قانون جدید AFC و دست بسته ایران؛ جلالی: دنیا فهمیده کار فوتبال ما دست "اهلش" نیست

اعتمادآنلاین| ایران در رده نخست تیم‌های ملی آسیا قرار دارد اما همیشه از کمترین حق و امتیاز در کنفدراسیون قاره کهن برخوردار است. در واقع آن چیزی که همه می‌دانیم و در فوتبال اهمیت دارد، پول است؛ دارایی که فعلا تیم‌های ایرانی و فدراسیون فوتبال از آن محروم هستند.

به گزارش میدان،روز سوم آذرماه بود که طی خبری اعلام شد باشگاه الهلال وابسته به سعودی‌ها که امسال قهرمان لیگ قهرمانان شد، در جشن این موفقیت "نیم میلیون دلار" به کنفدراسیونِ شیخ سلمان کمک کرده است.

ناگفته و ناشنیده نیست ، طی 10 سال اخیر تمام قوانینی که AFC وضع کرد به ضرر ایران و به نفع عربستان بوده است و فدراسیون فوتبال ما نه توانست و نه خواست که کاری در جهت تغییر این روند ایجاد کند.

حالا در جدیدترین تصمیماتی که AFC در خصوص تغییر برخی قوانین مسابقات لیگ قهرمانان آسیا به رای گیری گذاشته، قانونی به چشم می‌خورد که از هر سو به آن نگاه کنیم به ضرر ایران است. این رای گیری تنها یک رای منفی را از آن خود کرد که در خوشبینانه‌ترین حالت می‌گوییم آن یک رای برای مهدی تاج، نایب رییس کنفدراسیون فوتبال آسیا و نماینده ما در این سازمان بوده است.

پیش از این قوانین مسابقات لیگ قهرمانان آسیا ایجاب می‌کرد تا تیم‌های حاضر در این تورنمنت از 1+3 (3 بازیکن خارجی و یک آسیایی) استفاده کنند و در طرح جدید هر تیمی می‌تواند 1+5 (5 بازیکن خارجی و یک آسیایی) را به این مسابقات ببرد. البته هر تیم می‌تواند تنها از 4 بازیکن خارجی خود به طور همزمان در زمین مسابقه بازی بگیرد. حال فکر کنید تا همین سال گذشته نیز در ایران بر سر آوردن و به خدمت گرفتن بازیکن خارجی دعوا بود و الان با این قانون، رسما تیم‌های ایرانی باید مقابل تیم‌های متمول حوزه خلیج فارس و عرب زبان سر خود را پایین بیندازند و تنها به بازیکنان داخلی و بازیکنان خارجی درجه چندم بسنده کنند. البته که حمایت از تولید داخلی خوب است اما زمانی که اینگونه در نبردی نابربر قرار می‌گیریم کار خیلی برایمان دشوار می‌شود.

حالا اینکه احتمالا بتوانیم از منظر دیگر به این مهم نگاه کنیم؛ حتی امروز نیز تیم ملی ایران از تیم‌های متمول عرب زبان سطح بالاتری دارد و بار‌ها این را به خود و آن‌ها اثبات کرده است. شاید با طرح چنین موضوعی، فوتبال باشگاهی تیم‌های نامبرده وضعیت بهتری نسبت به باشگاه ایرانی در لیگ قهرمانان آسیا پیدا کنند اما از نظر ملی قطعا دچار ضعف‌هایی خواهند شد و نمی‌دانیم آیا کشور‌هایی مانند قطر، عربستان، امارات و ... آیا اصلا درکی از این مهم دارند یا خیر.

ما مجبوریم سنگ خودمان را به سینه بزنیم و جز این راه چاره‌ای نیست، نه نمایندگانی که در کنفدراسیون داریم می‌توانند قدمی در جهت آسودگی و سهولت در کار فوتبال ایران و باشگاه‌ها بردارند و نه آنطور که به نظر می‌رسد اراده‌ای پشت این کار است. در این راستا بهتر بود نظر یک کارشناس فوتبالی را نیز بدانیم.

