مجموعه شعر «عالیجناب آتش افروز» سروده گیو نصیری منتشر شد

اعتمادآنلاین| مجموعه شعر «عالیجناب آتش افروز» سروده گیو نصیری به تازگی توسط انتشارات نگاه معاصر منتشر و راهی بازار شده است.

به گزارش اعتمادآنلاین، این کتاب دومین مجموعه اشعار گیو نصیری است که پیش از آن کتاب «سیراب از سراب» را منتشر کرده بود.

این مجموعه شعر در قالب های شعری آزاد و سپید با نگاهی مدرن پرداخته شده اند و شاعر به دنبال دستیابی و معرفی سبکی شخصی و بیانگری منحصر به خود است.

به همین سبب گاهی در پاره‌ای از شعرها مخاطب با پیچیدگی‌های فرمی مواجهه می شود. برای مثال در یکی از شعرها با نام «جاذبه‌های چپ ساعت» که شعری روایی ست، جریان روایت از انتها به آغاز می‌رود یا در شعری دیگر به نام «پیوستار دیدن و شنیدن» مرز میان رخدادهای ذهنی با رخدادهای بیرونی و واقعی شکسته می‌شود و سوژه و ابژه در هم تنیده می‌شوند.

با وجود پیچیدگی‌های فرمی و بدعت‌های زبان توصیفی، معنا و محتوا در اثر حفظ شده است با اینکه به نظر می‌رسد دغدغه اصلی شاعر جریان حسی و بازتاب عاطفی اثر است و باقی در اولویت‌های بعدی هستند.

نصیری می‌گوید: زیست زبانی ما در بستر اجتماع و وقایع زندگی شخصی آمیخته با قضاوت‌های فردی همان محتوای اثر است.

به طوری که عاشقانه ترین و حسی ترین شعرها نیز می توانند شعرهایی اجتماعی باشند. چون هر مقوله‌ای مثل عشق فارق از جنبه‌های زیبایی شناسی، شخصی و حسی، جنبه اجتماعی نیز دارد. برای همین من هیچ وقت تلاش نکرده‌ام شعری اجتماعی بنویسم ولی همیشه بازتابی از اجتماعی که زیسته‌ام و فهمیده‌ام منعکس شده است.

در این مجموعه هر شعر نام گذاری شده و کل کتاب در صد صفحه نوشته شده است.

بخشی از شعر «غروب اشک‌ها و من همینم نقیض تو همان» را می‌خوانیم:

زمان با یک جیغ کشیده می‌شود تا سفیدی سکوت

تا یک جغد

در آخر و زمان قضاوت کند بر معیار مویه‌های ما

دست همه خواب‌ها

خواب های آشفته ی دنیا را خوانده‌ام

پا برهنه در رویا می دوی

با آن خیس رها

با آن گیس باران

با شال سبز که پرچم سرزمین شاعران خواب زده است روی شانه ات

باران را می راندم

و جاده ها به دیدار هیچ نفر می رفتند

زمان با یک تیغ کشیده می شود تا سرخی سکوت

من با تو زیباترم

این را تمامی عکاسان عاشق می‌گویند...