المپین دوومیدانی ایران در گفت‌وگو با «اعتماد»:
تفتیان: مسیر رسیدن به المپیک را تنها رفتم/ نام مربی من در لیست مسافران المپیک نیست، اما افراد متفرقه حضور دارند!
حسن تفتیان سریع ترین دونده ایران در مورد کسب سهمیه المپیک و حضور در پاریس با روزنامه اعتماد گفت و گوکرده است.
روزبه دلاور| حسن تفتیان، سریع‌ترین مرد ایران در جریان برگزاری مسابقات دوومیدانی بین‌المللی فرانسه توانست عنوان قهرمانی ماده ۱۰۰ متر و درنهایت از طریق رنکینگ جواز حضور در المپیک را کسب کند.
به گزارش روزنامه اعتماد، در ادامه گفت‌وگوهای سریالی روزنامه اعتماد با المپین‌های کشورمان با حسن تفتیان که هنوز در پاریس حضور دارد تماس گرفتیم تا درخصوص مسابقات فرانسه و کسب سهمیه‌اش گپ و گفت داشته باشیم که در ادامه چکیده‌ای از صحبت‌های وی را می‌خوانید. گفتنی است تفتیان برای سومین بار در المپیک شرکت می کند.
از چگونگی کسب سهمیه در المپیک بگو. چندین مسابقات مهم را پشت سر گذاشتی تا به این موفقیت برسی؟
خب کسب سهمیه در دوومیدانی به تازگی بسیار دشوار شده است. در واقع من پروسه کسب سهمیه المپیک را نه در چند ماه، بلکه تقریبا یک سال و نیم است که آغاز کردم و باتوجه به شرایط جدیدی که فدراسیون جهانی گذاشته که با رنکینگ جهانی هم امکان کسب سهمیه در المپیک هست، برای ارتقای جایگاهم در رنکینگ برنامه‌ریزی و از سال گذشته مسابقاتی را هدف‌گذاری کردم که امتیازات بالایی داشت و این مسابقات هم از دو لحاظ سنجیده می‌شود، یک اینکه رکورد خوبی بزنید و هم مقام خوبی را به دست بیاورید. با توجه به این دو مورد امتیازی داده می‌شود که پنج تا امتیاز برتر ما در طول یک سال گذشته برآورد می شود و رنکینگ مشخص می‌شود که خدا را شکر این برنامه‌ریزی جواب داد و بعضی از مسابقاتی که در یک سال گذشته شرکت کردم و برخی هم همین یک سال شرکت کردم باعث شد در رنکینگ قرار بگیرم و سهمیه گرفتم.
از اینکه آخرین مسافر کاروان ایران در پاریس هستی چه احساسی داری؟
خب این سوال را این‌طور جواب بدهم که با توجه به پروسه کسب سهمیه ما باید تا روز آخر صبر می‌کردیم تا از طرف فدراسیون جهانی سهمیه‌های دوومیدانی اعلام شود، اما من از ماه‌ها پیش می دانستم که موفق به کسب سهمیه شدم و این اطمینان صد درصدی را داشتم، اما اعلام آن به یک ماه مانده به شروع المپیک تا رسمی شود.
در این مدت چه شرایطی را پشت‌سر گذاشتی یا چه شرایطی برای شما به وجود آمد که به این موفقیت دست پیدا کردی؟
صادقانه می‌توانم بگویم در سخت‌ترین و تاریک‌ترین روزهای دوومیدانی حداقل در این چند سالی که من بودم ما یک سال گذشته را طی کردیم. از سال گذشته تا الان چهار تا پنج رییس فدراسیون عوض شد که این به نوبه خودش یک رکورد است! این عدم ثبات مدیریت خیلی‌خیلی به ما لطمه زد و شرایط را خیلی سخت کرد به واسطه اینکه هر کدام از این عزیزان به مدت چند ماه سرپرست فدراسیون بودند و نمی‌شد برنامه‌ریزی مشخصی را انجام داد و از طرفی زمان برای کسب سهمیه در حال سپری شدن بود و خبری از اردو و برنامه‌ریزی نبود. من نود درصد این مسیر را تنها رفتم و خودم اردوهایی را تدارک دیدم و مربیانی داشتم که با آنها کار کنم! متاسفانه شرایط خیلی سختی بود، اما در چند روز گذشته آقای حدادی به عنوان رییس فدراسیون برای چهار سال انتخاب شده که به آن خیلی خوشبین هستیم. ایشان خودش از خانواده دوومیدانی بوده و شاید بشود گفت شاخص‌ترین ورزشکار این رشته بوده و بهتر از هر کسی شرایط ما را درک کند و این انتخاب را به فال نیک می‌گیریم تا اوضاع این رشته بهتر شود. همان‌طور که دوومیدانی ورزش اول المپیک است امیدوارم یک روزی در کشورمان هم به عنوان یک رشته پرطرفدار و مهم و مدال‌آور مطرح شود.
