کد خبر: 500555
|
۱۴۰۰/۰۴/۰۹ ۱۵:۵۰:۰۴
| |

سهمیه ژیمناستیک شاید المپیک بعد

گفت‌وگو با سعیدرضا کیخا، قهرمان ایرانی جام جهانی ژیمناستیک که با بدشانسی سهمیه المپیک را از دست داد. او می‌گوید: اگر کرونا نبود و بیشتر حمایت می‌شد، به المپیک می‌رسید.

سهمیه ژیمناستیک شاید المپیک بعد
کد خبر: 500555
|
۱۴۰۰/۰۴/۰۹ ۱۵:۵۰:۰۴

اعتمادآنلاین| سعیدرضا کیخا به بازی‌های المپیک توکیو نرسید. با اینکه در جام‌جهانی قطر، مدال طلا گرفت و امتیازاتش با ژیمناست ژاپنی برابر شد اما در میانگین امتیازات، یک رده پایین‌تر از رقیب ژاپنی ایستاد.

به گزارش همشهری، کیخا از اینکه سهمیه اش را از دست داده ناراحت است و رضا خیرخواه، سرمربی تیم ملی از وزارت ورزش گلایه دارد. خیرخواه به فارس گفته است: «برای جام‌‌جهانی قطر، وزارت‌ ورزش حتی دستی به سر بچه‌ها نکشید. حتی کارشکنی کردند تا ما به مسابقات کسب سهمیه نرویم. بعد از مدال‌های جهانی وزارت‌ ورزش حتی یک پیام کوتاه تبریک نگفت.» مدت‌هاست که گفته می‌شود وزارت ورزش با فدراسیون ژیمناستیک مشکل دارد و حتی برای کسب سهمیه، حمایت‌های لازم را از فدراسیون و ورزشکارانش نکرده است. کیخا می‌گوید: اگر کرونا نبود و بیشتر حمایت می‌شد، الان سهمیه المپیک را داشت.

* دوست داشتیم بهانه این گفت‌وگو، گرفتن سهمیه المپیک باشد اما متأسفانه آخرین خبر این است که سهمیه به شما نرسید.


کاری که از دست من برمی‌آمد، انجام دادم. در ژیمناستیک ایران که کمتر کسی فکر می‌کرد یک ژیمناست بتواند در مسابقات سطح بالا شرکت کند و مدال بگیرد، در مسابقات مختلف به‌خصوص در مسابقات کسب سهمیه توانستم به موفقیت‌های خوبی برسم. از عملکرد خودم راضی هستم، ولی ناراحتم که المپیک را از دست دادم. امتیاز من با ژیمناست ژاپنی‌ برابر بود، وقتی میانگین گرفتند، اختلاف ما در حد هزارم شد. من به المپیک خیلی نزدیک بودم و اگر سهمیه به من می‌رسید، حتما به مدال المپیک هم فکر می‌کردم.

*شاید این تلاش شما انگیزه‌ای برای بقیه باشد، برای آنهایی که فکر می‌کنند رفتن ژیمناست‌ها به المپیک غیرممکن است.

از این بابت خوشحالم. قبلا ما از حضور در مسابقات کسب سهمیه المپیک می‌ترسیدیم و هیچ امیدی نداشتیم ولی الان امید و انگیزه هست. برای من خیلی مهم است که در این مسیر پیش قدم شده‌ام و راه برای نوجوانان و جوانان باز شده. با همه مشکلات اقتصادی و امکاناتی که داریم، این امید هست که ژیمناست‌های ایرانی در مسابقات سطح بالا مدعی باشند، حتی ژیمناست‌های خارجی روی ما حساب می‌کنند و در هر تورنمنت حضور و غیاب می‌کنند که ببینند ما هستیم یا نه. این ارزشمند است که نگاه خارجی‌ها هم به ما تغییر کرده است. این تغییر نتیجه افتخاراتی است که در این چند ساله به‌دست آمده.

*بدشانس هم هستید. شاید اگر کرونا نبود و فینال جام‌جهانی باکو برگزار می‌شد، الان سهمیه داشتید.

هم مسابقات باکو نیمه‌تمام ماند و هم اینکه مسابقات قهرمانی آسیا برگزار نشد. اگر مسابقات آسیایی لغو نمی‌شد و حتی اگر من به مسابقات نمی‌رفتم، سهمیه را می‌گرفتم. ژاپن آنجا 6 سهمیه‌اش را تکمیل می‌کرد و نفرش از رنکینگ خارج می‌شد.

