملکرد نیما در المپیک چیست؟

با دو اردویی که در سوئد و مجارستان پیش رو داریم سعی می‌کنیم نیما به بهترین شکل آماده شود و نتیجه‌ای خوبی بگیرد.