محمد حضرتی نوشت: احتمالا یکی از اهداف اصلی دولت ترامپ، لغو لایحه مهم آب‌وهوایی خواهد بود که بایدن آن را امضا کرده و بیش از ۳۹۰ میلیارد دلار را برای توسعه انرژی‌های تجدیدپذیر، تولید خودروهای الکتریکی و ساخت باتری اختصاص داد.
محمد حضرتی نوشت: علاوه بر عواقب جبران‌ناپذیر تغییرات اقلیمی که امروز بی‌واسطه با آن مواجهیم و در صورت عدم اقدام و سیاستگذاری به موقع و موثر، گسترده‌تر، عمیق‌تر و غیرقابل برگشت‌تر نیز خواهد شد، کاهش تقاضای جهانی سوخت‌های فسیلی در چند سال آینده واقعیتی است که فارغ از علاقه یا نفع ما، با آن روبه‌رو خواهیم شد.
محمد حضرتی تاکید کرد: امروز برای تحقق کامل «عدالت انرژی» نیازمند طراحی و اجرای دقیق برنامه «گذارعادلانه انرژی» هستیم.
تدوین سیاست جامع گذار عادلانه، با توجه به پیش‌بینی اخیر سازمان بین‌المللی انرژی از رسیدن به نقطه اوج تقاضا و سپس کاهشی شدن آن تا قبل از سال ۲۰۳۰ برای ایران از اهمیت و فوریت بالایی برخوردار است. تا فرصت باقی است می‌توان با برنامهریزی و سیاستگذاری مناسب اطمینان حاصل کرد که این گذار به فرصتی برای حفظ محیط‌زیست و بازسازی سیستم اقتصادی مبتنی بر توزیع و مشارکت عادلانه تبدیل شود.
وسعت و سرعت بی‌سابقه‌ای که در گذار به سمت اقتصاد و جوامع کم‌کربن با آن روبرو هستیم، می‌تواند به تشدید نابرابری‌ها و ایجاد بی‌عدالتی‌های جدید منجر شود. این تحول، که در بازه زمانی کوتاهی نسبت به هر دوره دیگری در تاریخ بشر رخ می‌دهد، می‌تواند تبعات گسترده‌ای برای گروه‌های مختلف جامعه به همراه داشته باشد و برندگان و بازندگان جدیدی را خلق کند.
محمد حضرتی نوشت: بعد از گذشت تقریبا هشت سال از حصول توافق پاریس که به عنوان بزرگ‌ترین پیشرفت حقوقی در حوزه مبارزه با تغییرات آب و هوایی در سطح جهان تلقی می‌شود، کنفرانس جهانی اقلیمی سازمان ملل (کاپ ۲۸) در امارات متحده عربی، به عنوان یک نقطه عطف جدید در راستای گذار از انرژی‌های فسیلی توسط جامعه جهانی محسوب می‌شود.
