در گفت و گو با «اعتماد» مطرح شد؛
گفت و گو با بانوی تاریخساز سوارکاری؛ از امیدبخشی به دختران تا تفاوت ایمنی اسب سواری و رانندگی با محصولات ایرانخودرو!
نخستین قهرمان زن مسابقات سوارکاری کشور با روزنامه اعتماد گفت و گو کرده است.
روزبه دلاور| فائزه غروی، سوارکار ۳۷ ساله موفق شد در مسابقات پرش با اسب قهرمانی کشور تاریخ‌سازی کند.
به گزارش «اعتماد»، غروی توانست طلسم ۵۱ ساله قهرمانی یک زن را بشکند و به عنوان اولین زن بالاتر از مردان حاضر در این مسابقات روی سکوی قهرمانی برود. مسابقات پرش با اسب قهرمانی کشور در رده سنی بزرگسالان ۹ الی ۱۳ مهرماه در مجموعه سوارکاری آزمون در ورزشگاه آزادی برگزار و در پایان سوارکاران برتر مشخص شدند. در پایان این رقابت‌ها فائزه غروی به عنوان قهرمانی این رقابت‌ها دست یافت و علیرضا خوشدل دوم و علی رحمتی سوم شدند. قهرمانی یک بانوی سوارکار در بالاترین سطح رقابت‌های پرش مهم‌ترین و جالب‌ترین اتفاق مسابقات قهرمانی کشور بود که برای نخستین بار در تاریخ رقم خورد. پس از پایان این رقابت‌ها با فائزه غروی تماس گرفتیم تا درباره این مسابقات و تاریخ‌سازی‌اش و دیگر مسائل گپ و گفتی کنیم. در ادامه چکیده‌ای از مصاحبه خبرنگار «اعتماد» با وی را می‌خوانید. نکته جالب اینکه فائزه غروی دختر مدیر پیشین ایرانخودرو منوچهر غروی است و وقتی از او درباره تفاوت امنیت اسب سواری و سوار شدن به محصولات ایرانخودرو پرسیدیم خندید!
از مسابقات و سطح کیفی آن بگویید.
مسابقات قهرمانی کشور هر سال یک بار برگزار می‌شود و مهم‌ترین مسابقه سال در رشته سوارکاری محسوب می‌شود که در سه روز و در پنج راند برگزار می‌شود و از این لحاظ کار سخت است، چون در مسابقات دیگر یک راند یا نهایت دو راندی است. رقابت در بالاترین ارتفاع در پنج راند به خوبی نشان می‌دهد مسابقات سختی است.
از حضور دیگر زنان و مهم‌ترین افتخاراتی که در این سطح به دست آورده‌اند، اطلاعاتی دارید؟
بله، هر ساله شرکت کرده‌اند. ما نایب قهرمان داشتیم و خواهر من سال ۱۳۹۹ نایب قهرمان کشور شد و مقام سومی و پنجمی هم داشتیم اما قهرمانی تا حالا نداشتیم. تعداد شرکت‌کننده خانم همیشه کمتر است. مثلا امسال هم از ۶۰ شرکت‌کننده دو نفر خانم بودند. قبلی‌ها هم خیلی تلاش کردند و افتخار به دست آوردند تا راه برای ما هموار شود و حالا من توانستم به عنوان قهرمانی برسم.
چند سال است که سوارکاری می‌کنید؟
حدود ۲۷ یا ۲۸ سال؛ از بچگی سواری کاری می‌کردم.
در این مدت تا چه حد به دست‌انداز برخوردید؟
خب مثل هر ورزش دیگری باید مرتب تمرین کرد و یکی از دست‌اندازهای کار ما همراهی با یک موجود زنده است که برای من دست‌انداز نیست. اما هر قدر که برای یک ورزشکار باید تمرینات منظم گذاشت و به آن رسیدگی کرد همان هم باید برای اسب باشد! در واقع ما دو تا ورزشکار هستیم که تیمی با هم کار می‌کنیم و یک بخش بزرگ آن سهم اسب است. این خودش زیبایی خاص خودش را دارد، اما برای من سختی نیست و آنقدر اسب را دوست دارم که نمی‌خواهم کلمه سختی را به کار ببرم، اما وجود اسب در این رشته آن را منحصر به فرد می‌کند.
اینکه یک زن هستید برای وارد شدن به رشته سوارکاری با موانعی روبه‌رو نشدید؟
این موانع همیشه هست، اما خوشبختانه حمایت‌های پدرم همیشه پشت من بوده و خدا را شکر این موانع کمتر بود.
پدر شما در گذشته مدیرعامل ایران خودرو بود؛ این موضوع و حمایت‌های پدر در موفقیت‌های شما چقدر تعیین‌کننده است؟
در ورزش مگر می‌شود تلاش نکرده موفق شد؟ اینکه بگویم بدون تلاش موفق شدم هر شنونده‌ای را به خنده وا می‌دارد! تمام عزیزانی که در سطح حرفه‌ای کار می‌کنند، حمایت می‌شوند و این امکانات و حمایت فقط برای من نیست. جز این هم نمی‌تواند باشد، چون اسب هزینه‌های خودش را دارد و در دنیا اسپانسر این ورزش را می‌چرخاند و همه اسپانسر یا حامی دارند و این ماهیت این ورزش است.
چند تا اسب دارید؟
در حال حاضر سه تا.
قبول دارید افرادی که می‌خواهند در این رشته فعالیت کنند باید نگران هزینه‌های آن باشند؟
نه! جای نگرانی نیست. هزینه‌های کلاس آن خیلی نرمال است نسبت به امکاناتی که در اختیار فردی که برای آموزش وارد می‌شود. اسب و مربی و زین و مانژ و محیط باشگاه هست، اما آنقدر هزینه‌ها سنگین نیست. برای ورود جای نگرانی نیست، اما حرفه‌ای کار کردن بحث دیگری است.
