کشتی ایران پس از ۳۴ سال بدون مدال ماند!

مرداد ماه ۱۳۶۱ تیم کشتی آزاد ایران برای رقابت‌های جهانی ۱۹۸۲ رهسپار ادمونتون کانادا شد. ترکیب تیم اعزامی متشکل از محمد بزم‌آور، امیر تهرانی، ایوب صفوی، احمد رضایی، حسن حمیدی، محمدحسین محبی، جبار مهدیون، محمدحسن محبی، محمود گنجی و رضا سوخته‌سرایی با مربیگری محمود معزی‌پور و سرپرستی محمد خرمی بود.

 به گزارش روزنامه اعتماد، 12 سال قبل از این آوردگاه، این شهر برای دلاوران کشورمان در ۱۹۷۰ با ارمغان سه مدال طلای ابراهیم جوادی، شمس‌الدین سیدعباسی، عبدالله موحد، نقره محمد فرهنگ‌دوست و مدال برنز محمد قربانی خوش یمن بود و کشتی‌گیران کشورمان امیدوار بودند دوباره همین اتفاق برای آنها رقم بخورد. 

همین طور قبل از آغاز رقابت‌ها امید فراوانی به کشتی گیران وجود داشت تا با قرار گرفتن روی سکوهای سه‌گانه عملکرد بهتری نسبت به 1981 اسکوپیه از خود به منصه ظهور برسانند. 

با این وجود و به‌رغم برخوردار بودن کشتی‌گیران از قرعه‌های مناسب جدول آنها نتوانستند حداقل انتظارها را برآورده کنند. به این ترتیب حباب آرزوها ترکیده شد تا بختک بدشانسی روی سینه کاروان کشتی بوسه بزند. در نهایت و در تعجب همگان یک مدال هم توسط اعضای تیم ملی کشتی کسب نشد تا یکی از سیاه‌ترین نتیجه‌های تاریخ کشتی ایران تا به امروز به دست آید ولی در جایگاه تیمی با کسب 12 امتیاز ششم شد.

از نکات جالب توجه مسابقات می‌توان به اولین تجربه حضور والنتین یوردانف بلغاری در ۵۲ کیلوگرم و بروس بومگارتنر، کشتی گیر فوق سنگین امریکایی اشاره کرد. آنها مقابل امیر تهرانی و رضا سوخته‌سرایی مغلوب شدند. در دیدار محمد بزم‌آور و تام وانی، زمانی که کشتی‌گیر امریکایی خود را در وضعیت ضربه فنی دید در یک حرکت غیراخلاقی دندان‌هایش را بر بدن کشتی‌گیر کشورمان فرو برد و بزم‌آور از شدت درد بسیار کشتی را رها کرد که رییس تشک بدون توجه به این اتفاق دستور ادامه مسابقه داد. در جدال سوخته‌سرایی و سلمان خاسیمیکوف از شوروی در حالی که هر دو کشتی‌گیر سه اخطار داشتند، کشتی‌گیر کشورمان زیر یک خم حریف در اختیار داشت در این لحظه هر دو کشتی گیر به بیرون از تشک خارج شدند ولی اخطار چهارم را به سوخته سرایی دادند تا بازنده کشتی شود.

جدا از ضعف فنی کادر فنی، یکی از حاشیه‌هایی که باعث شد تمرکز کشتی‌گیران تحت تاثیر قرار بگیرد، حضور افراد سیاسی اپوزیسیون در محل رقابت‌ها بود. به ‌طوری که در جدال امیر تهرانی و اصلان سیهانلی ترک در 52 کیلوگرم - هنگامی که کشتی گیر کشورمان به روی تشک رفت - این افراد با شعارهایی سیاسی جو رقابت‌ها را به هم زدند. از آن طرف بلافاصله از سوی افراد کاروان ایران افرادی با گفتن واژه‌ الله‌اکبر پاسخ آنها را دادند که این امر فضا را به سمت التهاب پیش برد. 

اما این التهاب پایان کار نبود؛ این شرایط باعث شد که یکی از کشتی‌گیران اسیر وعده‌های پوشالی گروه‌های سیاسی شود. هرچند مدتی بعد این فرد به اشتباه خود پی برد و بدون هیچ گونه فعالیت سیاسی از آن سازمان جدا شد.