تحلیل منصور رشیدی از شرایط تیم ملی در آستانه جام ملتها:
نسبت به زمان ما جمعیت کشور سه برابر شده، اما امکانات چی؟/ استقلال ورزشگاه بسازد؟ در کشور ما حرف زیاد است اما عمل هیچچی!
گلر تیم ملی ایران در آخرین قهرمانی ملی پوشان کشورمان در جام ملت های آسیا در مورد شرایط شاگردان امیر قلعهنویی اظهارات جالبی را مطرح کرد.
زمان زیادی تا شروع جام ملتهای آسیا باقی نمانده است و تیم ملی فوتبال کشورمان هم آخرین روزهای آمادهسازیاش را با انجام یک بازی تدارکاتی در کیش پشت سر گذاشت.
به گزارش روزنامه اعتماد، شاگردان قلعهنویی موفق شدند با نتیجه ۲ بر ۱ از سد بورکینافاسو بگذرند تا با مردم وداع خوشی داشته باشند! هواداران فوتبال در کشورمان ۴۸ سال است انتظار تماشای قهرمانی ملیپوشان فوتبال کشورمان را میکشند، اما هر دوره کار سختتر از دوره قبل میشود و انتظار طولانی و طولانیتر. با این حال امیدواریم طلسم قهرمان نشدن ما در این دوره شکسته شود و بچههای ملیپوش با دست پر از قطر به تهران برگردند. برای بررسی شرایط این روزهای تیم ملی با منصور رشیدی یکی از ملیپوشان پیشکسوتی که در آخرین قهرمانی ایران در جام ملتها درون دروازه کشورمان دروازهبانی میکرد، گپ و گفتی ترتیب دادیم که در ادامه ماحصل آن را میخوانید.
تیم ملی از سد بورکینافاسو گذشت. بازی چطور بود؟
شناخت زیادی از آن تیم نداشتیم. گویا در رتبه پنجاه یا پنجاه و پنجم رنکینگ هستند تیم بدی نبود، اما تیم قوی و سرپایی هم مقابل ما نبود. تیم ملی ما در نیمه اول و دوم تغییرات ایجاد کرد تا نقاط ضعف و قوت در بازیهای پیش رو مشخص شود.
نقطه قوت تیم ملی چی بود؟
نیمه اول که چندان چنگی به دل نزد، اما در نیمه دوم و با توجه به تعویضها، حملات و سرعت تیم ما بیشتر شد که امیدوارانه ظاهر شدیم.
در کل شرایط تیم ملی در آستانه جام ملتها چطور است؟
خب هر تیمی با یک امیدی پا به این رقابتها میگذارد حالا فرقی نمیکند ایران یا ژاپن یا کره باشد یا امارات و فلسطین. هر تیمی با یک امیدی میآید. اما سابقه ایران برای یکسال و دو سال و 10 سال پیش نیست و حدود ۵۰ سال است که در فوتبال آسیا عنوان دارد. قبل از انقلاب که ۷، ۸ تا قهرمانی در باشگاههای آسیا و بازیهای آسیایی و جام ملتها داشته است و مثل امارات نیست که سابقه درخشانی در این بازیها ندارد و امسال بخواهد قهرمان شود. پایه قهرمانی در تیم ملی ما از ۵۰ سال پیش ریخته شده و حالا باید این قهرمانی را حفظ کنند.
در آخرین قهرمانی تیم ملی در جام ملتها شما درون دروازه کشورمان حضور داشتید؟
بله، همان جامی که با ۱۳ گل زده و بدون گل خورده قهرمان شدیم و بعد از آن هم به جامجهانی صعود کردیم یا بازیهای آسیایی را بردیم. ما از حدود سال 50 تا قبل از انقلاب این تعداد جام بردیم نه در پروسه زمانی ۴۰، ۵۰ ساله! هر تیمی مقابل ما قرار بگیرد، میآید مقابل قدرتهای تاریخی آسیا قرار بگیرد و به این سادگی نیست. اما ژاپن با بازیهایی که اخیرا انجام داده از سطح آسیا گذشته و کره هم همینطور و روزی میرسد که عربستان و قطر هم قدرتهای درجه یک شوند.
