دبیر پیشین فدراسیون وزنه‌برداری در گفت‌وگو با «اعتماد»:
مقامی: می گویند ویرانه تحویل گرفتیم؛ برای ویرانه با وزیر و نماینده لابی کردید؟/ در المپیک نتیجه نگرفتیم، به شعور مردم توهین نکنید!
مدیر سابق فدراسیون وزنه برداری از نتایج وزنه برداران ایران در المپیک و عملکرد فدراسیون انتقاد کرد.
روزبه دلاور| میرمصطفی جوادی و علی داوودی دو وزنه‌بردار کشورمان در بازی‌های المپیک پاریس دست خالی به ایران بازگشتند و به همین علت فدراسیون و کادرفنی تحت فشار منتقدان و افکار عمومی قرار گرفتند.
به گزارش «اعتماد»، البته تا این لحظه نصیرشلال به عنوان نفر اول کادرفنی و انوشیروانی به عنوان رییس فدراسیون ناکامی این رشته در بازی‌های المپیک را قبول ندارند! به بهانه ناکامی وزنه‌برداران با حسین مقامی، دبیر اسبق این رشته که یکی از داوران قدیمی و بین‌المللی هم به حساب می‌آید گپ و گفتی ترتیب دادیم که ماحصل آن را در ادامه می‌خوانید.
علت ناکامی وزنه‌بردارهای کشورمان در المپیک چه بود؟
قطعا ورزشکارهای‌مان تلاش خود را کردند حالا عللی داشته که نتوانستند نتایج مطلوبی کسب کنند که به دیگر عوامل برمی‌گردد . هر ورزشکاری که به مسابقات به خصوص المپیک اعزام می‌شود، هدفش این است که بتواند خوشرنگ‌ترین مدال را کسب کند.
جواب سوال‌مان را نگرفتیم! علت این ناکامی از نظر شما چیست؟
من از نزدیک تمرینات بچه‌ها را ندیدم، اما همین که جوادی نمی‌تواند وزنه‌هایی که حتی در مسابقات جهانی عربستان زده و با حضور بزرگان توانسته بود، طلا بگیرد را بزند و بعد از حدود یک‌سال در المپیک رکوردش کمتر می‌شود علتش ممکن است نبود شرایط تمرینی خوب یا آسیب‌دیدگی باشد که باید موشکافانه نگاه کرد. چه دلیلی دارد که در آستانه المپیک تلاش یک ورزشکار منجر به آسیب‌دیدگی شود آیا شرایط اردو یا آب و هوا مساعد نبوده؛ اینها دلایلی است که می‌شود درباره آن بحث کرد. انتظاری که مردم ایران از ورزشکار در المپیک دارد به خصوص ورزش وزنه‌برداری. در سال ۱۹۴۸ وزنه‌بردار ما برای اولین‌بار، اولین مدال را برای وزنه‌برداری ایران و آسیا به ارمغان آورد خب انتظارات زیاد است، اما متاسفانه این انتظار محقق نشد و بچه‌های ما به‌رغم تلاش‌هایی که کردند، اما نتوانستند به حق‌شان برسند.
با حضور یک رییس که خودش هم وزنه‌بردار بوده شرایط مهیا شده بود تا وزنه‌بردارهای ما بتوانند در المپیک موفق شوند؟
در بحث اردوها با اذعان ورزشکارها در ۲۸ ماه گذشته بهترین اردوها در سطح‌های مختلف برای ورزشکاران ما ترتیب داده شد. شاید بهترین مکمل‌ها و بهترین محل برای برگزاری اردوها انتخاب شده بود. چه در اردوهای شمال یا در تهران و آخرین اردوی‌شان در کیش. به اذعان تمام ورزشکارها شرایط خوبی بوده، اما قطعا یکی از مولفه‌ها می‌تواند بحث اسکان و تغذیه ورزشکاران و مولفه‌های دیگری هم باید وجود داشته باشد مثلا در چه زمانی در کجا اردو برگزار کنید تا با شرایط پیشرفت ورزشکارها مطابقت داشته باشد. ایوانف در ایران این را جا انداخت.مولفه دیگر بحث سبک و طراحی تمرین ورزشکار است. به‌طور حتم کادرفنی بهتر می‌تواند توضیح دهد که آیا شیوه تمرینی مناسبی داشتند که ورزشکار به رکورد مدنظر برسد و مولفه دیگر در زمان مسابقه است که چطور ورزشکار را آماده کنند و برایش وزنه بگیرند و روی صحنه بفرستند.