مجید جلالی:باید نیرو‌های خودمان را باور کنیم/دنیا فهمیده کار فوتبال ما دست "اهلش" نیست

درباره فایده‌ها و معایب این طرح برای فوتبال ایران و کرسی‌هایی که در کنفدراسیون آسیا دردی از فوتبال ایران دوا نکرده نکرده‌اند با مجید جلالی کارشناس و مربی مطرح فوتبال ایران گفت و گویی داشتیم. وی می‌گوید: اصلا از تصویب چنین طرحی تعجب نکردم به این دلیل که فوتبال به سمتی می‌رود که همه باشگاه‌ها می‌خواهند خود را قوی‌تر کنند و برای این کار از ابزار‌هایی استفاده می‌کنند. در این میان کشور‌هایی هستند که ابزار مالی دارند و قوانین‌شان در جهت همان است و در کشور‌هایی مانند ایران ابزار انسانی وجود دارد و باید قوانین‌مان در راستای منفعت بخشیدن به آن باشد.

کارشناس فوتبال ایران با اشاره به راهکار‌هایی که با توجه به وضعیت روز دنیای فوتبال پیش روی ماست، تاکید کرد: ما هیچ راهی نداریم برای آینده فوتبال جز اینکه ظرفیت‌های نیروی انسانی خود را باور کنیم و اقداماتی را در جهت تقویت آن انجام دهیم. اینگونه اصلا نگرانی نخواهیم داشت. می‌دانید چقدر استعداد در روستا‌های ما حضور دارند که در انتظار کشف هستند؟ اگر بتوانیم راه درست را برویم حالا کشور‌های متمول می‌خواهند 10 بازیکن خارجی به خدمت بگیرند آن زمان دیگر برای ما فرقی ندارد.

جلالی ادامه داد: اگر این اصول را رعایت کردیم و سرمایه گذاری محدود خود را در این راه انجام دادیم که هیچ اگر نه باید نگران باشیم چرا که ما توان مقابله با کشور‌های عربی را نداریم و این مهم مختص به زمان الان نیست، هیچ وقت چنین توانی نخواهیم داشت.

وی همچنین در پاسخ به این پرسش که چرا کرسی‌هایی که در کنفدراسیون فوتبال آسیا داریم قدرت اعمال نظر در تصمیمات را ندارد؟ گفت:ما باید بتوانیم ابتدا در کشور خودمان به ثبات مدیریتی دست پیدا کنیم و آن‌گاه می‌توانیم به قدرت هم برسیم. مدیریت وقتی تخصصی نباشد همین می‌شود؛ شما الان کشتی را نگاه کنید، فکر می‌کنید چرا اینگونه موفق است؟ چون تمامی مدیران آن از اهالی همین ورزش هستند و کار دست خودشان است. اینگونه کار را جلو می‌برند و هر چند امکان دارد چالشش‌هایی در راه‌شان باشد، اما به هرحال راه حل را خیلی بهتر پیدا می‌کنند. زمانی که کار تخصصی پیش برود دنیا هم ما را می‌پذیرد چرا که مطمئن باشید آن‌ها ما را رصد می‌کنند. وقتی می‌فهمند اینجا فوتبال دست "اهلش" نیست خیلی کار‌ها با ما می‌کنند. اگر اهالی فوتبال به حوزه مدیریت در این رشته ورود می‌کردند می‌دیدید که دنیا و همین کنفدراسیون فوتبال آسیا نیز چگونه روی حرف‌مان حساب باز می‌کرد.

کارشناس فوتبال ایران در پاسخ به این پرسش که "فکر می‌کنید در نهایت مجوز حضور 6 بازیکن خارجی از لیست تیم‌ها برای لیگ قهرمانان آسیا به نفع یا ضرر فوتبال باشگاهی یا ملی ما باشد؟ " اظهار داشت: اگر من سمت و مسئولیتی در فدراسیون داشتم، تصمیم گیرنده بودم یا حتی طرف مشورت هر کاری می‌کردم تا افراد را متقاعد به باور نیرو‌های خودمان کنم. شما ببینید ما اگر بازیکن خارجی هم به خدمت بگیریم، نمی‌توانیم بازیکنی همتای آن اشخاصی که امثال الهلال و السد و ... می‌گیرند را بیاوریم. امروز می‌بینیم یک مربی خارجی آمده، 6 ماه کار کرده و خیلی هم متوسط بوده، حالا باید یک و نیم میلیون دلار به او بدهیم. هزار مدل دردسر داشته، التماسش کردیم و ناز کرده است که چی؟ چنین حقارتی را داریم تحمل می‌کنیم. واقعیتش را بخواهید تعجب آور است که چطور می‌پذیریم اینگونه تحقیر شدن را؟ یک میلیون دلار را اگر در حوزه مربیگری برای نیرو‌های خودمان هزینه کنیم می‌دانید چه می‌شود؟‌ ای کاش روزی حرف‌های‌مان را جدی بگیرند تا اوضاع از این خرابتر نشده است.