سکوت وزارت ورزش در قبال دعوای شرکت توسعه و فدراسیون تنیس

شاید وقتی زمین های تنیس مجموعه ورزشی انقلاب به مزایده گذاشته شد و آگهی آن هم بیرون داده شد کمتر کسی تصورش را می کرد که انجام یک کار قانونی بخشی از حاشیه ها و چالش های ورزش در آغاز سال جاری را به خود اختصاص دهد.

به گزارش مهر، ماجرا از آن جا آغاز شد که اسفندماه سال گذشته مجموعه های تنیس انقلاب به مزایده گذاشته شد و هفته گذشته هم ۲۹ زمین تنیس این مجموعه به مبلغ حدود ۷۰ میلیارد تومان و برای مدت سه سال به بخش خصوصی واگذار شد. این اتفاق در حالی رقم خورده که ساختمان فدراسیون تنیس در مجموعه ورزشی انقلاب قرار دارد اما این فدراسیون از داشتن حتی یک زمین اختصاصی در این مجموعه و دیگر مجموعه ها مانند آزادی، استقلال و شهید شیرودی عاجز مانده است.

البته که پیش از این از طرف فدراسیون تنیس و مدیریت این فدراسیون رایزنی هایی جهت در اختیار گرفتن ۶ زمین تنیس انقلاب انجام شده بود. شروع این رایزنی ها به دوره وزیر پیشین ورزش یعنی مسعود سلطانی فر باز می گردد.

کش و قوس واگذاری قطعی این زمین ها با وجود موافقت های سلطانی فر به دولت سیزدهم و وزارت حمید سجادی کشیده شد اما با وجود چند نشستی که در همین رابطه میان داود عزیزی رئیس فدراسیون با وزیر ورزش یا مدیریت شرکت توسعه و نگهداری و اماکن ورزشی برگزار شد و همچنین مکاتبات تکمیلی که در این زمینه انجام شد در نهایت مزایده زمین ها مطرح و به مرحله اجرا رسید.

اقدامی که شرکت توسعه و نگهداری اماکن ورزشی برای مزایده زمین های تنیس انجام داد واکنش ریاست فدراسیون تنیس را به دنبال داشت، ادامه این واکنش ها از طرف برخی مربیان این رشته و همچنین مدیریت و معاونت شرکت توسعه، عملا این شرکت و فدراسیون تنیس را رو در روی هم قرار داد. اتفاق نامبارکی که پیش از این هم در فوتبال، چوگان، شنا و... به خاطر اقدامی که شرکت توسعه برای جلوگیری از انجام به موقع دیدار تیم های پرسپولیس و نفت مسجد سلیمان - به دلیل اختلاف با سازمان لیگ در زمینه تبلیغات -، پلمپ فدراسیون چوگان، واگذاری استخر قهرمانی و ... رقم خورده بود اما به نظر می رسد چالش ایجاد شده برای خانواده تنیس جدی تر از دیگر رشته ها باشد به خصوص که زخم آن کهنه و قدیمی است.

در واقع اختلاف شرکت توسعه و نگهداری اماکن ورزشی با فدراسیون تنیس داستان جدیدی پیرامون این دو مجموعه نیست. این شرکت و فدراسیون تقریبا از دو سه سال پیش بر سر زمین های تنیس با یکدیگر وارد جنگ شدند. در زمان مجید شایسته مجموعه زمین های استقلال در اختیار فدراسیون تنیس بود اما همزمان با خروج مجید شایسته از این فدراسیون، این زمین ها از توسط شرکت گرفته شد و اینگونه جرقه اختلافات زده شد تا امروز که مزایده و واگذاری به بخش خصوصی، این کشمکش ها را به جاهای باریک تری کشانده است.

به هر حال با واگذاری سه ساله زمین های تنیس انقلاب آنهم با یک رقم نجومی قطعا بُعد همگانی این رشته متضرر خواهد شد همان طور که بُعد قهرمانی این رشته از آسیب وارده در امان نخواهد بود کما اینکه طی روزهای گذشته اعضای تیم ملی تنیس در یک باشگاه خصوصی (پونک) تمرینات شان را دنبال می کنند و قرار است اردوی تمرینی تیم دختران هم در این باشگاه پیگیری شود. جالب اینکه هزینه تمرین در این باشگاه خصوصی برای ملی پوشان تنیس رایگان محاسبه شده است.

همه اینها در حالی است که تنیس اخیرا و به ویژه طی یکی دو سال پیشرفت نسبی خوبی داشته است طوریکه مشکات الزهرا صفی سال گذشته موفق شد به عنوان نخستین ایرانی نام خود را در میان ۱۰۰ تنیسور برتر جهان مطرح کند. حال آنکه همین تنیسور با توجه به مزایده انجام شده باید برای ورود به مجموعه انقلاب و تمرین در زمین های تنیس این مجموعه که متحمل هزینه های سنگین روزانه شود.

در هر صورت اینکه دو زیر مجموعه وزارت ورزش یعنی شرکت توسعه و نگهداری اماکن ورزشی و فدراسیون تنیس این روزها به خاطر مزایده صورت گرفته و تبعاتی که برای خانواده تنیس به همراه دارد دقیقا رو در روی هم قرار گرفتند، این وزارتخانه اما ساکت و بی سر و صدا است، گویی از یک گوشه فقط تماشاگر این دعوای خودی هایش است بدون اینکه مداخله جدی داشته باشد تا حداقل حد و حدود دعوای آنها از ادبیات نامتعارف برخی از طرفین دعوا خارج نشود.

دخالت وزارت ورزش در همین حد بوده که نسبت به همکاری با فدراسیون ها حتی در صورت نیاز به صورت رایگان تاکید کرده اما بدون توجه به اینکه بهره برداران به خاطر درآمدزایی و منافع مالی خود، قید هر زمان مناسبی را نمی زنند تا ورزشی ها متضرر نشوند.

با این حال وزارت ورزش و وزیر این وزارتخانه تا به امروز پا را فراتر از دستور و تاکید اینچنینی نگذاشته تا با ایفای نقش پدری خود هم مانع ادامه بحث رسانه ای مدیران شرکت توسعه و اهالی تنیس شود و هم مشکل را به گونه ای حل و فصل کند که نه سیخ بسوزد و نه کباب. با این اوصاف کِش دارتر شدن این مشاجره و نزاع ایجاد شده قابل تصور است به خصوص با واکنشی که فدراسیون تنیس نسبت به مزایده زمین های انقلاب داشته است.

این فدراسیون در مکاتبه با وزارت ورزش موضع خود را در این زمینه با مطرح کردن دو شرط مشخص کرده است، اول اینکه زمین ها هر زمان که لازم بود در اختیار فدراسیون گذاشته شود و دوم اینکه نرخ اجاره آنها افزایشی نداشته باشد.

همین شرط و شروط می تواند بهانه ای دیگر برای عمیق تر شدن تنش های اخیر میان شرکت توسعه و فدراسیون تنیس باشد. پس لازم است وزارت ورزش تا دیرتر از این نشده در این دعوا حکمیت کند نه اینکه کدخدامنشی از کنار آن بگذرد.