زنگ خطر ترسناک برای ورزش ایران/ احتمال نگرفتن حتی یک طلا در پاریس وجود دارد!
ناکامی جواد فروغی یکی از طلایی های ایران در المپیک توکیو در مسیر رسیدن به المپیک پاریس یک زنگ خطر جدی برای ورزش ایران است.
فاصله زیادی تا شروع المپیک پاریس نداریم، اما چشمانداز موفقیت ورزش ایران در بزرگترین فستیوال ورزشی دنیا روشن نیست. بعد از ناکامی جواد فروغی قهرمان رشته تیراندازی کشورمان در راه کسب سهمیه المپیک مشخص شد ورزش کشور در سه سال گذشته چندان خودش را برای این تورنمنت آماده نکرده است.
به گزارش روزنامه اعتماد، ایران در المپیک توکیو سه نشان طلا به دست آورد که دو تا از این مدالها غیرمترقبه بود و عملا تکرارناپذیر. یکی نشان طلای فروغی در تیراندازی که به دلیل سهمیه نگرفتن این ورزشکار برای حضور در المپیک پیش رو تحت هیچ شرایطی تکرار نخواهد شد. دیگری طلای سجاد گنجزاده در کاراته که آنهم دیگر شاهد نخواهیم بود، چون کاراته در این دوره المپیک نیست. میماند طلای محمدرضا گرایی در کشتی. طلای تیراندازی و کاراته در شرایطی در المپیک توکیو به دست آمد که رشتههای سنتی طلایی ورزش ایران در ادوار المپیک کشتی، تکواندو و وزنهبرداری بودند و هستند، اما تکواندو و وزنهبرداری در المپیک قبل موفق ظاهر نشدند و در مجموع تنها یک نشان نقره به ارمغان آوردند. از مجموع 7 نشان ایران در توکیو، چهار نشان متعلق به کشتی بود (یک طلا، یک نقره و دو برنز) و سه نشان (دو طلا و یک نقره) متعلق به تیراندازی و وزنهبرداری.
این مبحث در روزهای آینده بیشتر و عمیقتر مورد بحث قرار خواهد گرفت، اما فعلا میتوان به بهانه عدم راهیابی فروغی به المپیک سوال کنیم چه شانسهایی برای کسب مدال طلا در پاریس داریم؟
کشتی آزاد و فرنگی مثل همیشه بار مدالآوری ورزش کشور را به دوش خواهد کشید، اما باتوجه به عمل کتف حسن یزدانی و افت محمدرضا گرایی کار سختی برای صید طلا در این رشته وجود دارد. نه اینکه کشتیگیران ایرانی قابل نباشند اما بارها به تجربه ثابت شده میدان المپیک متفاوت است.
در وزنهبرداری تنها دو نماینده ایران موفق به کسب سهمیه شدند و بسیار بعید است که این دو نماینده بتوانند طلا کسب کنند. البته علی داوودی وزنهبردار فوق سنگین کشورمان که نقره المپیک را در کارنامه دارد مدعی کسب نشان طلا هست اما رقیب گرجی او در شرایطی است که تنها مصدومیت یا محرومیتش میتواند باعث شود فرد دیگری به جایگاه نخست برسد.
در تکواندو هم نه تنها در سه سال گذشته چهره قابلتوجهی رو نکردیم که چند نفر از قهرمانان سابق و پدیدههای آیندهدار این رشته را هم به دلیل مهاجرت از دست دادیم.
همه اینها یعنی شرایط برای ورزش ایران اصلا در المپیک پیش رو آسان نیست. باتوجه به شرایط به وجود آمده بیم این میرود که اتفاقات تلخ المپیک پکن که درنهایت با کسب یک طلای هادی ساعی در تکواندو و یک نشان برنز برای ایران به پایان رسید، تکرار شود. در نگاه بدبینانه حتی ممکن است کارمان برای کسب حتی یک طلا به مشکل بخورد.
مدیران ورزشی کشور در سه سال گذشته به معنای واقعی کلمه خواب بودند و اقدام قابل توجهی در جهت رشد و ارتقای ورزش انجام ندادند. سه یا چهار ماه فرصت بسیار کمی است اما باز هم میتوان از این فرصت استفاده کرد تا ورزشکارانی که توانستهاند سهمیه کسب کنند با آمادگی صددرصدی راهی المپیک 2024 شوند. شاید این باعث شود آن اتفاق ترسناک، یعنی به پایان رساندن المپیک بدون نشان طلا هرگز رخ ندهد! لطفا هشدارها را جدی بگیرید.
دیدگاه تان را بنویسید