به عنوان بازیکن مقابل همان تیم کویت که زاگالو مربیاش بود، حضور داشتید. برای او ترانه ساخته بودند و حالا خبر آمده که زاگالو فوت کرده.
بله مقابل تیم کویت با زاگالو بازی کردم و امروز متوجه شدم در ۹۲ سالگی فوت کرده خدا رحمتش کند. آن آهنگ را یادم نیست، اما در آن بازیها همه را بردیم و فقط دو تا مساوی داشتیم مقابل کره. ما مقابل تیمهای آسیایی فقط برنده میشدیم. زاگالو قبل از کویت با برزیل قهرمان جام جهانی شده بود و کویت او را به خدمت گرفت و خیلی هم خوب و با تاکتیک بازی میکرد، اما تیم ملی ما قهرمان آسیا بود و آن سال قهرمان آسیا شدیم.
با گذشت حدود ۵۰ سال کمکم قهرمانی ایران در آسیا به افسانه تبدیل میشود! با این نسل میتوانیم این طلسم را بشکنیم؟
این بازیکنان که در لیست دیدم ۱۵ نفر آنها بالای 30 سال هستند و بعد از این جام، خیلیها به فکر خداحافظی خواهند بود. قلعهنویی نمیتواند ضربتی عمل کند و بعد از این بازیها باید پوستاندازی انجام شود. در گروه کار مشکلی نداریم، اما بعد به کره بخوریم کار مشکل میشود. کره تیم بسیار خوب با لژیونرهای خوب است اگر از این تیم بگذریم که کار سختی است در جمع چهار تیم خواهیم بود. هرچند تیم ما قهرمان آسیا بوده، اما تیمهای دیگر از هر لحاظ پیشرفت زیادی کردهاند و حضور ما در جمع چهار تیم خوب است هرچند دوست داریم قهرمان شویم. چند روز قبل سالگرد مرحوم کاشانی موسپیدها جمع شده بودیم همه ناراحت بودند که چرا بعد از این همه سال نمیتوانیم قهرمان این مسابقات شویم. ما هم امیدواریم بالاخره این اتفاق رخ بدهد.
این روزها آن حال و هوایی که در دوره شما به قهرمانی رسیدید را حس میکنید؟
نه، هیچ وقت نمیتواند باشد! درست که در آن زمان مملکت ما چیزی حدود ۲۷ یا ۲۸ میلیون جمعیت داشت. یک زمانی مسابقات استانی وجود داشت و با آن امکانات رو به پیشرفت بودیم، اما الان جمعیت ما تقریبا سه برابر شده اما امکانات ورزشی ما چی هست و الان چی ساختند؟ شما قطر را ببینید در کنار هر استادیوم ۷، ۸ زمین با تمام امکانات دارد، اما ما یک استادیوم آزادی داریم که بیش از 50 سال پیش ساخته شده و چند تا تیم همانجا بازی میکنند. ما به لحاظ امکانات پیشرفتی نداشتیم که بخواهد فوتبال ما پیشرفت کند.
سوال خارج از بحث اینکه به کمبود امکانات اشاره کردید. مدیران استقلال گفتند قرار است استادیوم بسازند! چشم شما آب میخورد که این تیم صاحب استادیوم شود؟
فکر نمیکنم. در این مملکت حرف زیاد است، اما در عمل هیچی! الان هم حرف ساخت استادیوم ۵۰ هزار نفری یا ۱۵ هزار نفری است، نمیدانم. شنیدهام میخواهند بسازند، اما اینها حرف است و در عمل چیزی نمیشود.
دیدگاه تان را بنویسید