لیگ قهرمانان آسیا، فیلترینگ، استادیوم خراب و خنده‌های هیستریک/ این وضعیت برای ورزش ایران زشت است!
اینکه در آغاز یک فستیوال بزرگ فوتبالی بحث‌ها در ایران برود سمت فیلترینگ، نداشتن زمین مناسب، استادیوم خراب، اجازه یا عدم اجازه حضور تماشاچیان در استادیوم ناامید کننده است.
از لحظه‌ای که قرعه‌کشی لیگ قهرمانان آسیا انجام شد، اهالی فوتبال در رسانه‌های رسمی و غیررسمی و کاربران در شبکه‌های اجتماعی به جای بحث‌های فوتبالی در مورد تقابل نمایندگان ایران و تیم‌های عربستانی در مورد وضعیت استادیوم‌های ایران، فیلترینگ و چیزهایی شبیه به این حرف زده‌اند.
به گزارش روزنامه اعتماد، چندین تصویر بامزه منتشر شده که نشان می‌دهد برخی به صفحات رونالدو بازیکن النصر، بنزما بازیکن الاتحاد و نیمار بازیکن الهلال رفته‌اند و به آنها گفته‌اند اگر موقع سفر به ایران وی‌پی‌ان لازم داشتند، اطلاع بدهند! یا مثلا جواد کاظمیان ستاره سابق تیم ملی و پرسپولیس در استوری خود نوشت: رونالدو، بنزما و نیمار بیان ایران گوشی‌های آیفون 14شون آنتن نمیده. دایرکت بدین 13 بیارن. 13 هم بیارن وی‌پی‌ان باید تهیه کنن.
از آن طرف با اعلام اینکه در مرحله گروهی لیگ قهرمانان آسیا قرار است از VAR استفاده شود و ایران هنوز نتوانسته این تکنولوژی را وارد کند، موضوع عدم میزبانی تیم‌های ایرانی و برگزاری بازی‌های پرسپولیس، سپاهان و نساجی در ورزشگاه ثالث مورد بحث قرار گرفت.
همچنین بعد از رقابت پرسپولیس و ذوب‌آهن و گلایه شدید بازیکنان و کادرفنی میزبان از کیفیت بسیار بد چمن آزادی و وایرال شدن تصاویری از آنچه حتی واکنش خبرنگاران و کاربران عربستانی را به دنبال داشت، شوخی‌های زیادی در فضای مجازی در این رابطه شکل گرفت. همه اینها وقتی با خاموشی بخشی از پروژکتورهای ورزشگاه آزادی وسط بازی پرسپولیس و ذوب‌آهن قاطی شد دیگر همه چیز را تحت‌الشعاع قرار داد تا جایی که یحیی گلمحمدی، سرمربی پرسپولیس گفت: «اگر برقکار ندارید ما خودمان یک نفر آشنا داریم که بیاید و مشکل ورزشگاه آزادی را حل کند.» و حتی خود بازیکنان پرسپولیس هم با حالت شوخی و جدی گفتند امیدوارند النصر با رونالدو به ایران نیاید، چون این وضعیت ورزشگاه آزادی و چمن باعث آبروریزی می‌شود. این وضعیت ناخوشایند فوتبال ایران است که گره خورده به سایر مشکلات در سایر حوزه‌ها. همه اینها نشان می‌دهد باور عمومی نسبت به اتفاقات جاری اصلا مثبت نیست و حتی این شوخی‌ها و خنده‌های تلخ، واکنشی دفاعی است به شرایطی که مردم در آن قرار دارند. مردم و فوتبالدوستان ایرانی این روزها به شکل ناخودآگاه فوتبال ایران و وضعیت باشگاه‌ها را مقایسه می‌کنند با کشورهای همسایه مخصوصا عربستان و آن وقت یا ناامید می‌شوند یا شروع می‌کنند به خنده‌های هیستریک. بعد سوال می‌کنند واقعا رونالدو وقتی وارد ایران می‌شود و می‌بیند تمام پلتفرم‌های شبکه‌های اجتماعی در ایران فیلتر هستند چه حسی پیدا می‌کند؟ وقتی بنزما در ورزشگاه نقش جهان اصفهان متوجه شود، نمی‌تواند حتی چند متر توپ را بدون پله شدن با خودش حمل کند، چه؟ یا وقتی نیمار می‌بیند نام تیم مقابلش نساجی مازندران است، اما بازی‌هایش در یک شهر دیگر با فاصله چند صد کیلومتری برگزار می‌شود، چون این باشگاه یک ورزشگاه خانگی درست و حسابی ندارد و تازه همین ورزشگاهی هم که به عنوان ورزشگاه ملی ایران معرفی شده کیفیت بسیار پایینی دارد چه فکری خواهد کرد؟ مردم سوال می‌کنند اگر بازی‌ها به همان دلایلی که در چند هفته گذشته بدون تماشاچی بود، باز هم بی‌تماشاچی بماند، چه؟ به دلیل مشکل ورود زنان به استادیوم یا مسائل امنیتی.
