محمد مهاجری، فعال رسانهای اصولگرا:
حذف فردوسیپور نشانه بدی در نحوه اداره صداوسیما بود/ ثابت شد مدیریت ضعیفی بر صداوسیما حاکم است/ رئیس صداوسیما هیچ دخل و تصرفی در حذف عادل ندارد
محمد مهاجری، فعال رسانهای اصولگرا گفت: موضوع حذف آقای فردوسیپور نشانه بدی در نحوه اداره صداوسیما بود و ثابت کرد که مدیریت ضعیفی بر آن حاکم است و گروهی در بیرون آن، فارغ از هر نوع گرایشی این جرأت را پیدا میکنند تا با شانتاژ، اعمال قدرت، امتیاز دادن یا حتی تهدید، صداوسیما را فشل کرده و از کارکرد آن بکاهند.
اعتمادآنلاین| محمد مهاجری، فعال رسانهای اصولگرا در خصوص حذف برنامه نود از شبکه سوم سیما پس از گذشت 21 سال از عمر این برنامه گفت: نگاه اول این است که آقای فردوسی پور سرانجام دیر یا زود باید از این برنامه خداحافظی میکرد و بالاخره هر کسی که میآید دوره ای دارد و روزی دورهاش تمام می شود و هیچ اشکالی ندارد که یک مجری زمانی که دوره اش تمام شد با افراد دیگر جایگزین شود، منتها لازمه این کار صورت گرفتن در یک روند منطقی رسانه ای مدیریتی است.
وی افزود: صداوسیما باید خودش متکفل این موضوع بود نه اینکه کسانی از بیرون تصمیم بگیرند که چه کسی یا چه برنامه ای باشد یا نه. در ماجرای حذف آقای فردوسی پور تمامی شواهد حکایت از این دارند که رئیس صداوسیما هیچ دخل و تصرفی در موضوع ندارد و این بدترین نوع مدیریتی است که میتواند در سازمان صداوسیما وجود داشته باشد. اینکه دیگرانی وجود داشته باشند که از بیرون برای این سازمان پخت و پز کرده یا نظرات خود را به آن تحمیل کنند، بدترین نوع مدیریت است.
حذف فردوسی پور نشانه بدی در نحوه اداره صداوسیما بود
این فعال سیاسی اصولگرا در ادامه گفت: در مسأله حذف برنامه نود و عادل فردوسی پور حتی مدیر شبکه 3 نیز هیچ دخل و تصرفی نداشت و این تصمیم از بیرون گرفته شده بود. زمانی که آقای محمدجعفر صافی یا آقای علی اصغر پورمحمدی در این شبکه رئیس بودند، وزنه ای به عنوان مدیر در صداوسیما به حساب می آمدند که تصمیمات آنها مهم تلقی می شد. ولی الان متاسفانه سطح مدیریتها در سازمان صداوسیما به شدت تنزل پیدا کرده و همین امر باعث شده تا عدهای به خود اجازه دهند تا نظری را از بیرون سازمان به مدیران آن تحمیل کنند.
اگر مدیریتی فهیم در صداوسیما وجود داشت، می توانست آقای فردوسی پور را در جهت سیاست های کلان صداوسیما قرار داده و از وی به عنوان یک «ارزش افزوده» برای این سازمان استفاده کند.
وی بیان کرد: اتفاقاً موضوع حذف آقای فردوسیپور نشانه بدی در نحوه اداره صداوسیما بود و ثابت کرد که مدیریت ضعیفی بر آن حاکم است و گروهی در بیرون آن، فارغ از هر نوع گرایشی این جرأت را پیدا میکنند تا با شانتاژ، اعمال قدرت، امتیاز دادن یا حتی تهدید، صداوسیما را فشل کرده و از کارکرد آن بکاهند. همه به خوبی می دانند که دوشنبه شب ها میلیون ها نفر پای تماشای این برنامه مینشستند و اینکه حذف آن دهن کجی به میلیونها مخاطب است بحثی جداست و موضوع اصلی این است که شما اگر بخواهید برنامه ای را از تلویزیون حذف کنید باید به لحاظ رسانهای، منطقی بر آن حاکم باشد و مخاطب شما این موضوع را بپذیرد.
صداوسیما می توانست در جهت تحکیم پیوندهای خود با مردم استفاده کند
مهاجری اظهار کرد: مخالفان عادل فردوسیپور چندان بحث مهمی برای مخالفت خود مطرح نمی کنند و ادعای آنها این است که آقای فردوسی پور گاهی اوقات به سیاستهای صداوسیما خدشه وارد می کرد و حتی گاهی نیز خود دست به سیاست گذاری می زد و زیر بلیت کسی نمی رفت. این درحالیست که مجریان بزرگی در دنیا وجود دارند که از صاحبان رسانه خود بسیار مشهورتر و پرقدرت تر هستند و نفوذ کلام و تاثیر آنها نیز بسیار گسترده است. به نظر میرسد که اگر مدیریتی در صداوسیما وجود داشت، میتوانست از فردوسی پور به عنوان مجری باسابقه و زبردستی که کار خود را به خوبی بلد است، در جهت تحکیم پیوندهای صداوسیما با مردم استفاده کند.
وی در پایان گفت: اگر مدیریتی فهیم در صداوسیما وجود داشت، می توانست آقای فردوسی پور را در جهت سیاست های کلان صداوسیما قرار داده و از وی به عنوان یک «ارزش افزوده» برای این سازمان استفاده کند. شاید با حذف آقایفردوسی پور هیچ اتفاقی نیفتد و حتی ایشان در ماه های آتی تنها به تدریس خود در دانشگاه مشغول شود و چه مجریان بزرگ دنیا که بعد از حذف به فراموشی سپرده شدند، اما موضوعی که فراموش شدنی نیست استفاده نکردن صداوسیما از ظرفیت های ممکن حتی برای منافع مدیران خودش است که از ظرفیت این مجری نیز نتوانست به درستی استفاده کند.
منبع: جماران
دیدگاه تان را بنویسید