اعتراض یک روزنامه از حضور سلبریتیها در فدراسیونهای ورزشی؛ محمدرضا گلزار، میلاد کیمرام و سالار عقیلی در ورزش چه میکنند؟
روزنامه همشهری از حضور سلبریتیها در فدراسیونهای ورزشی به شدت انتقاد کرده و پرسیده محمدرضا گلزار، میلاد کیمرام و سالار عقیلی در ورزش چه میکنند؟
روزنامه همشهری از حضور سلبریتیها در فدراسیونهای ورزشی به شدت انتقاد کرده و پرسیده محمدرضا گلزار، میلاد کیمرام و سالار عقیلی در ورزش چه میکنند؟
به گزارش همشهری، بخشهایی از این مطلب را در ادامه میخوانید؛
آذر سال گذشته محمدرضا گلزار بهعنوان عضو هیأترئیسه انجمن پدل ایران و سرپرست تیم ملی پدل معرفی شد.
اردیبهشت امسال سالار عقیلی، خواننده، به دعوت مهرداد جمشیدی، دبیرکل فدراسیون و سرپرست انجمن وودبال کشور، به عضویت هیأترئیسه انجمن وودبال درآمد.
پدل ازجمله ورزشهای راکتی است که در ایران زیرمجموعه فدراسیون تنیس است. گویا حضور گلزار خیلی به مذاق این فدراسیون خوش آمده که چند روز پیش در حکمی میلاد کیمرام را بهعنوان رئیس کمیته تنیس ساحلی ایران معرفی کرد.
البته کیمرام قبلا هم بهعنوان مشاور رئیس فدراسیون و عضو کمیته ساحلی والیبال منصوب شده بود ولی حالا در سمتی دیگر قرار است فعالیت کند. فدراسیون تنیس علاقه ویژهای به استفاده از سلبریتیها دارد. ۱۶ فروردین سال ۱۴۰۰ هم امیر جدیدی به تیم ملی تنیس دعوت شد.
مهمترین شباهت سینما و ورزش، ولع هر دوی آنها به شهرت است. هرکه و هرچه از شهرت، سهم و بهرهای دارد، مورد توجه این دو حرفه قرار میگیرد. سالهاست که ورزشکاران محبوب و مشهور وارد سینما میشوند و سعی میکنند با جادوی سینما خودشان را در سالهای پس از پایان دوران حرفهایشان احیا کنند. نمونه بارزش پژمان جمشیدی است که زمانی بازیکن تیم فوتبال پرسپولیس بود و حتی در تیم ملی هم بازی کرد، اما حالا ستاره بیچونوچرای سینمای تجاری شناخته میشود. در مقابل، طبیعتا بازیگران یا خوانندهها که معمولا تمرینهای سخت ورزشکاران حرفهای را پشت سر نگذاشتهاند و تواناییها و مهارتهای آنها را ندارند، نمیتوانند راهی به ورزش حرفهای و میدان مسابقات پیدا کنند. اما اگر درِ ورزش حرفهای بسته است، در فدراسیونها که بسته نیست. فدراسیونهای ورزشی در کشور ما اشتهای زیادی به استفاده از چهرههای مشهور غیرورزشی در سمتهای رسمی دارند. درست است که صندلیهایی که به چهرههای مشهور سینما و موسیقی در فدراسیونها میرسد، بیشتر جنبه تبلیغی و تزیینی دارد، اما به هر حال این سؤال را پیش میکشد چرا یک بازیگر، یک خواننده یا هرچه غیرورزشیای باید جزو ارکان یک فدراسیون باشد. مسلم است که فدراسیونها با این ادعا که قصد دارند از شهرت این ورزشکاران برای توسعه و ترویج خصوصا ورزشهای کمترشناختهشده استفاده کنند از آنها دعوت به همکاری میکنند، اما آیا عملا محمدرضا گلزار عضو هیأترئیسه انجمن پَدِل ایران و سرپرست تیم ملی این ورزش است و باعث گسترش این ورزش در کشور شده است؟ اینکه کدام چهرههای غیرورزشی در فدراسیونهای ورزشی سمت گرفتهاند موضوع این گزارش است.
دیدگاه تان را بنویسید