نیمار، جوکوویچ نشد!

نیمار ستاره تیم ملی برزیل موفق شد با دو گلی که در بازی مقابل بولیوی به ثمر رساند از رکورد پله افسانه‌ای عبور کند. 

به گزارش روزنامه اعتماد، قبل از شروع بازی سلسائو مقابل بولیوی در آغاز مرحله انتخابی جام جهانی، رکورد بیشترین گل زده در تاریخ برزیل به صورت مشترک متعلق به نیمار و پله با 77 گل بود. نیمار در بازی مقابل بولیوی دو بار دروازه حریف را گشود تا با 79 گل زده تبدیل به بهترین گلزن تاریخ سلسائو شود. هر چند پله دیگر در این دنیا نیست تا بفهمد رکورد بزرگش به دست نیمار جونیوری که دیگر جوان نیست، شکسته شد. 

رکوردشکنی نیمار بار دیگر ثابت کرد او چه استعداد بزرگی در فوتبال به حساب می‌آمد. استعدادی که این روزها با انتقال خبرساز به یک تیم عربستانی موجی از ناامیدی بین هوادارانش به وجود آورده است. مهاجم 31 ساله درحالی در اوج دوران فوتبالش راهی خاورمیانه شد که همچنان می‌توانست در بهترین باشگاه‌های اروپا بازی کند و برای کسب افتخارات بزرگ تلاش کند اما ترجیح داد به عربستان بیاید و یک زندگی شاهانه را در ریاض تجربه کند. 

نیمار بازیکنی است که زمانی گمان می‌رفت در دوگانه رونالدو-مسی تبدیل به ضلع سوم شود. او در سال 2013 به بارسلونا پیوست و در همان سال‌های ابتدایی چنان کیفیتی از خود نشان داد که در لیست سه نفره نهایی توپ طلا قرار گرفت. به شکلی که بسیاری از کارشناسان او را برنده آتی توپ طلا در دوران افت مسی و رونالدو نامیدند. اما همان‌قدر که مسی و رونالدو همچنان به درو کردن جوایز ادامه می‌دادند نیمار بیشتر و بیشتر اسیر اتفاقات عجیب و غریب شد. او ابتدا در انتقالی باور نکردنی از بارسلونا به پاریس رفت و امروز هم سر از عربستان درآورده. 

در جهان دوقطبی‌ها همیشه ضلع سوم‌ها می‌توانند گزینه‌های جذابی باشند. نمونه بارزش نواک جوکوویچ تنیسور صربستانی است که در اوج درخشش نادال-فدرر آمد و بازی این دو را به‌هم ریخت و حالا هم تبدیل به پرافتخارترین تنیسور تاریخ شده است. خیلی‌ها تصور می‌کردند نیمار می‌تواند جوکوویچ دنیای فوتبال باشد اما ستاره برزیلی در کسب موفقیت حتی نزدیک صربیناتور هم نشد. 

نیمار، نواک جوکوویچ نشد چون به اندازه او تلاش نکرد و به اندازه او نمی‌خواست سری میان سرها درآورد. جاه‌طلبی‌های غیرحرفه‌ای بهترین گلزن تاریخ سلسائو و اشباع شدنش با کسب یک جام قهرمانی لیگ قهرمانان اروپا و عناوین پرطمطراقی نظیر گران‌ترین خرید تاریخ فوتبال و کاپیتانی تیم ملی برزیل او را سیراب کرد. نیمار همین که می‌دید نامش گاهی کنار مسی و رونالدو قرار می‌گرفت راضی بود. 

با تمام این تفاسیر احتمالا تمام برزیلی‌ها که امید داشتند او بتواند به عنوان رهبر، طلایی‌پوشان را بعد از سال‌ها به عنوان قهرمانی جهان برساند و همین‌طور تمام فوتبال‌دوستان جهان نمی‌توانند از شر این ایده خلاص شوند که نیمار چقدر می‌توانست موفق‌تر باشد اگر و فقط اگر درصدی از پشتکار ستاره‌های بزرگ را داشت. او می‌توانست کسی باشد که دوقطبی بزرگ تاریخ فوتبال را می‌شکند.