در دولت سیزدهم برخی از دولتمردان سوار بر اسب تیزپا بر ورزش تاخته و برای آن مالیات وضع می‌کنند

علی افتخاری، کارشناس ورزشی، در یادداشتی اختصاصی برای «اعتمادآنلاین» نوشت: هر چه در تاریخ ایران تحقیق کردم هیچ دولتی را نیافتم که بر «ورزش» مالیات وضع کرده باشد. در دوره «مادها» هم دولت ها همواره بر تقویت ورزش همتی قوی از خود نشان می دادند حتی در تاریخ ثبت و نقل است که "مادها" برای ترغیب جوانان به ورزش "سوبسید" هم می دادند ، در آن روزگار جوانان موظف بودند که انواع و اقسام ورزش ها را فرا گیرند و برای روی آوردن به ورزش ، جوایزی از جمله "اسب بادپا" هدیه می گرفتند. 

حالا در دولت سیزدهم برخی از دولتمردان سوار بر "اسب تیزپا" بر ورزش تاخته و مالیات بر آن وضع می‌کنند. از دوره مادها تا زمان تقدیم لایحه بودجه به مجلس هرگز ورزش در دام  "مالیات" نیافتاده بود .

در سال 1380 بود که دولت وقت تصمیم گرفت فعالیت های ناشی از ورزش و تربیت بدنی در اماکن ورزشی را از پرداخت مالیات معاف نماید تا زمینه روی آوردن جوانان و نوجوانان به ورزش فراهم آید و سلامتی جامعه در گرو این حرکت مثبت تضمین شود ، ماده 134 قانون مالیاتهای مستقیم همواره علامت مشخصی برای تشویق افراد به سرمایه گذاری در امر ورزش "یعنی سلامت جامعه" بود ،در این رهگذر دولت ها با قانون معافیت مالیاتی افراد را به کارآفرینی تشویق می کنند  و این امر نه تنها در کشور ما بلکه در حدود 125 کشور جهان مصداق دارد .

حالا در حالیکه "هر دم ازاین باغ بری می رسد تازه تر ازتازه تری میرسد" نابغه ای از دانشگاه امام جعفر صادق(ع) که مدرک کارشناسی ارشد معارف اسلامی دارد و پیش تر رئیس سازمان امور مالیاتی بود و اینک در سازمان برنامه و بودجه تکیه بر جای بزرگان زده است در لایحه بودجه پیشنهادی به مجلس ، معافیت مالیاتی ورزش را حذف و با این عمل ضد ورزشی آتشی بر چمن میادین ورزشی انداخته که نتایج وحشتناک آن دامنگیرورزش همگانی و قهرمانی خواهد شد .

در حالیکه سرمایه گذاری در ورزش هیچ توجیه اقتصادی ندارد دولت آقای رئیسی نخستین دولت در تاریخ ایران است که ازمستطیل سبز و اماکن ورزشی مالیات می گیرد تا با عوارض جانبی این امر بر تعداد معتادان در کشور بیافزاید و جوانان بجای پاس دادن توپ به هم ،شیشه و کراک به هم پاس بدهند. 

پیش تر هم این دولت در پیش نویس لایحه برنامه هفتم توسعه سهم ورزش را صفر اعلام کرده بود و این همه مبین یک نکته اساسی است که ورزش در این دولت نه تنها از اهمیتی برخوردار نیست بلکه اولویت آن هم هیچ در هیچ است البته با آمدن آقای کیومرث هاشمی تا اندازه ای دولتمردان از اهمیت ورزش واقف و درصدی از بی اهمیتی به ورزش جبران شد .

حالا نخبگان و نوابغ فارغ التحصیل از دانشگاه امام صادق (ع) با حذف معافیت های مالیاتی در ورزش پتک محکمی بر سر ورزش کوبیده اند که ورزش به جای اینکه روند توسعه و پیشرفت را طی کند قدر مسلم به "کما" خواهد رفت .

کم توجهی دولت سیزدهم به ورزش ، تحمیل معاونین غیرورزشی به وزارت ورزش و عدم توسعه زیر ساخت های ورزشی جملگی نتایج ضعیفی برای ورزش به ارمغان خواهد آورد. 

سقوط  ورزش ما در عرصه بین المللی را باید به حساب افراد غیر ورزشی گذاشت که با تصمیمات خام ، ورزش کشور را با بحران مواجه کرده اند.

آنان که بر ورزش مالیات گذاشته اند باید بدانند و درک کنند که چنانچه از اختلاس سه میلیارد و هفتصد میلیون دلاری اخیر نیز "مالیات" وضع شود با پول مالیات بر اختلاس می توان چندین ورزشگاه "دبش" برای جوانان ساخت .