هزینه‌های نگهداری اسب چطور؟
خب هزینه نگهداری زیاد است و باشگاه‌های متفاوتی هم هست، اما هر کسی که در این رشته فعالیت حرفه‌ای می‌کند الزاما اسب‌دار نیست. اول هم گفتم ماهیت این رشته را اسپانسر می‌چرخاند و خیلی‌ها هم کمک می‌کنند. اگر کسی قابلیت و استعدادش را داشته باشد تا در این ورزش رشد کند. خیلی افراد از قشر پایین آمدند و الان قهرمان این ورزش هستند. اسب هم در اختیارشان قرار می‌گیرد. من خودم اگر جوان یا نوجوانی را ببینم که قابلیت دارد و خوب سوارکاری می‌کند با کمال میل اسبم را در اختیارش قرار می‌دهم تا در مسابقات شرکت کند. این موضوع جای نگرانی نیست.
نظم سوالات ما به هم ریخت! اسم اسب‌های‌تان چیست؟
کاییرا، اسبی که با آن قهرمان شدم و اورگانه، اسبی که خیلی به من در این رشته کمک کرد و اولین اسبی است که من را در مسابقات بالا آورد و خیلی دوستش دارم و برای من عزیز است و آن یکی هم نادا.
همه اسب‌های‌تان را به یک اندازه دوست دارید؟
خیلی سخت است؛ انگار به مادری بگویید کدام بچه خود را بیشتر دوست دارید، اما خب اورگانه همیشه برای من یک اسب خاص است. من 9 ماه بیشتر نیست که کاییرا را دارم و با آن قهرمان شدم اما از روز اول که با کاییرا مسابقه دادم به دوستان و اطرافیان می‌گفتم این برای من اورگانه دو است و احساس خوبی به این اسب دارم.
به لحاظ درآمدزایی رشته سوارکاری چطور است؟
اگر در سطح حرفه‌ای فعالیت کنید قابل قبول است. من مربی هستم و شاگرد دارم و کار می‌کنم و به اندازه کاری که می‌کنم درآمد خودم را دارم.
یک صحبت‌هایی بود مبنی بر اینکه با رییس فدراسیون دچار اختلاف هستید. این را تایید می‌کنید؟
اصلا این طور نیست؛ خودم الان جزو هیات رییسه فدراسیون و در کمیته پرش هستم و خیلی وقت‌ها ممکن است از نظر فنی اختلاف نظری باشد و قرار هم نیست سر همه چیز تفاهم باشد. اما نه دعوایی بود و نه بحثی؛ خوشبختانه مشکلی نیست.
عضو باشگاه سوارکاری سردار آزمون هم بودید؟
نه، چون اسم باشگاه ما آزمون است پرسیدید؟ سوارکاری شاخه‌های مختلفی دارد و آقای آزمون در شاخه کورس یا سرعتی فعالیت دارند و ما رشته پرش هستیم. اینها تخصصی و جداست. البته رشته کورس هم اخبارش را دنبال می‌کنم، اما پیگیر رشته خودم هستم.
به حضور در المپیک هم فکر می‌کنید؟
مطمئنا هر ورزشکار حرفه‌ای به این موضوع فکر می‌کند که خب شرایط خاص خودش را دارد. دست نیافتنی نیست، اما باید تلاش کرد. خوشبختانه ورزش سوارکاری جزو رشته‌هایی است که سن در آن مهم نیست. ورزشکارانی داریم که در سن‌های بالاتر مدال گرفتند و جای امیدواری هست.
از خطرات رشته سوارکاری هم بگویید.
هر ورزشی خطرات خاص خودش را دارد، اما من همیشه برای کسانی که می‌خواهند تازه شروع کنند توضیح می‌دهم که این خطرات در سطح حرفه‌ای‌تر اتفاق می‌افتد تا در سطح آموزش و مقدماتی. ورزش در سطح حرفه‌ای برای ورزشکاران حرفه‌ای آسیب دارد و همه این را می‌دانند.
چه احساسی برای این تاریخ‌سازی دارید؟
لطف دارید؛ من بازخوردی که گرفتم از اطرافیان و جامعه سوارکاری و جامعه خیلی برای من زیبا بود و فکرش را نمی‌کردم چنین بازخوردی بگیرم. خیلی افتخار می‌کنم و خوشحال شدم که باعث ایجاد انگیزه در خانم‌ها شدم و واقعا محبتی که دختران و بانوان سرزمینم داشتند خیلی زیبا بود و تشکر می‌کنم.
پاداشی هم برای قهرمانی گرفتید؟
بله، هر مسابقه جوایز خاص خودش را دارد، اما قهرمانی کشور زیاد جایزه مالی ملاک نیست و بیشتر حکم آن مهم است.
مسابقات برون مرزی هم در پیش دارید؟
بله، من در همین پاییز و زمستان قصد دارم در مسابقات کشور امارات شرکت کنم.
صحبت پایانی؟
می‌خواهم از تیمم تشکر کنم. ورزش سوارکاری واقعا یک کار تیمی است و بدون وجود یک تیم خوب نمی‌شود کاری کرد. آنهایی که در این قهرمانی اندازه من تلاش کردند و سهیم بودند، اما اسمی از آنها نیست. از آقای اصفر نوروززاده که مربی‌ام بودند و از مراقبین اسبم از اصطبل‌داران آقای علیرضا رضوی و آقای بهرام باستان و محمد امامی و همه. از پدر و مادر و خانواده و اسپانسر عزیزم تشکر می‌کنم که همیشه کنار من بودند و حمایتم کردند.
دیدگاه تان را بنویسید