تکواندو در انتظار برگزاری انتخاباتی سرنوشت ساز/ رکوردشکنی پولادگر یا تزریق خون تازه؟

اعتمادآنلاین| بنا بر تصویب هیات رئیسه فدراسیون تکواندو و با تایید وزارت ورزش و جوانان، مجمع انتخاباتی این فدراسیون به منظور انتخاب رئیس و اعضای هیات رئیسه روز چهارشنبه، 15 دی ماه برگزار می‌شود. 15 داوطلب ثبت نام کرده بودند که پولادگر، جمشیدی، حسین‌زاده، رضایی و ساعی به عنوان حائزین شرایط مدیریتی تایید شدند. براساس ماده 10 دستورالعمل، لیست نفرات تایید شده مدیریتی برای طی مراحل قانونی مرتبط با اجزای "الف" و "ج"، بند "یک" ماده 22 اساسنامه به مراجع ذیصلاح ارسال شد.

به گزارش فارس،این انتخابات در شرایطی قرار بود برگزار شود که در اساسنامه فدراسیون‌های ورزشی آمده بود هر فرد می‌تواند حداکثر تا 3 دوره به عنوان رئیس در یک فدراسیون به کار خود ادامه دهد، اما اضافه شدن بندی در مصوبه موجب شد تا راه برای ادامه فعالیت این افراد باز شود. اگر این بند اضافه نمی‌شود عملاً برخی از مدیران مجبور به ترک صندلی‌های خود بودند، اما حالا شرایط تغییر کرده است.

حالا سال اینجاست که اضافه شدن کدام بند موجب تمدید فعالیت احتمالی برخی مدیران شده است؟ بر اساس بند 3 ماده 22 اساسنامه فدراسیون‌های ورزشی آماتوری، در صورتی که رئیس فدراسیون، یکی از اعضای هیأت رئیسه جهانی یا رئیس، نایب رئیس و دبیرکل کنفدراسیون‌های آسیایی باشد، انتخاب مجدد وی تا زمان تصدی پست‌های مورد اشاره بیش از سه دوره بلامانع است.

محمد پولادگر، رئیس فدراسیون تکواندو حالا در شرایطی قرار است یک بار دیگر در انتخابات این فدراسیون حضور پیدا کند که از سال 1379 بر صندلی ریاست نشسته و با توجه به اینکه نایب رئیس اتحادیه آسیا است، مشکلی برای حضور در این مجمع نخواهد داشت. اگر اعضای مجمع بازهم به وی اعتماد کنند، می‌تواند رکورد 25 سال ریاست بر یک فدراسیون را به نام خود ثبت کند. در چنین شرایطی باید منتظر ماند و دید که آیا اعضای مجمع یک بار دیگر به پولادگر اعتماد خواهند کرد یا اینکه اتفاقات دیگری رخ خواهد داد.

سوال دیگری که مطرح می‌شود این است که چرا اعضای مجمع باید به پولادگر اعتماد کنند؟ او که طی سال‌های 1373 تا 1379 در سمت نایب رئیسی فدراسیون حضور داشت، تاکنون توانسته عناوینی زیادی را برای تکواندوی ایران کسب کند، اما به گواه برخی کارشناسان، این رشته در سراشیبی قرار گرفته و اگر قرار باشد فصل مدیریت وی ادامه پیدا کند، باید بازنگری جدی در بسیاری از بخش‌ها صورت بگیرد.

مدیریت طولانی مدت در هر فدراسیون با مزایا و معایب مختلفی روبرو است. ثبات و شناخت کافی از شرایط شاید مهمترین مزایای این ماجرا باشد، اما بی‌انگیزگی و تکراری بودن برنامه‌ها می‌تواند آفتی جدی باشد. حالا سوال اینجاست که آیا پولادگر بعد از 20 سال مدیریت در فدراسیون تکواندو برنامه جدیدی برای برون رفت از شرایط این رشته دارد یا خیر؟ آیا اتمام دوران مدیریت وی به سود تکواندو خواهد بود یا تمدید حضورش؟

واقعیتی که بر هیچکس از اهالی ورزش، مخصوصاً خانواده تکواندو پوشیده نیست، سیر نزولی این رشته در سال‌های اخیر در حوزه کسب نتیجه است. شاید هنوز تکواندو به بن‌بست نرسیده باشد، اما مسیری که در پیش گرفته، نگرانی های زیادی را در پی داشته ست. هرچند نمی‌توان آینده را به صورت دقیق و درست پیش‌بینی کرد، اما با نگاهی به مسیر سال‌های اخیر شاید خیلی از ابهامات برطرف شود. شاید بتوان امیدوار بود که این رشته جذاب در بازی‌های آسیایی و المپیک پیش‌رو حرف‌هایی برای گفتن داشته باشد، اما با مسیری که در آن قرار گرفته، نیازمند بازنگری بیشتری است تا بار دیگر به جایگاه ویژه خود بازگردد.

اگرچه پولادگر ساختار و چارت خوب و قابل قبولی را در فدراسیون ایجاد کرده و نظم مثال زدنی دارد که می تواند الگوی بسیاری از فدراسیون ها باشد، اما در موضوعات فنی و تکنیکی نیازمند تغییر تفکر و خانه‌تکانی اساسی است. نتایج المپیک نشان داد که اگر خواستار حرکت رو به جلوی این رشته هستیم، باید خونی تازه در تفکرات فنی جاری کرد. شاید بهتر باشد تغییرات اساسی در بخش فنی انجام شود تا این رشته از نقطه کنونی خارج شود.

اهالی تکواندو دلشان برای روزهای درخشان این رشته تنگ شده و باید دید مجمع انتخابی پیشرو، کدام گزینه را اصلح در رسیدن به این هدف می بیند.