سقوط یکی از پرافتخارترین فوتبالیست‌های دنیا/ دیگر نمی‌توان مثل سابق به آلوز نگاه کرد

داستان پرونده تجاوز دنی آلوز در یک سال گذشته سوژه بسیاری از رسانه‌ها بوده و هنوز هم بسیاری از فوتبال‌دوستان باور نمی‌کنند این ستاره برزیلی با آن چهره شاد و مصمم دست به چنین اقدامی زده باشد. نیویورک‌تایمز بعد از برگزاری آخرین جلسه رسیدگی به اتهامات آلوز که منجر به صدور رای زندان و جریمه مالی برای ستاره سابق بارسلونا شد گزارش جالبی از صعود و سقوط او منتشر کرده است که در ادامه می‌خوانید. 

به گزارش روزنامه اعتماد و به نقل از نیویورک تایمز، دنی آلوز پس از مجرم شناخته شدن تجاوز جنسی در اسپانیا به چهار سال و نیم زندان محکوم شد، او تا همین اواخر یکی از پسران طلایی فوتبال جهان بود.

او که یک مدافع راست پرجنب ‌و جوش و تکنیکی بود، بخش مهمی از تیم بارسلونا بود که استانداردهای جدیدی را در بازی‌های اروپایی بین سال‌های 2008 تا 2016 تعیین کرد. او 126بار برای برزیل بازی کرد و در طول 22 سال دوران بازیگری‌اش، 43 عنوان قهرمانی را به دست آورد. این شگفت‌انگیز است. عددی که او را به دومین بازیکن برتر تاریخ فوتبال از این لحاظ تبدیل می‌کند. فقط لیونل مسی، هم‌تیمی سابق او در نیوکمپ، جام‌های بیشتری را به نام خود دارد.

این موفقیت، همراه با یک شخصیت عمومی خوش‌بینانه، آلوز را به یک چهره بسیار محبوب تقریبا جهانی تبدیل کرد. این تا حدودی توضیح می‌دهد که چرا جلسه دادگاه او که در اوایل ماه جاری طی سه روز در بارسلونا برگزار شد، در بخش‌های خاصی از مطبوعات اسپانیا «محاکمه سال» نامیده شد. علی‌رغم لحن فضولی آن، این عنوان نشان می‌دهد که سقوط آلوز چقدر مهم بوده است.

در 9 دسامبر 2022، آلوز 39 ساله در آن زمان درحالی که برزیل در جام جهانی قطر به مصاف کرواسی رفت، روی نیمکت بود. درست شش هفته بعد، او توسط پلیس کاتالونیا به اتهام تجاوز به یک زن 23 ساله در حمام خصوصی در یک کلوپ شبانه بارسلونا در 30 دسامبر 2022 دستگیر شد.

این اتهامات اکنون توسط دیوان عالی دادگستری کاتالونیا تایید شده است. در بیانیه‌ای که دادگاه پس از جلسه منتشر کرد، آمده است: «دادگاه شکی ندارد که عمل تجاوز با استفاده از خشونت صورت گرفته است.»

آلوز 13 ماه گذشته را در بازداشتگاهی در 25 کیلومتری شمال غربی بارسلون گذرانده است. درخواست برای آزادی موقت رد شد، زیرا این خطر وجود داشت که او راهی برزیل شود و هیچ ترتیبی برای استرداد بین برزیل و اسپانیا وجود ندارد. پس از حبس، او پنج سال دیگر تحت نظارت مشروط خواهد بود. او همچنین به پرداخت غرامت 150,000 یورویی (128,500 پوند؛ 162,700 دلار) به همراه هزینه‌های قانونی به قربانی محکوم شد.

آلوز دوران بزرگسالی خود را در باهیا، یکی از بزرگ‌ترین باشگاه‌های شمال شرق برزیل، آغاز کرد. او در 19 سالگی به اسپانیا رفت و به سویا پیوست. ابتدا به صورت قرضی و سپس با قراردادی دایمی پس از قهرمانی در جام جهانی جوانان در سال 2003 با تیم زیر 20 سال برزیل.

در ابتدا، برخی این سوال را مطرح کردند که آیا آلوز قدرت بدنی لازم برای رقابت در لالیگا را دارد یا خیر. با این حال، تفسیر او از موضع خود، شک‌کنندگان را به تجدیدنظر واداشت. آلوز از نظر فنی یک مدافع بود اما دفاع در تخصص او نبود. او یک روح آزاد بود، یک وینگر بالفعل در قالب بت دوران کودکی خود، کافو.

سویا به سرعت متوجه شد که باید از این انرژی به جای مهار آن استفاده کند. آلوز تشویق شد تا به جلو برود تا از سرعت و مهارت خود در یک‌سوم دفاعی حریف استفاده کند. او به اندلسی‌ها کمک کرد تا اولین جام اروپایی خود را در سال 2006 به دست آورند و در فینال جام یوفا مقابل میدلزبورو گل نخست را به ثمر رساند و به همین ترتیب تاثیرگذار بود، زیرا آنها این عنوان را در سال 2007 حفظ کردند. یک سال بعد، او بازیکن بارسلونا شد.