بیشتر از دغدغه‌هایت بگو؟
خب ببینید یکی از مهم‌ترین دغدغه‌هایی که الان هم دارم و این موضوع برمی‌گردد به قبل بحث مربی است که خب من در المپیک توکیو بدون مربی رفتم و بازی‌های آسیایی هانگژو هم بدون مربی شرکت کردم و اینجا هم اسم مربی من جزو لانگ لیست مسابقات نیست! این اسامی باید تا ماه قبل رد می‌شد، اما رد نشده و حتی در این سال‌ها که گذشت هیچ کسی از من نپرسیده که مربی تو چه کسی هست؟ تا بخواهند اسمی بدهم و مربی‌ام در مسابقات در کنارم باشد. متاسفانه این هم یکی از کم و کاستی‌هایی است که همیشه اتفاق می‌افتد. بحث اعزام کادرفنی و مربیان همیشه بوده و یکسری افراد خاص که بعضا هم در فدراسیون بودند، اعزام شدند چه بحث مربی تخصص و چه اعزام افرادی که همراه تیم هستند هیچ وقت یک راهکار و شرایط درستی نبوده و همیشه متاسفانه برخی افرادی اعزام شدند که هیچ کمکی نمی‌توانستند به تیم کنند و چه بسا حواشی و داستان‌هایی هم برای تیم درست کردند و متاسفانه این موضوع برای المپیک هم اتفاق افتاده. از قبل اسم مربی من نیست و الان هم باتوجه به پیگیری‌هایی که کردیم هنوز حضور‌ش در المپیک مشخص نیست!
شفاف‌تر از مشکلات این رشته صحبت کنید و راهکار چیست؟
خب ببینید دوومیدانی در ایران متاسفاته خیلی جای کار دارد و خیلی از دوومیدانی دنیا عقب است، اما دو تا مولفه شاخص به ذهنم رسید تا بتوانیم سریع‌تر به جمع‌بندی برسیم؛ اول از همه سازماندهی تیم‌های ملی هست به واسطه اینکه خیلی از هم گسیخته و بی‌برنامه ملی‌پوشان‌مان تمرین می‌کنند. یعنی نه اردوی مستمری دارند و نه شاکله و تشکیلاتی دارند! هر کسی برای خودش در یک سمتی و یک جهتی تمرین می‌کند! گفتم امیدوارم با حضور آقای حدادی انسجام و اتحاد در دوومیدانی بیشتر و بیشتر شود. بتوانیم روحیه تیم بودن را برگردانیم. موضوع دیگر اینکه در کشورمان باید بازی‌های بیشتر برگزار شود که قطعا می‌تواند کمک کند. این هم موضوع مهمی است که امیدوارم این اتفاق هم رخ دهد.
مهم‌ترین رقیب‌هایت در المپیک از کدام کشور هستند؟
به نظرم مهم‌ترین رقیب در المپیک معنایی برای من پیدا نمی‌کند، چون تمام آن ۵۶ نفری که در خط استارت المپیک قرار می‌گیرند فاصله یا اختلاف‌شان کمتر از یک درصد است. این نشان‌دهنده این است که همه در یک سطح هستیم و مشخص‌کننده مدال‌آوران همان صدم‌ها یا بعضا هزارم‌های ثانیه است که خب امیدوارم باتوجه به زمان باقیمانده در شرایط فکری و روحیه خوب و با انگیزه باشم تا بتوانم در روز مسابقه بهترین عملکرد را داشته باشم.
در مورد سهمیه گرفتن فرزانه فصیحی صحبتی داری؟
واقعا ایشان یکی از افراد شاخص و تاثیرگذار در رشته دوومیدانی است و به ایشان تبریک می‌گویم و خیلی خوشحالم که یک بانوی ایرانی در رشته صد متر المپیک کسب سهمیه کرده که این موضوع خیلی برای ایران و ورزش ما و دوومیدانی می‌تواند حایز اهمیت باشد، چون بزرگ‌ترین رویداد ورزشی در دنیا المپیک است و مهم‌ترین ورزش در المیپک هم شک نکنید همین دوی صد متر است و ما هم یک نماینده در بخش مردان و یک نماینده در بخش زنان داریم که این برای ما مهم است اگر در واقع درک درستی از این موضوع اتفاق بیفتد.
فکر می‌کنی در المپیک چه مقامی را کسب کنی؟
من برای خودم هیچ وقت مرزی نگذاشتم و همیشه به بهترین بودن فکر کردم و امیدوارم در المپیک هم بهترین باشم و بهترین نتیجه و بهترین رکورد خودم را ثبت کنم و از همه مهم‌تر اینکه از عملکرد خودم راضی باشم و یک مسابقه خوب را پشت سر بگذارم و در واقع در هر مرحله برنامه‌ریزی‌ام به این صورت است که بتوانم به مراحل بالاتر راه پیدا کنم و عملکرد خوبی را از خودم به‌جا بگذارم.
دیدگاه تان را بنویسید