*امتیازی هم که در جهانی قطر گرفتید، بالاترین امتیاز بود.


با اعتماد به نفس خوبی، برنامه‌ام را اجرا کردم و نمره 2/15گرفتم که برایم ارزشمند بود. نخستین بار بود که در مسابقات سهمیه المپیک برای ایران مدال طلا به‌دست آمد. این مدال در رشته‌ای که رسیدن به سطح بالا سخت و پرهزینه‌ است، خیلی با ارزش است.

*بعضی‌ها این موفقیت‌های شما را کم‌رنگ می‌کنند. مثلا می‌گویند این مدال برای نخستین بار نیست و سال 2010هادی‌ خناری‌نژاد در جام‌جهانی طلا گرفته بود.

بله گرفته‌ و آن مدال خیلی با ارزش است. آقای خناری‌نژاد اسطوره دارحلقه ایران است و باعث شده تحول در ژیمناستیک آغاز شود، ولی از 2 سال پیش که گفتند جام‌جهانی گزینشی المپیک است، شرایطش فرق کرد. این جام‌جهانی‌ها چیزی از المپیک کم نداشت. در مسابقات قطر، 2 گروه حضور داشتند؛ آنهایی که برای سهمیه می‌جنگیدند و آنهایی که سهمیه داشتند و آمده بودند برای المپیک آماده شوند.

*سال 1396بعد از اینکه حرکت‌های جدید را در خرک حلقه ثبت‌جهانی کردید، گلایه داشتید که بزرگان ژیمناستیک جهان به شما تبریک گفته‌اند ولی از طرف وزیر پیامی نداشته‌‌اید. امروز هم این گلایه است که چرا وزیر برای قهرمانی در جام‌جهانی به شما و فدراسیون تبریک نگفته. موفقیت‌های شما دیده نمی‌شود؟

شاید خارج از خانواده ژیمناستیک خبر ندارند که چه کارهای ارزشمندی انجام شده. کارشناسان ژیمناستیک می‌گویند: ثبت حرکات به اسم افراد حتی می‌تواند از مدال المپیک هم فراتر باشد. الان شاید کسی اسم قهرمانان المپیک را به‌خاطر نداشته باشد اما در همه مسابقات، اسم کسانی که حرکات را ابداع کرده‌اند، تکرار می‌شود؛ چون اسم آنها در کتاب داوری ثبت شده و هرکسی هر زمان، آن حرکات را با اسم شخص انجام می‌دهد. هر باری که نام آن فرد برده می‌شود، انگار پرچم آن کشور در مسابقات بالا می‌رود. گاهی اوقات مسئولان از این دستاوردها اطلاع ندارند. ما به وضعیتی که هست عادت داریم.

*اگر اختلاف فدراسیون و وزارت ورزش نبود و حمایت‌ها بیشتر بود، به سهمیه می‌رسیدید؟

فدراسیون هر کاری که از دستش برمی‌آمد، انجام داد ولی قطعا هر چقدر هماهنگی‌‌ها و حمایت‌ها بیشتر باشد، نتیجه بهتر می‌شود.

*انگیزه دارید برای سهمیه المپیک دوره بعد تلاش کنید؟

به استراحت نیاز دارم و بعد تصمیم می‌گیرم. انگیزه‌اش را دارم. حیفم می‌آید در این شرایط که دید داوران به من خوب شده، از نظر برنامه به ثبات رسیده‌ام و در سطح اول دنیا مطرحم، به راحتی کنار بروم. البته با توجه به شرایطی که در ایران هست، هر روز برای همان روز تصمیم‌ می‌گیرم. در تمرینات هم می‌گویم شاید امروز، آخرین روز تمرینم باشد.

*از بین کشتی‌ و ژیمناستیک، ژیمناستیک را انتخاب کردید. رفتن به المپیک در کشتی برای ایرانی‌ها راحت‌تر است. پشیمان نیستید؟

در کشتی راه هموار است و مدا‌ل ها در دسترس‌تر است. شاید موفقیت‌هایم بیشتر بود اما من از مدال‌های کم ژیمناستیک راضی‌ترم.

دیدگاه تان را بنویسید

خواندنی ها