اولین دوره هشت فصلی او در نیوکمپ، او بعدا در فصل 2022-2021 بازگشتی کوتاه و فراموش نشدنی داشت که آلوز را به یک فوق ستاره تبدیل کرد. او در این مدت شش قهرمانی لیگ اسپانیا، سه قهرمانی لیگ قهرمانان و 14 جام دیگر را به دست آورد و 

به ندرت یک مسابقه را از دست داد. شما برای نام بردن از مدافع کناری دیگری که تقریبا با نفوذ و ثبات او در همان دوره مطابقت داشته باشد، مشکل دارید. این کمک کرد که ورود او به بارسلونا با پپ گواردیولا همزمان شود. رویکرد مالکیت توپ محور کاتالان برای آلوز کاملا مناسب بود و تفاوت‌های ظریف جدیدی را در بازی او آشکار کرد. بازی ترکیبی او با مسی به‌ویژه یکی از ویژگی‌های علامت تجاری چیزی بود که بسیاری آن را بهترین تیم باشگاهی دوران مدرن می‌دانند.

حتی پس از ترک بارسلونا در سال 2016، آلوز یک چهره برجسته باقی ماند. او در سن 34 سالگی با یوونتوس به یک فینال دیگر در لیگ قهرمانان اروپا رسید. لئوناردو بونوچی مدافع یووه او را «یک فرازمینی» خواند. او با پاری سن ژرمن دو قهرمانی فرانسه را به دست آورد. هنگامی که او در سال 2019 به فوتبال باشگاهی برزیل بازگشت و با سائوپائولو FC قرارداد امضا کرد، 45000 هوادار برای استقبال از او در ورزشگاه مورومبی حاضر شدند.

اینکه او هرگز موفقیت خود را در سطح باشگاهی با تیم ملی خود تکرار نکرد، احتمالا قابل انتظار بود. آلوز در طول دوره طولانی‌مدتی برای برزیل بازی کرد و به طرز عجیبی تنها در مراحل آخر دوران حرفه‌ای خود به یک بازیکن ثابت تبدیل شد. او در جام جهانی 2018 کاپیتان سلسائو بود، اما به دلیل مصدومیت از مسابقات حذف شد. او تابستان سال بعد بازوبند را بست و برزیل را به قهرمانی در کوپا امریکا در زمین خانگی رساند.

نگرش آلوز با چیرگی، گستاخی و ظاهری بی‌خیال احتمالا بیش از توانایی‌هایش تحسین را برای او

 به همراه داشت. شخصیت می‌تواند در ورزشی مانند فوتبال، باعث شود یک فرد راه درازی را پیش ببرد و به نظر می‌رسید که آلوز به عنوان یک برزیلی همیشه مصمم بود که به جای رها کردن آن در رختکن، او را با خود به زمین ببرد.

با گذشت زمان، آلوز به این شخصیت متمایل شد. او تبدیل به یک تزکیه‌کننده تمام‌وقت تصویر خود شد. او به مدلینگ مشغول شد، یک تک آهنگ منتشر و از رسانه‌های اجتماعی استقبال کرد. هر وقت از اتوبوس تیم برزیل پیاده می‌شد به نظر می‌رسید تنبور یا طبل در دست دارد. او توصیف خود از شخصیتش (دیوانه خوب) را به یک عبارت جذاب تبدیل کرد. هر زمان که قراردادی امضا می‌کرد، در داخل کار حروف اموجی دو نقطه دی می‌کشید.

انتشار قطعات بلند و اول شخص طولانی 

در وب‌سایت Players’ Tribune برای فوتبالیست‌ها به یک رسم تبدیل شده است. آلوز در دو مورد از آنها مشارکت داشته است: یکی در مورد تربیت متواضع خود و دیگری در مورد رنج از دست دادن جام جهانی 2018. در یک جمله نمادین می‌خوانیم: «دنی آلوز به جام جهانی نمی‌رود، اما او همچنان یک آدم شاد است.»

بعدها، زمانی که او به سائوپائولو نقل مکان کرد، همان وب‌سایت یک مستند هفت قسمتی درباره زندگی آلوز تولید کرد. در یکی از قسمت‌ها، او به‌ طور طولانی در مورد حس مد نمادین خود صحبت می‌کند و در حال پوشیدن یک‌سری کت‌ به سمت دوربین می‌رود. در دیگری به رابطه خود با موسیقی می‌پردازد. قسمت سوم درباره آلوز است که با دو فرزندی که از ازدواج اولش دارد دوباره ارتباط برقرار می‌کند. عنوان آن مرد خانواده است.

اما این رشته از شهرت آلوز در حال حاضر به همراه بقیه رشته‌ها در حال فروپاشی است.

اوایل ماه فوریه، دادگاه عالی کاتالونیا شهادت دوست قربانی را که در عصر حادثه در کلوپ شبانه ساتون حضور داشت، در رابطه با نگرش آلوز شنید. درحالی که بیانیه قربانی به صورت خصوصی ارایه شد، شرح مفصلی از آلوز ارایه می‌دهد. این بیانیه نشان می‌دهد قربانی برخلاف میل خود در یک اتاق توالت نگه داشته شده و بدون رضایتش مورد تجاوز قرار گرفته است. 

دادگاه آن نسخه از وقایع را تایید کرد و به این نتیجه رسید که آلوز «به ‌طور ناگهانی شاکی را گرفته، او را روی زمین پرتاب کرده و با ممانعت از حرکت، به او تجاوز کرده است، علی‌رغم اینکه شاکی می‌گوید «نه» عمل خود را ترک نکرده است.»

دادگاه در بیانیه‌ای گفت: «جراحات وارده به قربانی، بیش از حد مشهود است و نشان می‌دهد خشونت برای وادار کردن قربانی به برقراری روابط جنسی صورت گرفته است» و «متهم با استفاده از خشونت اراده قربانی را تحت‌الشعاع قرار داده است.»

وکلای مدافع قصد دارند به این تصمیم اعتراض کنند. با این حال، ماهیت تاکیدی حکم به این معناست که نگاه کردن دوباره به آلوز به همین شکل دشوار خواهد بود.