عذرخواهی برای چه آقای چوپان؟

هادی چوپان در مسترالمپیا دوم شد و جایزه 250 هزار دلاری را به جیب زد.

به گزارش روزنامه اعتماد، با این حال گرگ ایرانی بعد از نایب قهرمانی از مردم عذرخواست و نوشت: «اینجانب حقیر را ببخشید.» بعد هم گفت: «حلالم کنید و این مدال بی‌رنگ را بپذیرید. جبران می‌کنم.» آخرش هم از مردم و هوادارانش خواست حلالش کنند. 

این متن انتقاد از هادی چوپان نیست که چرا عذر خواسته. راستش همه مردم ایران آرزو دارند یک بار کلمه عذرخواهی از دهان آنها که روزگارشان را سخت کرده‌اند، در بیاید که نیامده و به نظر نخواهد آمد. این متن سوالی است از هادی چوپان و همین‌طور سایر ورزشکاران. باب شده که ورزشکاران بعد از شکست در مسابقات بین‌المللی، از المپیک و جهانی تا مستر المپیا پست می‌گذارند برای عذرخواهی از مردم و قول جبران می‌دهند. این‌جور پست‌ها خیلی هم لایک می‌خورد. مردم حس خوبی می‌گیرند و دچار رقت قلب می‌شوند. برای طرف می‌نویسند این حرف‌ها چیست، تو قهرمانی و فلان و بهمان. 

ولی چرا؟ هادی چوپان بابت چه چیزی عذرخواهی می‌کند؟ امیرحسین زارع برای چه از مردم عذرخواست که به پتراشویلی باخت؟ چرا قول داد از کشتی‌گیر گرجستانی انتقام می‌گیرد؟ بقیه همین‌طور؛ حسن یزدانی، رضا علیپور (سنگ‌نوردی)، بقیه ورزشکاران. حالا اگر یک عذرخواهی ساده بود باز یک چیزی، ولی اینها با حالت عجیبی از سرخوردگی می‌نویسند ما را ببخشید و حلال کنید، انگار دست کرده‌اند در جیب مردم. 

واقعیت این است که رابطه مریض و اشتباهی بین مردم و ورزشکاران شکل گرفته. همه ‌چیز این رابطه درگیر سوءتفاهم است. از یک طرف بخشی از جامعه را داریم که انتظار دارند ورزشکار سیاست و اقتصاد و جغرافیا بفهمد و موضع‌گیری کند و اگر نکند دودمانش را به باد می‌دهند. از سمت دیگر ورزشکار است که تصور می‌کند یک تنه باید جور ناکامی‌های کشور را به دوش بکشد و غرور ملی مردم را احیا کند و بعد از باخت می‌رود دنبال طلب حلالیت. این چه مسوولیتی است که طرفین روی دوش هم گذاشته‌اند؟ 

باید به هادی چوپان بگوییم گرگ ایرانی عزیز! شما زحمت خودت را کشیدی. خیلی هم خوب کار کردی دمت هم گرم. اینکه عذرخواهی می‌کنی واقعا قابل تقدیر است، اما اولا این شما نیستی که باید عذر بخواهی و ثانیا باور کن چیزی به دیگران بدهکار نیستی. باور کن اگر طلای امسال و طلای پارسال را با هم داشتی گوشه‌ای از مشکلات مردم را حل نمی‌کرد.  منظور اینکه جامعه باید به اندازه توانت روی دوش تو مسوولیت بگذارد و خودت هم باید مراقب باشی در دام «گره زدن آبرو و پرچم کشور به موفقیت یک ورزشکار» نیفتی. 

مسترالمپیا یک مسابقه ساده است. خیلی‌ها هنوز هم نفهمیده‌اند نحوه قضاوت داوران در این مسابقه چطور است و خود چوپان هم لابد نفهمیده که می‌گوید انگار معیار داورها عوض شده. در چنین شرایطی این مسابقه چقدر می‌تواند مهم باشد؟