نفر اول کرج با 3 میلیون جمعیت،27 هزار رأی آورد و نماینده مجلس یازدهم شد
آمار انتخابات اخیر مرحله دوم مجلس شورای اسلامی در کلانشهر کرج، شهرستان فردیس و شهرستان اشتهارد تکاندهنده است و باید صدای آن را به مثابه زنگ خطر درباره کاهش فاحش نرخ مشارکت شنید. به خصوص آنکه از کرج به عنوان ایران کوچک یاد می شود.
اعتمادآنلاین| در شهری که سه میلیون نفر در آن زندگی میکنند و چهارمین یا پنجمین شهر پرجمعیت ایران به حساب میآید (اختلاف بر سر چهارم یا پنجم به سبب جمعیت متفاوت در روز و شب) و طبعاً بیش از نیمی از از ساکنان آن، واجد شرایط رأیدادن بودهاند، تنها 41 هزار و 534 نفر در انتخابات مرحله دوم شرکت کردهاند و مجموع آرای صحیح به 40 هزار هم نرسیده است. (39 هزار و 950 به یک روایت و 39 هزار و 650 به روایتی دیگر)
بدین ترتیب آقای علیرضا عباسی با 27 هزار و 10 رأی به عنوان نماینده دوم کرج، اشتهارد و فردیس به مجلس یازدهم راه یافته و خانم فاطمه آجرلو نماینده پیشین با 12 هزار و 551 رأی بازمانده است.
این در حالی است که شمار عوامل اجرایی، نظارتی، بازرسی و انتظامی 15 هزار و 436 نفر اعلام شده و قاعدتا همه این افراد رأی دادهاند و چنانچه از 40 هزار کسر کنیم به رقم خیرهکننده 25 هزار نفر برای شهروندانی که در زمره عوامل اجرایی و نظارتی و بازرسی و انتظامی نبودهاند، میرسیم.
با این حال علیرضا شهبازی استاندار البرز گفته است: «حضور مردم همیشه در صحنه البرز در شرایط شیوع بیماری کرونا با رعایت پروتکل های بهداشتی برگ زرین دیگری در تاریخ این استان رقم زد».
پیشتر، شمار کل افراد واجد شرایط رأی دادن در استان البرز یک میلیون و 700 هزار نفر اعلام شده بود و با توجه به تمرکز اکثر قریب به اتفاق جمعیت استان در همین سه شهر (کرج، اشتهارد و فردیس) میتوان شمار واجدین شرایط در این سه را یک میلیون و 500 هزار نفر حدس زد. چون استان البرز به جز این سه شهر تنها سه شهرستان دیگر دارد: ساوجبلاغ و نظرآباد و طالقان.
اگر شمار واجدان شرایط را یک و نیم میلیون بدانیم یک درصد آن 15 هزار نفر میشد و 30 هزار رأی یعنی دو درصد! بله، نماینده جدید کرج با دو درصد آرای واجدان شرایط راهی مجلس شده است.
احتمالا گفته خواهد شد همواره در انتخابات مرحله دوم شاهد اُفت مشارکت بودهایم و مسبوق به سابقه است و به خاطر همین بود که حد نصاب مرحله اول از 50 درصد به 25 درصد کاهش یافت تا تعداد بیشتری در همان مرحله اول انتخاب شوند و کار به مرحله دوم نکشد.
یا این که در مرحله اول شمار نامزدها زیاد است و هر یک، هواداران و بستگان و علاقهمندانی دارد ولی وقتی تنها یک نماینده باقی مانده و طبعا تنها دو نفر در مرحله دوم با هم رقابت میکنند انگیزه مشارکت کاهش مییابد خاصه این که هر دو به یک جریان فکری یا سیاسی یا یک قومیت و منطقه تعلق داشته باشند و دیگران انگیزه نداشته باشند.
یا این که انتخابات ریاست جمهوری با شوراها همزمان است و برای مرحله اول مجلس هم از پیش و در سطح کشور تبلیغ شده ولی مرحله دوم تنها در برخی مناطق که منتخبان آنها قادر به جلب 25 درصد آرای شرکت کنندگان هم نبودهاند برگزار میشود و چه بسا خیلیها اساساً از برگزاری انتخابات خبر نداشتهاند یا این که به خاطر شیوع کرونا امکان برگزاری تجمع و تبلیغ چهره به چهره و سخنرانی نبوده است.
این دلایل را نمیتوان انکار کرد و هر یک در کاهش آرا دخالت داشته ولی نه در حد نزول به دو درصد. این نوشته البته هیچ تعریض و تعرضی به منتخب جدید شهرستان کرج ندارد و نویسنده اساسا او را نمیشناسد و اگر تنها خودش در انتخابات شرکت کرده و خودش به خودش رأی داده بود با همان یک رأی هم نماینده محسوب می شد چه رسد به حالا که علاوه بر آن یک رأی 27 هزار و 9 نفر دیگر هم رأی دادهاند که مجموعا میشود 27 هزار و 10 رأی و همین که در رقابت با فاطمه آجرلو که شهرت بیشتری دارد پیروز شده هم قابل توجه است اگر اسباب تعجب نباشد.
وضعیت کنونی اما در واقع حاصل تقلیل جایگاه مجلس در ساختار سیاسی کشور و نظارت استصوابی و حذف اغلب نامزدها در همان مرحله نخست و دورشدن ذهن مردم از سیاست به خاطر انبوه دغدغه های اقتصادی و معیشتی است.
جالب این که روز جمعه در اخبار ساعت 14 تلویزیون سراغ رییس ستاد انتخابات کشور نرفت و از آقای کدخدایی سخنگوی شورای نگهبان خواست درباره انتخابات مرحله دوم توضیح دهد تا این گزاره شکل گیرد که در امر انتخابات، وزیر کشور به معاون اجرایی شورای نگهبان تبدیل شده و رییس ستاد انتخابات نیز عملا کار تدارکات مجموعه را انجام می دهد.
اگر هدف، همین بوده و دغدغه نرخ مشارکت رخت بربسته و رنگ باخته حرفی نیست و می توان به آقای کدخدایی و همه سیاست ها و سیاست گذارانی که موجب روی گردانی کثیری از مردم از مشارکت در انتخابات مجلس شدند تبریک گفت اما اگر خودشان هم نگران اند و نماینده ای با دو درصد آرا را در تراز جمهوریت و مشارکت 40 هزار نفری در شهری با یک و نیم میلیون واجد شرایط رأی دادن نمی دانند تدبیری باید اندیشید.
تدبیری که با آن بتوان به انسداد سیاسی پایان داد و به سلیقه های مختلف، مجال و میدان.
منبع: عصر ایران
دیدگاه تان را بنویسید