درباره داوودی نمی‌توانستند وزنه‌های بهتری را برای او انتخاب کنند؟
قطعا داوودی این شرایط را دارد تا بتواند جزو مدعیان حتی مدال طلا باشد. علی ما چیزی از دو تا ورزشکار ارمنی و کالاخادزه کم ندارد. به نظر من داوودی اگر به لحاظ شرایط بدنی بالاتر از آنها نباشد، پایین‌تر نیست، اما عرض کردم ما باید بدانیم چطور ورزشکار را آماده می‌کنیم و کجا قرار است او را به آمادگی صد درصد برسانیم و چطور در مسابقات می‌توانیم روحیه‌اش را تقویت کنیم تا بتواند حداکثر وزنه‌های تمرینی را در آنجا ثبت کند. در مسابقات ملاک وزنه‌ای است که در آنجا می‌زنید و نه در تمرینات. مردم موفقیت یا عدم موفقیت را در کسب مدال می‌دانند یعنی قرار گرفتن روی سکو و هیچ کسی مقام چهارم و پنجم در المپیک را موفقیت نمی‌داند. متاسفانه بعضی از رشته‌ها در توجیه عملکرد و ناکامی می‌گویند بد کار نکردیم، اما پیروزی در میدان مسابقه یعنی کسب مدال. امروز ممکن است ما بگوییم جوادی خوب ظاهر شد و پنجم المپیک یا داوودی خوب ظاهر شد و چهارم شد، اما دو سال یا چهار سال بعد مردم فراموش می‌کنند و فقط مدال‌آورها در خاطرشان می‌مانند.
سرمربی و رییس فدراسیون جواب منتقدان را می‌دهند! شما فکر می‌کنید عملکرد وزنه‌برداری در المپیک جای دفاع دارد؟
من به عنوان عضو کوچکی از خانواده بزرگ وزنه‌برداری و جامعه بزرگ ورزش یک توصیه دارم برای چه افرادی که می‌خواهند از فدراسیون طرفداری کنند و چه افرادی که می‌خواهند نقد کنند جانب انصاف را رعایت کنند.الان این نتایجی که اتفاق افتاد اگر دست رییس فدراسیون قبلی یا فردی دیگر بود، واقعا ما همین نقد را داشتیم یا همین طرفداری را می‌کردیم؟ ۲۸ ماه در این فدراسیون کار انجام شده و زمان کمی نیست برای اینکه بتوانیم در یک رویدادی نتیجه بگیریم. من از طریق جراید و سایت‌ها نقدها و حمایت‌ها را می‌دیدم در دو طرف بعضی‌ها در بعضی موارد درست می‌گفتند و بعضی‌ها هم نه، به نظرم جانب انصاف را رعایت نمی‌کردند! خیلی از آنهایی که الان حمایت می‌کنند اگر این اتفاق در زمان مرادی رخ داده بود به شدت او را می‌کوبیدند و می‌گفتند فاجعه در وزنه‌برداری رخ داده است! باید جانب انصاف را رعایت کنیم ما این قدری که هزینه کردیم و اردو تشکیل دادیم و مانور دادیم آیا همین قدر هم نتیجه گرفتیم و این نتایج دلخواه ما بوده؟ از دید من که طرفدار فدراسیون هستم و دوستان من آنجا هستند، می‌گویم نه و نتایج مطلوبی نگرفتیم، چون نتایج مطلوب یعنی کسب مدال. اگر بتوانیم فرافکنی کنیم خودمان قاضی وجدان داریم که نمی‌توانیم سر خودمان را کلاه بگذاریم.می‌گویند نقره داوودی در آن زمان شرایطش فرق می‌کرد خب برای هر مسابقه شرایط فرق می‌کند. قطعا علی داوودی ما هم نخوابیده بود تا در این مسابقات یا مسابقات قبلی بیاید و شرکت کند! می‌گویند ویرانه را تحویل گرفتیم آیا برای گرفتن ویرانه دست به هر تلاشی می‌زدید؟ رایزنی می‌کردید و نماینده مجلس و وزیر و وکیل می‌دیدید تا ویرانه تحویل بگیرید؟ من جایی می‌دوم که برایم صرف داشته باشد و رشد کنم. اینکه پس از ۲۸ ماه بیایم بگویم فدراسیون قبلی ویرانه و بدهی به ما داده، درست نیست. اگر این‌طور است پس چرا دویدید دنبالش تا رییس فدراسیون شوید؟ چرا دنبال اعضای مختلف در فدراسیون هستید؟ این توهین به شعور مردم است و حرف پسندیده‌ای نیست. در دستگاه‌های مختلف مثل ریاست‌جمهوری و مجلس هم این همه تلاش و پوستر و عکس تبلیغات می‌کنند بعد بگویند دولت قبلی مقصر است خب کسی نیامده به شما بگوید تو که خانه نشستی بیا رییس فدراسیون! ما شما را با خواهش و تمنا وزیر و رییس نکردیم که بعد بگویید کار قبلی است!
دیدگاه تان را بنویسید