روایت ۵ کودک کار از مواجهه با طرح جمع‌آوری بهزیستی در گزارش ویدئویی «اعتمادآنلاین»:
ما را با یک دستگاه برقی می‌زدند / مددکار همان خانمی است که نمی‌گذارد زودتر از 10 روز پیش مادرم برگردم / کار نکنم، پدرم خرجم را نمی‌دهد
پنج کودک کار هفت تا 15ساله که تجربه دستگیر شدن توسط ماموران سازمان بهزیستی را دارند، در گزارش «اعتمادآنلاین» روایت خود را بازگو می‌کنند؛ از شیوه برخورد ماموران بهزیستی، مراکزی که محل نگهداری‌شان بوده و وضعیتی که پس از بیرون آمدن از بهزیستی پیدا کرده‌اند. ترس از دستگیری دوباره هر کدام از آنها را به نحوی روانه شغل دیگری کرده است. اما، هر پنج نفرشان، هنوز هم کودک کار هستند.
اعتمادآنلاین| نیلوفر حامدی - بیش از سه دهه از نخستین روزی که سازمان بهزیستی در صدد جمع‌آوری کودکان کار برآمده می‌گذرد. این سازمان تنها ابزار مقابله با کودکان کار را در جمع‌آوری آنها از سطح شهر خلاصه کرد و از آن روز تاکنون هم هر سال این طرح‌ها با عناوین متفاوت اجرا می‌شود آن هم در شرایطی که انجمن‌ها و فعالان حقوق کودک و نوجوان بارها چنین اقداماتی را زیر سوال برده و اثربخشی آن را در جهت ریشه‌کن شدن این مساله نفی کرده‌اند.
به گفته معاون امور اجتماعی سازمان بهزیستی، بیش از 70 هزار کودک کار که در خیابان‌ها فعالیت می‌کنند در کشور وجود دارد و همین آمار هم به خوبی نشان می‌دهد که طرح‌های این‌چنینی تا چه اندازه عبث بوده‌اند.
نحوه برخورد سازمان بهزیستی برای جمع‌آوری این کودکان و نگهداری آنها در مراکز هم خود پرونده دیگری است. 16 شهریورماه بود که اخباری منتشر شد مبنی بر اینکه 10 کودک و نوجوان محبوس در زیرزمین اداره بهزیستی شاهین‌شهر کودکان سر چهارراه‌ها بوده‌اند که از قرار معلوم توسط ماموران جمع‌آوری و تحویل این اداره شده بودند، اما اداره بهزیستی شاهین‌شهر آنها را بدون مراقب و کوچک‌ترین امکاناتی در این زیرزمین حبس کرده بود؛ اتفاقی که منجر به عزل رئیس و معاون این اداره شد.
از سوی دیگر، ضحی امیری مسئول کمیته حقوقی انجمن حمایت از حقوق کودکان همین هفته گذشته در وصف اثرپذیری طرح‌های سازمان بهزیستی با هدف مبارزه با آسیب اجتماعی به اسم کودکان کار در سال‌های اخیر به اعتمادآنلاین گفت: «به گواه کودکانی که در مراکز ساماندهی حضور دارند، آنان یا با توسل به زور و قوه قهریه سوار ماشین شده‌اند یا با وعده دادن یک غذای گرم و لباس که هیچ ارتباطی با آیین‌نامه ساماندهی کودکان خیابانی ندارد.»
با وجود این، هنوز اظهارنظراتی شنیده می‌شود که وجود کودکان کار را صرفاً به دست‌های پشت پرده و باندهای زیرزمینی محدود می‌کند. حتی برخی مسئولان پا را از این مساله هم فراتر گذاشته و از پدیده‌ای جدید صحبت کرده‌اند. مالک حسینی، سرپرست سازمان رفاه، خدمات و مشارکت‌های مردمی شهرداری تهران 22 شهریور امسال به پدیده‌ای جدید در حوزه کار کودک اشاره کرد و گفت: «پدیده نوظهور، کودکانی هستند که به سبب عدم نظارت مناسب خانواده‌هایشان و تحت تاثیر سایر کودکان کار خیابانی بدون نیاز مالی خانواده و مبتنی بر اثرپذیری از همسالان خود در خیابان‌ها به ویژه چهارراه‌ها کار می‌کنند.»
اعتمادآنلاین برای بررسی این اظهارنظرها گزینه‌ای بهتر از خود این کودکان نیافت. کودکانی که فقر باعث شده تا به خاطر پدر و مادر معتاد، بیمار یا بیکارشان، قبای بزرگ‌تری به تن کنند و وارد خیابان‌ها شوند. یکی برای تامین هزینه جراحی مادرش، دیگری برای پرداخت اجاره خانه. یکی هم تنها جرمش این است که دوست دارد درس بخواند.
پنج کودک کار هفت تا 15ساله که تجربه دستگیر شدن توسط ماموران سازمان بهزیستی را دارند، در این گزارش روایت خود را بازگو می‌کنند؛ از شیوه برخورد ماموران بهزیستی، مراکزی که محل نگهداری‌شان بوده و وضعیتی که پس از بیرون آمدن از بهزیستی پیدا کرده‌اند. ترس از دستگیری دوباره هر کدام از آنها را به نحوی روانه شغل دیگری کرده است. اما، هر پنج نفرشان، هنوز هم کودک کار هستند.
دیدگاه تان را بنویسید