روز گذشته فدراسیون فوتبال بیانیه‌ای رسمی داد تا شاید خیال هواداران تا حدودی راحت شود. اینکه کنفدراسیون فوتبال آسیا خودش VAR را به صورت پرتابل به ایران خواهد آورد و استفاده از ظرفیت بیش از 50درصدی استادیوم آزادی در دستور کار قرار گرفته است. کیومرث هاشمی به عنوان سرپرست وزارت ورزش و جوانان هم در یک برنامه تلویزیونی گفت قرار است کمک داور ویدیویی به ایران بیاید و مشکلی از این بابت وجود ندارد. اما همه هواداران می‌دانند که مساله میزبانی و ورود تماشاچیان به استادیوم ربطی به فدراسیون فوتبال و وزارت ورزش و جوانان ندارد. کما اینکه در روزهای قبل از بازی پرسپولیس و ذوب‌آهن هم مقامات فدراسیون و سازمان لیگ گفته بودند که با حضور هواداران در این بازی مشکلی ندارند، اما نهادهای دیگر دستور داده‌اند فعلا بازی‌ها در ورزشگاه‌های خالی برگزار شود. این وضعیت و تمام این بحث‌ها واقعا نا امیدکننده است. اینکه در گرماگرم آغاز یک فستیوال بزرگ فوتبالی که می‌تواند شور و نشاط را به بخش بزرگی از جامعه تزریق کند بحث‌ها برود سمت فیلترینگ، نداشتن زمین مناسب، استادیوم خراب، اجازه یا عدم اجازه حضور تماشاچیان در استادیوم، خاموشی ناگهانی پروژکتورهای استادیوم، کیفیت فاجعه تصاویر تلویزیونی که سوژه خنده رسانه‌های عراق شد و...
کاش راه‌حلی فوری و جادویی برای حل این مشکلات وجود داشت، اما چنین نیست. وضعیتی که فوتبال ایران در آن گرفتار شده حاصل سال‌های سال مدیریت فاجعه‌بار در ارکان مختلف ورزش است. وضعیت ناامیدانه مردم هم به همین شکل حاصل سال‌ها روندهای غلط در تصمیم‌گیری‌های کلان بوده است که گاهی به این شکل برون‌ریزی می‌شود. فعلا مقامات می‌گویند VAR به ایران می‌آید و استادیوم‌های آزادی و نقش جهان همراه با هواداران می‌توانند میزبان مسابقات باشند، اما اگر به هر دلیلی این اتفاق رخ ندهد یا مثلا ماجرای آمدن تیم‌های عربستانی به ایران که بعد از حمله به سفارت صورت گرفت حل نشده باقی مانده باشد و تیم‌های ایرانی مجبور شوند در کشور دیگری میزبان باشند آن وقت چه کسی می‌خواهد پاسخگوی مردم باشد؟
دیدگاه تان را بنویسید